Στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και στο δημοσιογράφο Άρη Καβατζίκη, με έντονη εξομολογητική διάθεση ο Νίκος Κουρής μίλησε τη ζωή με τον διαβήτη, τους ανθρώπους που έφυγαν από διπλά του, τη σύντροφος, το παιδί του και τα κλισέ που κατέρριψε.

«Το έργο σε φέρνει σε επαφή με τον εαυτό σου και με πράγματα που σε απασχολούν, δεν έχει απαντήσεις αλλά μόνο απορίες», δήλωσε ο ηθοποιός για την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί  «Η Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;» στο θέατρο Αθηνών.

«Ο Έντουαρντ Άλμπι έβαλε τον ηρώα να ερωτεύεται μια γίδα και όχι μια άλλη γυναικά ή έναν άντρα και είναι κάτι που ούτε ο ίδιος ο ήρωας το δέχεται. Το έργο αναφέρεται σε αίσθημα, στην ψυχή, γιατί από εκεί ξεκινάνε όλα, και όχι σε κάτι σεξουαλικό», πρόσθεσε ο Νίκος Κουρής.

«Δεν είμαστε όλοι για όλους, αλλά πιανόμαστε ή πιάνουμε αυτούς για τους οποίους είμαστε φτιαγμένοι», σημείωσε.

«Ήμουν πολύ παιδευτικός στο παρελθόν και με τους άλλους και κυρίως με μένα, αλλά πλέον άλλαξε η σχέση μου με τη ζωή και την καθημερινότητα. Πλέον έχω όρεξη να ζήσω, που παλιά δεν την είχα, λόγω των δυσκολιών του διαβήτη και του χαρακτήρα μου», είπε για το νέο τρόπο ζωής που έχει υιοθετήσει.

«Ο διαβήτης είναι κυρίως θέμα ψυχολογίας γιατί το πρακτικό κομμάτι το έχω λύσει εδώ και χρονιά και το παλεύω σωστά (ινσουλίνη, διατροφή και ενέργεια). Η  ζωή του διαβητικού είναι δύσκολη και υπάρχουν άνθρωποι που δεν το λένε ότι είναι διαβητικοί, όπως έκανα και εγώ για πολλά χρονιά», δήλωσε ο ηθοποιός αναφερόμενος στο μεταβολικό του νόσημα.

Και συνέχισε: «Δεν το έλεγα γιατί το έφερα ως μεγάλο βάρος μέσα μου, νόμιζα ότι θα θεωρήσουν πως δεν είμαι ικανός για κάποια πράγματα, φοβόμουν…Ο διαβήτης είναι μια έλλειψη που πολλές φορές σε καθιστά ανίκανο να είσαι κύριος του εαυτού σου. Κάνω πενταπλάσιο κόπο από έναν άνθρωπο που δεν έχει διαβήτη και πρέπει να υπολογίσω τα πάντα και την ενέργεια μου.  Το να είσαι ηθοποιός και διαβητικός είναι πολύ απαιτητικό και είμαι υπερήφανος που τα έχω καταφέρει και είμαι και πολύ δυνατός πια».

«Κάθε μέρα είναι μια άλλη ρύθμιση, άλλος υπολογισμός, αλλά φαγητά, άλλες δόσεις… κάθε μέρα η ζωή μου είναι εάν κουίζ. Έχασα ανθρώπους, σχέσεις και φίλους λόγω του διαβήτη μου, και εκείνοι δεν άντεξαν αλλά και εγώ είχα αποκλείσει τον εαυτό μου από ενοχές», ανέφερε για το πώς επηρέασε η ασθένεια του τις διαπροσωπικές του σχέσεις.

«Η σύντροφος μου, Έλενα Τοπαλίδου, εάν ακούσει το ρήμα «βασανίστηκε», θα πει επ’ ουδένι, αλλά εγώ ξέρω ποσό δύσκολο είναι να είσαι με έναν διαβητικό. Νιώθω ότι η Έλενα αγαπάει κομμάτια της προσωπικότητας μου, αλλά υπάρχουν και κομμάτια απλά ανυπόφορα ακόμη και για μένα τον ίδιο», σημείωσε για τη σύντροφο του και τη στήριξη που του δίνει.

«Ως σύντροφος ή γονιός ενός διαβητικού πρέπει να έχεις υπομονή, αγάπη και σωστούς χειρισμούς, να ξέρεις ακριβώς ποτέ θα κάνεις πίσω. Βλέπω εμένα με τα ματιά της Έλενας και λέω «δεν θα σε άντεχα με τίποτα…», πρόσθεσε ο κ. Κουρής.

«Όταν γεννήθηκε ο 14χρονος σήμερα γιος μου, Πέτρος, άλλαξε κάτι αμετάκλητα αλλά δεν σημαίνει ότι ήρθα κατευθείαν από το σκοτάδι στο φως», ανέφερε για την απόκτηση του γιου του και την πατρότητα.

«Δεν έχω σκεφτεί αν θα ήθελα να βιώσω ξανά την πατρότητα, αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερο θαύμα από αυτό, εάν έρθει είναι σίγουρο ότι θα μετακινηθώ», σημείωσε για την απόκτηση ενός ακόμα παιδιού.

«Μπορώ να βρω χαρά και στη διαφήμιση, έχει φύγει η ψευτιά της σημαντικότητας του θεάτρου, ήμασταν μια γενιά με πολλά ψέματα, κλεισίματα και βλακείες», δήλωσε ο κ. Κουρής για την πολυδιάστατη ιδιότητα του ηθοποιού.

«Μπορώ να κάνω μια διαφήμιση ή εάν σήριαλ πολύ καλά και είναι το στοίχημα μου και μπορεί να κάνω μια παράσταση που δεν είναι καλή και δεν πειράζει κιόλας», τόνισε ο ηθοποιός καθώς ένας καλλιτέχνης έχοντας τα υποκριτικά εφόδια μπορεί να δοκιμαστεί και να επιτύχει σε διάφορα project και όχι μόνο στο θέατρο.