Χρύσα Παππά στα Παραπολιτικά: Κάποιοι άνθρωποι έβλαψαν άλλους ανθρώπους, όχι το θέατρο - «Το τοπίο πρέπει να καθαρίσει»
Η ηθοποιός μιλάει στο «S» για την επιτυχία στη «Γη της Ελιάς»
Με αξιοζήλευτες συνεργασίες στο θέατρο και επιτυχίες στην τηλεόραση, η Χρύσα Παπά εισέβαλε φέτος στις οθόνες μας μέσα από την επιτυχημένη σειρά του Mega «Η γη της ελιάς», καθώς υποδύεται την Εύα, που κλέβει την καρδιά του Στάθη.
Ταλαντούχα, ευγενική, πανέμορφη, η Χρύσα είναι από τις γυναίκες που σε μαγνητίζουν με ένα μόνο βλέμμα τους. Μεγάλο της όπλο το χαμόγελό της, που δεν μπορεί παρά να σε παρασύρει στον ήρεμο και λαμπερό της κόσμο.
Πώς αισθάνεστε που είστε κομμάτι μιας πολύ επιτυχημένης σειράς, την οποία λατρεύουν οι τηλεθεατές;
Είμαι πολύ χαρούμενη και ευγνώμων που είμαι στο Mega και πάλι και που για δεύτερη φορά συνεργάζομαι με τον Ανδρέα Γεωργίου, τον Κούλλη Νικολάου και τη Βάνα Δημητρίου σε αυτή την τόσο ωραία και αγαπητή σειρά. Είναι υπέροχο να παρουσιάζεις μια δουλειά που αγαπιέται και να είσαι μέρος της. Είχαμε τόσο καλή συνεργασία στα δύο χρόνια του «Τατουάζ», που ήξερα πού πήγαινα.
Έχετε κοινά με τον τηλεοπτικό σας ρόλο, την Εύα;
Στους ρόλους μου, ως συνήθως, εξαρχής δεν ψάχνω τα κοινά μας στοιχεία, αλλά ξεκινώ να ανακαλύπτω τον εκάστοτε χαρακτήρα. Με τον καιρό, φυσικά, κάπου συναντιόμαστε και δίνω και δικά μου στοιχεία. Η Εύα είναι ένας ρόλος που ως προσωπικότητα έχει κοινά με εμένα. Συναντιόμαστε στη διάθεσή μας να απολαύσουμε τη ζωή… Με τον Στάθη τι μέλλον θα έχει η Εύα; Με τον Στάθη θα δούμε να φτάνει η σχέση τους σε ένα τέλμα και σε εκείνο το σημείο όπου θα πρέπει να αποφασίσουν πώς και αν θα συνεχίσουν… Θα τους δούμε μέσα από τις δυσκολίες αυτής της διαδικασίας να ανακαλύπτουν τι νιώθουν πραγματικά ο ένας για τον άλλον.
Έχετε κάνει πολύ αξιόλογες δουλειές, είστε πολύ αγαπητή και όμορφη ηθοποιός, με μια ηρεμία να σας χαρακτηρίζει…
Αγαπώ τη δουλειά μου και απολαμβάνω όσα κάνω, αυτό συμβαίνει! Είμαι ευγνώμων κάθε μέρα και για τη δουλειά που κάνω και για τη ζωή μου όλη. Ήταν παιδικό σας όνειρο να γί νετε ηθοποιός; Ναι, ήταν! Από μικρό παιδί θυμάμαι να ετοιμάζω παραστάσεις στο Δημοτικό και εκεί πια που το αποφάσισα ήταν στο Γυμνάσιο. Ταυτόχρονα, βέβαια, ετοιμαζόμουν να δώσω εξετάσεις και στο πανεπιστήμιο. Αποφοίτησα τελικά από τη Γαλλική Φιλολογία του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, αλλά πε ρίμενα να τελειώσω το Λύκειο και να σπουδάσω θέατρο. Η πρώτη καψούρα γαρ…
Πριν από έναν χρόνο, για πρώτη φορά στην καριέρα σας, αναμετρηθήκατε με έναν μονόλογο, τη θεατρική διασκευή του βιβλίου «Σέρρα -Η ψυχή του Πόντου». Πόσο δύσκολο ήταν να δώσετε σάρκα και οστά σε δώδεκα από τους βασικούς πρωταγωνιστές του βιβλίου;
Μεγάλη αγάπη αυτή η δουλειά. Μιλάμε για το μυθιστόρημα του Γιάννη Καλπούζου, μια ιστορία οικογενειακή. Εκεί υποδύομαι την κόρη του πατέρα της ιστορίας, τη Λεμονιά, και στη διάρκεια αυτή υποδύομαι δώδεκα διαφορετικούς ρόλους. Δύσκολο είναι, αλλά με πολλή δουλειά έγινε, όπως γίνονται όλα με πολλή δουλειά. Δουλέψαμε πολύ με τον σκηνοθέτη, τον Σωτήρη Χατζάκη. Στη διάρκεια του καλοκαιριού θα παρουσιάσουμε την παράστασή μας σε κάποιες πόλεις και από το φθινόπωρο θα παίξουμε σε κλειστό θέατρο στην Αθήνα.
Μετά το κίνημα «#ΜeΤoo» βγήκαν πολλές καταγγελίες στη φόρα… Είμαι ευγνώμων για το γεγονός ότι έγινε η αρχή.
Το «#ΜeΤoo» δεν αφορούσε μόνο τον δικό μας κλάδο, αλλά και πολλούς άλλους. Είναι πολύ σημαντικό ότι έγινε η αρχή. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για πιο καθαρή ζωή…
Πιστεύετε πως οι καταγγελίες που είδαν το φως αλλά και οι υποθέσεις που πήραν τον δρό - μοτης Δικαιοσύνης θα «καθαρίσουν» το θέατρο;
Το θέατρο είναι καθαρό από μόνο του. Είναι ύψιστη Τέχνη. Αυτό που έχει συμβεί είναι ότι κάποιοι άνθρωποι έβλαψαν -και κόσμια είναι η λέξη- κάποιους άλλους ανθρώπους. Όχι το θέατρο. Εύχομαι με αυτή την κινητοποίηση να καθαρίσει το τοπίο, αλλά θα έλεγα ότι είναι πολύ νωρίς ακόμη για να δούμε κάτι τέτοιο. Υποθέτω ότι χρειάζεται χρόνος.
Επαγγελματικά, έχετε κάποιον στόχο;
Λαχταρώ πολλούς ρόλους και πολλές συνεργασίες, και αυτό είναι κάτι που δεν τελειώνει όσο γνωρίζω τη δουλειά και όσο μελετώ. Αυτό που λαχταρώ, όμως, πάνω απ’ όλα είναι να παραμένω δημιουργική και να μην εφησυχάζω.