Χριστίνα Τσάφου: Ο πατέρας μου δεν έλεγε ούτε το όνομά μου - «Ο παππούς μου ήταν φασίστας»
«Η μαμά μου ήταν τραγουδίστρια. Τη θαύμαζα. Δεν μεγάλωσα μαζί της και μου έλειπε».
Η Χριστίνα Τσάφου κάθισε στον καναπέ του «Στούντιο 4» και αποκάλυψε άγνωστες πτυχές της οικογενειακής της ζωής. Με ειλικρίνεια και συγκίνηση η αγαπημένη ηθοποιός διηγήθηκε την ταραγμένη οικογενειακή της ιστορία.
«Η μαμά μου ήταν τραγουδίστρια. Λαϊκά και στα πανηγύρια. Η μόνη φορά που την άκουσα να τραγουδάει ήταν σε μια γιορτή της Αστυνομίας. Τη θαύμαζα. Δεν μεγάλωσα μαζί της και μου έλειπε. Μεγάλωσα με τη γιαγιά, τον παππού και τη μητριά μου. Ο πατέρας μου με διεκδίκησε πάρα πολύ και με πήρε. Με ήθελε και κόντρα υπήρχε. Δεν τη χόρτασα τη μαμά μου. Όταν την έχασα τραντάχτηκα πολύ. Κι έψαχνα να βρω για ποιον λόγο. Κάποια στιγμή είχα πάει και είχα μείνει μαζί της. Με άφηνε να βαφτώ να βάλω μίνι ενώ στο σπίτι ήταν πολύ αυστηρά τα πράγματα. Μετά ξαναγύριζαν στον πατέρα μου γιατί εκεί είχα μάθει. Καταπιέστηκα γιατί ήμουν ζωηρή» είπε.
«Μεγάλωσα με πολλά μη. Έχω κάνει πολλά λάθη σαν μητέρα. Έπιανα τον εαυτό μου να συμπεριφέρεται σαν τον πατέρα μου. Προσπάθησα να μεγαλώσω τον Χρήστο (σ.σ. τον γιο της, Χρήστο Ζαχαριάδη που της χάρισε και εγγονάκι όταν παντρεύτηκε την ηθοποιό Μαριλού Κατσαφάδου) σαν να υπάρχουν και άλλα παιδιά αλλά ήταν δύσκολο γιατί ήταν όλα δικά του.
Με τη μαμά μου μιλήσαμε. Πάλευε παλικαρίσια να τα βγάλει πέρα. Πάλευε μόνη της. Δεν θύμωσα μαζί της, μου έλειπε απλά και με πόναγε. Στο σχολείο είχα θέμα όταν μας είπαν να μιλήσουμε για τη μάνα. Ήμουν και πολύ κλαψιάρα, Μάρθα Βούρτση με έλεγαν στη γειτονιά.
Η μητριά μου ήταν πολύ καλή. Ήταν η καλύτερη γιαγιά του γιου μου. Δεν είχε δικά της παιδιά και αγαπούσε τα παιδιά. Μόλις έπαιρνε στην αγκαλιά της τον γιο μου ηρεμούσε».