Ελεωνόρα Ζουγανέλη: Έχω δεχτεί πάρα πολύ bullying για το κιλά μου ως παιδί και δεν το ξεπερνάω

Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη μίλησε για το σώμα της και τη μάχη που έδωσε στο παρελθόν με τα κιλά.

Η ίδια αποκάλυψε ότι έχει δεχτεί bullying στα μαθητικά χρόνια για το βάρος και αναφέρθηκε στον τρόπο που το αντιμετώπισε.

Η τραγουδίστρια μιλώντας στην «Vogue» τόνισε: «Έχω ταλαιπωρήσει το σώμα μου. Η παχυσαρκία μπορεί να σου αφήσει μια μη υγιή σχέση με τον εαυτό σου, ακόμη και αν αδυνατίσεις. Υπάρχουν παχύσαρκοι που νιώθουν πολύ άνετα, εγώ δεν ήμουν από αυτούς. Ήθελα να αλλάξω. Άργησα να αγαπήσω το σώμα μου και πάντα έχω αγωνία γι’ αυτό. Είναι τραγικό και αδιανόητο να κοροϊδεύεις το σώμα του άλλο. Κι όμως γίνεται».

Το bullying που είχε δεχτεί για τα κιλά της

«Είχα δεχτεί πάρα πολύ ως παιδί και δεν το ξεπερνάω. Όταν έχασα τα κιλά ένιωσα επί χρόνια υπέρβαρη. Αφού καμιά φορά με κοίταζαν στο δρόμο και νόμιζα ότι το έκαναν επειδή με έβλεπαν ως χοντρή, ενώ δεν ήμουν. Από συνήθεια. Γι’ αυτό λέω ότι οι άνθρωποι δεν το κάνουν συνειδητά. Μπορεί να κοροϊδεύουν για πλάκα, χωρίς κακία. Δεν σκέφτονται όμως τις αποτύπωμα μπορεί να αφήσει αυτό στον άλλον. Μικρή δεν κορόιδευα κανέναν στο σχολείο, πάντα το έκαναν οι άλλοι. Σήμερα λέω ότι "είμαι χοντρούλα και μ αρέσει" ενώ στο σχολείο είχα υποστεί μπούλινγκ ότι ήμουν γίγαντας επειδή αναπτύχθηκα πιο γρήγορα από τα άλλα παιδιά της ηλικίας μου. Ήμουν πάρα πολύ ψηλή και μετά έγινα κοντή».

Η επιλογή της να ακολουθήσει την καλλιτεχνική πορεία των γονιών της 

«Δεν είμαι σίγουρη ότι ισχύει. Νομίζω ότι αν το μετρούσαμε θα ήταν πιο πολλά τα παιδιά των καλλιτεχνών που δεν ασχολήθηκαν με την τέχνη των γονιών τους. Για να μην λέμε βλακείες, βέβαια ο χώρος αυτός, παρατηρώντας τον, είναι γοητευτικός και ελεύθερος. Λες "μακάρι να μπορούσα να το κάνω κι εγώ". Από αυτό το σημείο, μέχρι να το δοκιμάσεις και να το συνεχίσεις χρειάζεται πολλή δουλειά και επιμονή».

Για την προσωπική της ζωή και τον γάμο της με τον Σπύρο Δημητρίου

«Πάει πολύ καλά, μετά από πολλή και αληθινή μοναξιά στην καραντίνα, συνειδητοποίησα ότι δεν μου άρεσε αυτό που βίωσα. Ο φόβος που ένιωσα για τη ζωή, μια απειλή που δεν μπορούσα να προσδιορίσω και με έκανε μόνη με το σύμπαν. Στη συνέχεια ήρθε ένας άνθρωπος σαν συνέχεια στις προσευχές και τον φόβο μου. Σαν απάντηση στο ότι δεν μπορείς να είσαι πάντα τόσο μόνος. Οπότε το πήρα το δώρο. Αποφάσισα να παντρευτώ μετά την γνωριμία λίγων μηνών. Και καλά έκανα, είναι ένας άνθρωπος διαφορετικός από μένα, που εξωτερικεύει τα συναισθήματά του, κοινωνικός. Μου έχει κάνει καλό, βρήκα δημιουργικότητα σε αυτή τη συνύπαρξη, κάτι που δεν φανταζόμουν ότι μπορεί να συμβεί».