Στα πισώπλατα μαχαιρώματα, όπως ο ίδιος υπογραμμίζει, που δέχθηκε από τον συνάδελφο του, Λευτέρη Πανταζή εστιάζει ο Γιάννης Φλωρινιώτης στη συνέντευξη που παραχωρεί στο περιοδικό Λοιπόν και τη Μαρία Σοφιανού.

Έχετε παράπονο από το πώς σας συμπεριφέρθηκαν κάποιοι συνάδελφοί σας. Τους το έχετε πει;

Όχι είναι δικαίωμά τους. Ακόμα και σε κάποιες φιλανθρωπίες, μου έλεγαν οι επιχειρηματίες να μην πάω γιατί θα έφευγαν οι συνάδελφοι αν πήγαινα. Έτσι έκανα μόνος μου φιλανθρωπικά, ό,τι μπορούσα. Τουλάχιστον νιώθω όμορφα γι’ αυτά που κατάφερα. Εγώ πάντα τους έβλεπα όλους με αγάπη κι ας ήξερα ότι με έβριζαν.

Με τον Λευτέρη Πανταζή που είπατε ότι σας είχε στενοχωρήσει, τα έχετε βρει;

Πολύ με έχει στενοχωρήσει ο Λευτέρης. Όταν μεσουρανούσα, ο Λευτέρης είχε βγάλει ελάχιστα τραγούδια και τον άκουσα μου άρεσε, τον βοήθησα όπως μπορούσα και τον σύστησα και την εταιρία με την οποία συνεργαζόμουν τότε. Τον συμπαθούσα πάρα πολύ, αλλά μου έκανε πάρα πολλά.

Είναι πολύ καλός τραγουδιστής αλλά πάντα προσπαθούσε να κάνει τον Βοσκόπουλο κι εμένα. Έκανα ένα τραγούδι το οποίο θα γινόταν μεγάλη επιτυχία και μόλις το άκουσε, το έκανε εκείνος. Το ίδιο συνέβη και με ένα ντουέτο που θα έκανα με την κόρη μου, πάλι το έκανε εκείνος. Μου έκανε διάφορα πισώπλατα μαχαιρώματα αλλά δεν μπορώ να τον μισήσω, δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος.

Το συζητήσατε μαζί του;

Πολλές φορές. Και μάλιστα τον έχω συχωρήσει στο παρελθόν, αλλά μου έκανε μετά χειρότερα. Αυτό το παιδί είναι «ο θάνατός σου η ζωή μου». Δεν μπορεί να αποδεχτεί ότι δεν έκανε την καριέρα του Βοσκόπουλου ή τη δική μου γι’ αυτό και κάνει ό,τι κάνει.