Ναταλί Κάκκαβα: Ακόμα και σε σχέσεις που έκανα, το έκρυβα το παρελθόν μου - Ντρεπόμουν για τους γονείς μου
«Αυτό που με είχε στιγματίσει είναι το τι θα πει ο κόσμος», αποκάλυψε η παρουσιάστρια
Την καρδιά της «άνοιξε» το μεσημέρι του Σαββάτου η Ναταλί Κάκκαβα, κατά τη διάρκεια της εκπομπής της, «Όλα Γκουντ».
Συγκεκριμένα η παρουσιάστρια αναφέρθηκε συγκινημένη στα πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια που πέρασε και αποκάλυψε ότι έκρυβε το παρελθόν της γιατί ντρεπόταν για αυτό.
«Αυτό που με είχε στιγματίσει είναι το τι θα πει ο κόσμος. Δεν είχα εύκολα παιδικά χρόνια, είχα δύο γονείς που είχαν πολλές εντάσεις μεταξύ τους και με πολύ ακραία γεγονότα. Αυτό που προσπαθούσα όλα αυτά τα χρόνια ήταν να το κρύψω. Διότι υπήρχε το στίγμα “η κόρη της τρελής”, “η κόρη του αλκοολικού”, “η κόρη του ψυχασθενούς”, “η κόρη αυτού που πηγαίνει στα ιδρύματα”», είπε χαρακτηριστικά.
«Μεγαλώναμε με μια ενοχή ότι φταίμε εμείς που οι γονείς μας είχαν αυτές τις ακραίες αντιδράσεις και στάσεις ζωής. Αυτή την ενοχή την κουβάλαγα πολλά χρόνια στη ζωή μου και προσπαθούσα να κρύψω και να παρουσιάσω χαρούμενο τον εαυτό μου, αλλά μέσα μου πονούσα», αποκάλυψε η ίδια.
«Ακόμα και σε σχέσεις που έκανα, το έκρυβα το παρελθόν μου. Ντρεπόμουν για το παρελθόν μου, ντρεπόμουν για τους γονείς μου. Φοβόμουν ότι όποιος έρθει και γνωρίσει π.χ. τη μητέρα μου, δεν θα με “πάρει” γιατί θα πει “ως κόρη της συγκεκριμένης γυναίκας, εγώ γιατί να κάνω οικογένεια μαζί της;”», συνέχισε.
«Να πω σε ανθρώπους που έχουν βιώσει αντίστοιχες καταστάσεις, να σταματήσουν να ντρέπονται γιατί δεν ευθύνονται οι ίδιοι», κατέληξε.
Συγκεκριμένα η παρουσιάστρια αναφέρθηκε συγκινημένη στα πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια που πέρασε και αποκάλυψε ότι έκρυβε το παρελθόν της γιατί ντρεπόταν για αυτό.
«Αυτό που με είχε στιγματίσει είναι το τι θα πει ο κόσμος. Δεν είχα εύκολα παιδικά χρόνια, είχα δύο γονείς που είχαν πολλές εντάσεις μεταξύ τους και με πολύ ακραία γεγονότα. Αυτό που προσπαθούσα όλα αυτά τα χρόνια ήταν να το κρύψω. Διότι υπήρχε το στίγμα “η κόρη της τρελής”, “η κόρη του αλκοολικού”, “η κόρη του ψυχασθενούς”, “η κόρη αυτού που πηγαίνει στα ιδρύματα”», είπε χαρακτηριστικά.
«Μεγαλώναμε με μια ενοχή ότι φταίμε εμείς που οι γονείς μας είχαν αυτές τις ακραίες αντιδράσεις και στάσεις ζωής. Αυτή την ενοχή την κουβάλαγα πολλά χρόνια στη ζωή μου και προσπαθούσα να κρύψω και να παρουσιάσω χαρούμενο τον εαυτό μου, αλλά μέσα μου πονούσα», αποκάλυψε η ίδια.
«Ακόμα και σε σχέσεις που έκανα, το έκρυβα το παρελθόν μου. Ντρεπόμουν για το παρελθόν μου, ντρεπόμουν για τους γονείς μου. Φοβόμουν ότι όποιος έρθει και γνωρίσει π.χ. τη μητέρα μου, δεν θα με “πάρει” γιατί θα πει “ως κόρη της συγκεκριμένης γυναίκας, εγώ γιατί να κάνω οικογένεια μαζί της;”», συνέχισε.
«Να πω σε ανθρώπους που έχουν βιώσει αντίστοιχες καταστάσεις, να σταματήσουν να ντρέπονται γιατί δεν ευθύνονται οι ίδιοι», κατέληξε.
