Νίκος Αναγνωστόπουλος: Πέρασα δύσκολα, είναι άδικο όλο αυτό
«Συγκινούμαι πάντα γιατί πέρασα πολλά και το αγαπώ αυτό»
Συγκινήθηκε ο Νίκος Αναγνωστόπουλος στο πλατό του «The 2Night Show», όταν αναφέρθηκε στις τηλεοπτικές προτάσεις που δεν ήρθαν μετά την συμμετοχή του στο σίριαλ «Παρθένα Ζωή» αλλά και στο γεγονός ότι κατέφυγε στη λύση του να δημιουργεί βιντεάκια.
Ο ηθοποιός κομπιάζοντας δήλωσε:
«Μόλις τελείωσε η σειρά ήρθαν τα πάνω κάτω, δεν ήξερα που πάω. Με έπιασαν ανασφάλειες και δεν είχα καλή ψυχολογία τότε. Πέρασε ένας χρόνος, δεν ερχόταν κάποια πρόταση κι είπα Νίκο τι κάνεις;
Ίσως μία αδικία, ένα παράπονο γιατί έλεγα ότι είμαι καλός και το θέλω αυτό. Είπα θα σταθώ ξανά στα πόδια μου γερά και δυνατά κι είπα τι μπορώ να κάνω.
Ξεκίνησα το Youtube, που ήταν πολύ δύσκολο και μετά έκανα γρήγορα κωμικά βιντεάκια για να δείξω και την ιδιότητα του ηθοποιού. Μόλις έμαθα το μοντάζ εκτοξεύθηκα γιατί δεν κυνηγούσα πλέον τους μοντέρ να μου τα κάνουν, τα είχα όλα στα χέρια μου.
Συγκινούμαι πάντα γιατί πέρασα πολλά και το αγαπώ αυτό. Από τα 19 μου που σπούδαζα έλεγα στους γονείς μου ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Και μετά με όλα αυτά δεν μπορούσα να το διαχειριστώ.
Υπάρχει παράπονο γιατί δεν ήρθε μια συνέχεια και δεν ξέρω γιατί, ίσως ήταν συμπτωματικό ή ήταν κι οι συμπάθειες και δεν δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες σχέσεις.
Είμαι 33 κι αν δεν είχα πιάσει αυτήν την κατάσταση στα χέρια μου, θα ήμουν στα 33 χωρίς να έχω κάνει τίποτα.
Θα προσπαθώ και τα παιδιά που κάνουν τα πρώτα τους βήματα και δεν έχουν ανταπόκριση, θα τους πω πάντα να προσπαθούν γιατί η ζωή είναι μια διαδρομή ακόμα κι όταν είναι γονατισμένοι. Το πρώτο βήμα είναι το πιο σημαντικό.»
Ο ηθοποιός κομπιάζοντας δήλωσε:
«Μόλις τελείωσε η σειρά ήρθαν τα πάνω κάτω, δεν ήξερα που πάω. Με έπιασαν ανασφάλειες και δεν είχα καλή ψυχολογία τότε. Πέρασε ένας χρόνος, δεν ερχόταν κάποια πρόταση κι είπα Νίκο τι κάνεις;
Ίσως μία αδικία, ένα παράπονο γιατί έλεγα ότι είμαι καλός και το θέλω αυτό. Είπα θα σταθώ ξανά στα πόδια μου γερά και δυνατά κι είπα τι μπορώ να κάνω.
Ξεκίνησα το Youtube, που ήταν πολύ δύσκολο και μετά έκανα γρήγορα κωμικά βιντεάκια για να δείξω και την ιδιότητα του ηθοποιού. Μόλις έμαθα το μοντάζ εκτοξεύθηκα γιατί δεν κυνηγούσα πλέον τους μοντέρ να μου τα κάνουν, τα είχα όλα στα χέρια μου.
Συγκινούμαι πάντα γιατί πέρασα πολλά και το αγαπώ αυτό. Από τα 19 μου που σπούδαζα έλεγα στους γονείς μου ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Και μετά με όλα αυτά δεν μπορούσα να το διαχειριστώ.
Υπάρχει παράπονο γιατί δεν ήρθε μια συνέχεια και δεν ξέρω γιατί, ίσως ήταν συμπτωματικό ή ήταν κι οι συμπάθειες και δεν δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες σχέσεις.
Είμαι 33 κι αν δεν είχα πιάσει αυτήν την κατάσταση στα χέρια μου, θα ήμουν στα 33 χωρίς να έχω κάνει τίποτα.
Θα προσπαθώ και τα παιδιά που κάνουν τα πρώτα τους βήματα και δεν έχουν ανταπόκριση, θα τους πω πάντα να προσπαθούν γιατί η ζωή είναι μια διαδρομή ακόμα κι όταν είναι γονατισμένοι. Το πρώτο βήμα είναι το πιο σημαντικό.»