Ο Χρήστος Μενιδιάτης απογειώνει τη διασκέδαση στην «Αυτοκίνηση» μαζί με την Καίτη Γαρμπή και τον γιο της, Δημήτρη Σχοινά. Μιλάει αποκλειστικά στο «S» για τους τρεις γιους του, τον αείμνηστο πατέρα του, αλλά και για την πανδημία.

Πώς περνάς στην «Αυτοκίνηση»;
Είναι πάρα πολύ όμορφα. Ξεκινήσαμε αρχές Δεκεμβρίου μαζί με την Καίτη Γαρμπή, τους Alcatrash και τον μικρότερο της παρέας, τον Δημήτρη Σχοινά, ένα πολύ ταλαντούχο και ευχάριστο παιδί. Δυστυχώς, προς το τέλος Δεκεμβρίου κλείσαμε λόγω πανδημίας και ξεκινήσαμε πάλι χωρίς τους Alcatrash.

Εχουμε νέο κομμάτι;
Ναι, κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες, με τίτλο «Ερωτευμένος», ένα πολύ ερωτικό, ανεβαστικό τραγούδι, σε στίχους του Πέτρου Ιακωβίδη και μουσική του Γιώργου Τάτση.

Είσαι ερωτευμένος;
Ο έρωτας υπάρχει πάντα στη ζωή μας. Δεν μπορούμε να υπάρξουμε χωρίς αυτόν. Όταν πάψεις να ερωτεύεσαι, παύεις να υπάρχεις.

Πώς είναι η ζωή στο σπίτι με τρεις γιους;
Όσο ευχάριστη και να είναι και όσο και να κρύβει εκπλήξεις, καινούργια πράγματα, καινούργια λόγια, καινούργιες απόψεις από παιδιά αυτής της ηλικίας, τόσο κουραστική και γεμάτη ευθύνες είναι. Πρόκειται για μια διαδικασία που δεν είναι εύκολη, έχει τις δυσκολίες της, απλώς δεν θα την άλλαζα με τίποτα.

Θα πήγαινες για τέταρτο, ώστε να κάνεις και μια κόρη;
Νομίζω, όχι. Είμαστε μια χαρά έτσι όπως είμαστε.

Όταν ανακοίνωσες στον πατέρα σου ότι θα γίνεις τραγουδιστής, τι σου είπε;
Μη φανταστείς ότι έκανα καμία ανακοίνωση. Εγινε σιγά-σιγά. Κατάλαβε κι εκείνος ότι μου αρέσει. Στην αρχή δεν σκεφτόμουν να ασχοληθώ επαγγελματικά με το τραγούδι, προέκυψε στην πορεία. Όταν, όμως, κατάλαβε ότι δεν θα γινόμουν κάτι διαφορετικό, υποστήριζε αυτό που έκανα και πάντα ήταν δίπλα μου.

Αν ξεκινούσες τώρα την καριέρα σου, θα πήγαινες σε κάποιο μουσικό talent show;
Δεν ξέρω. Οι εποχές αλλάζουν. Όταν εγώ ξεκίνησα, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Υπήρχε χώρος, υπήρχαν δισκογραφικές εταιρείες, οπότε ένας καινούργιος τραγουδιστής μπορούσε να κάνει πράγματα. Τώρα τα περισσότερα παιδιά είναι εγκλωβισμένα και ίσως η συμμετοχή τους σε ένα talent show να είναι και η μοναδική επιλογή.

Κριτής θα πήγαινες;
Όχι, δεν μου αρέσει να κρίνω, δεν αισθάνομαι άνετα. Κατ’ αρχήν, για να κρίνεις κάποιον, θα πρέπει να έχεις άρτια γνώση του αντικειμένου, να είσαι καταρτισμένος. Όταν είσαι απέναντι από ένα παιδί που σε μερικά δευτερόλεπτα καλείται να αποδείξει την αξία του, παίζουν πολλά πράγματα ρόλο. Πίστεψέ με, είναι πολύ σκληρό και ορισμένες φορές και άδικο.

Πώς βίωσες ως καλλιτέχνης την πανδημία;
Υποψιάστηκα από την αρχή τι θα γινόταν και είπα: «Μεγάλε, τώρα ηρέμησε μέχρι να βγούμε από το λούκι». Δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Δεν μου αρέσει να μυξοκλαίγομαι ούτε να το παίζω τζάμπα επαναστάτης. Ναι, ήρθε η πανδημία, την έβλεπα από απόσταση και περίμενα την ώρα που θα τελειώσει.

*Δημοσιεύθηκε στο ένθετο Secret της εφημερίδας Παραπολιτικά στις 2 Απριλίου 2022