Γιάννης Μπέζος: Με σοκάρουν οι ακραίες συμπεριφορές (Βίντεο)
Από τότε που βγήκα στη δουλειά με ενδιαφέρει να λέω αυτό που πιστεύω και να μην φοβάμαι γι’ αυτό, δήλωσε ο ηθοποιός
Για τις άσχημες συμπεριφορές που έχει συναντήσει στην καλλιτεχνική του πορεία, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Μπέζος, σε τηλεοπτική του συνέντευξη.
«Η τηλεόραση είναι μια οικογενειακή συσκευή, αλλά μπορεί να κρατήσει ψηλά το γούστο. Δεν αντέχουμε πολύ τα χαμηλά νούμερα και μας πιάνει βιασύνη και κατεβάζουμε τον πήχη. Κι αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος», είπε αρχικά, μιλώντας στην εκπομπή «Καλύτερα δε γίνεται» της Ναταλίας Γερμανού στον «Alpha».
Σε ερώτηση για το αν τον ενδιαφέρουν τα νούμερα, απάντησε: «Παρακολουθώ τα πάντα και με λεπτομέρεια. Τα νούμερα σημαίνουν πάρα πολλά. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα νούμερα δείχνουν αν βλέπω κάτι ή αν εκτιμώ κάτι. Αυτό μετριέται σε βάθος χρόνου».
Όσο για το γεγονός πως δεν διστάζει να εκφράζει την άποψη του είπε: «Από τότε που βγήκα στη δουλειά με ενδιαφέρει να λέω αυτό που πιστεύω και να μη φοβάμαι γι’ αυτό. Δεν κατηγορώ κανέναν εγώ, ούτε φθονώ τους ανθρώπους, καταλαβαίνω τους ανθρώπους που φοβούνται και έχουν ανασφάλεια.
Εμένα δεν με απασχολεί, θέλω να λέω αυτό που πιστεύω και είναι υποχρέωσή μου απέναντι στους νέους ανθρώπους. Το εκτιμούν οι περισσότεροι. Στηρίζω νέους ανθρώπους που έχουν κάτι να πουν».
Οι οικογενειακές σχέσεις δεν είναι παιδική χαρά. Είναι ένας στίβος που το παιδί μας πρέπει να αναμετρηθεί μαζί μας. Αυτά θέλουν χρόνο και υπομονή και η ευθύνη ανήκει στους γονείς. Πρέπει να ακούμε τα παιδιά. Εγώ έκανα αγώνα για να μπορώ να ακούσω τον συνομιλητή μου».
«Δεν διαπίστωσα τώρα την έλλειψη ακεραιότητας. Δεν έχει αλλάξει τίποτα και δεν θα αλλάξει εύκολα. Ο χώρος μας είναι πολύ ανταγωνιστικός και σκληρός και θα επιμείνω πάλι στα παραδείγματα. Θα πρέπει όσοι έχουμε μια διαφορετική ματιά να κρατάμε λίγο ψηλά τα πράγματα.
Με σοκάρουν οι ακραίες συμπεριφορές. Είναι κάτι που υπήρχε και στα χρόνια που ξεκίναγα, στα τέλη της δεκαετίας του ΄70. Εμένα με ενοχλεί η συμπεριφορά, στο πώς συμπεριφέρεσαι στον υφιστάμενο».
«Η τηλεόραση είναι μια οικογενειακή συσκευή, αλλά μπορεί να κρατήσει ψηλά το γούστο. Δεν αντέχουμε πολύ τα χαμηλά νούμερα και μας πιάνει βιασύνη και κατεβάζουμε τον πήχη. Κι αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος», είπε αρχικά, μιλώντας στην εκπομπή «Καλύτερα δε γίνεται» της Ναταλίας Γερμανού στον «Alpha».
Σε ερώτηση για το αν τον ενδιαφέρουν τα νούμερα, απάντησε: «Παρακολουθώ τα πάντα και με λεπτομέρεια. Τα νούμερα σημαίνουν πάρα πολλά. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα νούμερα δείχνουν αν βλέπω κάτι ή αν εκτιμώ κάτι. Αυτό μετριέται σε βάθος χρόνου».
Η τηλεόραση πανικοβάλλει
«Το θέατρο έχει σκοπό να συγκινήσει και να σου δώσει δουλειά για το σπίτι. Σε βοηθάει να ζήσεις καλύτερα. Η τηλεόραση έχει σκοπό να σε ψυχαγωγήσει και να σε ενημερώσει. Η τηλεόραση παγκόσμια έχει την τάση να πανικοβάλει», σημείωσε στη συνέχεια.Όσο για το γεγονός πως δεν διστάζει να εκφράζει την άποψη του είπε: «Από τότε που βγήκα στη δουλειά με ενδιαφέρει να λέω αυτό που πιστεύω και να μη φοβάμαι γι’ αυτό. Δεν κατηγορώ κανέναν εγώ, ούτε φθονώ τους ανθρώπους, καταλαβαίνω τους ανθρώπους που φοβούνται και έχουν ανασφάλεια.
Εμένα δεν με απασχολεί, θέλω να λέω αυτό που πιστεύω και είναι υποχρέωσή μου απέναντι στους νέους ανθρώπους. Το εκτιμούν οι περισσότεροι. Στηρίζω νέους ανθρώπους που έχουν κάτι να πουν».
Τι είπε για την κόρη του
Για την οικογένειά του και την κόρη του Ηρώ είπε: «Η Ηρώ χαράσσει έναν δρόμο δικό της. Η συνύπαρξη μας ήταν πάντα δημιουργική. Η αγάπη και ο σεβασμός είναι αυτονόητα για εμένα. Όταν βρισκόμαστε με την Ηρώ έχουμε κάτι να πούμε. Είναι πολύ ουσιαστικό και βασικό αυτό.Οι οικογενειακές σχέσεις δεν είναι παιδική χαρά. Είναι ένας στίβος που το παιδί μας πρέπει να αναμετρηθεί μαζί μας. Αυτά θέλουν χρόνο και υπομονή και η ευθύνη ανήκει στους γονείς. Πρέπει να ακούμε τα παιδιά. Εγώ έκανα αγώνα για να μπορώ να ακούσω τον συνομιλητή μου».
Για τις κακοποιητικές συμπεριφορές
Τέλος, αναφέρθηκε στις καταγγελίες για κακοποιητικές συμπεριφορές στο θέατρο που έχουν γίνει γνωστές τον τελευταίο χρόνο. Όπως υπογράμμισε:«Δεν διαπίστωσα τώρα την έλλειψη ακεραιότητας. Δεν έχει αλλάξει τίποτα και δεν θα αλλάξει εύκολα. Ο χώρος μας είναι πολύ ανταγωνιστικός και σκληρός και θα επιμείνω πάλι στα παραδείγματα. Θα πρέπει όσοι έχουμε μια διαφορετική ματιά να κρατάμε λίγο ψηλά τα πράγματα.
Με σοκάρουν οι ακραίες συμπεριφορές. Είναι κάτι που υπήρχε και στα χρόνια που ξεκίναγα, στα τέλη της δεκαετίας του ΄70. Εμένα με ενοχλεί η συμπεριφορά, στο πώς συμπεριφέρεσαι στον υφιστάμενο».