Με τη Μαίρη Χρονοπούλου επέλεξαν να κλείσουν τη σεζόν του «Στούντιο 4» η Νάνσυ Ζαμπέτογλου και ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος.

Η μεγάλη σταρ έκανε comeback στα πράγματα εμφανιζόμενη τον Σεπτέμβριο στην ίδια εκπομπή κάτι που έκανε πάταγο, της έφερε γούρι αλλά και δυο νέους φίλους όπως είπε.

 «Ήμουν στα σκοτάδια, είχα κατάθλιψη. Από σας πήρα κουράγιο» είπε. «Διάλεξα τη μετοχή που λέγεται φιλία» ανέφερε. Μάλιστα με κάποιους συντρόφους της είναι φίλοι επειδή υπήρχε αμοιβαίος σεβασμός και θαυμασμός.

Όπως όπως αποκάλυψε, «έμαθα να αποφεύγω τα άσχημα. Δεν είναι από την αρχή τίποτα κακοποιητικό. Στην αρχή είναι όλα ροζ, φανταχτερά, γυαλιστερά. Στη διαδρομή αποκαλύπτονται. Έχω περάσει μια φορά στη ζωή μου πολύ κακοποιητική σχέση που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Πολύ άσχημα πράγματα. Όταν το σκέφτομαι ανατριχιάζω ακόμα. Ξέφυγα με 8,5 χρόνια απόλυτης μοναξιάς μετέπειτα. Οι φίλοι μου ήταν κοντά μου. Ήμουν 36 χρονών. Στην καλύτερή μου ηλικία. Μου κόστισε 8,5 χρόνια απόλυτης μοναξιάς, δεν ήθελα να σκέφτομαι τίποτα και κανέναν».

«Ήμουν καταπιεσμένο παιδί από Γερμανίδα νταντά και αυστηρή μαμά. Έχω φάει πολύ ξύλο για να μάθω τη στάση των ποδιών στο πλάι γιατί έτσι κάθονται οι αξιοπρεπείς κυρίες. Μηχανικά κάθομαι πλέον. Έκανα την επανάστασή μου όταν απέκτησα οικονομική αυτοτέλεια και μπόρεσα να νοικιάσω το πρώτο μου σπίτι και έφυγα από τη μητέρα μου. Η ελευθερία ήταν απερίγραπτο συναίσθημα. Βέβαια ήμουν μοναχικός καπετάνιος. Ήμουν ο άντρας της ζωής μου. Αλλά είναι ωραίο πράγμα η ανεξαρτησία» είπε.


«Πάντα πίστευα στην καλοσύνη των ξένων που λέει η Μπλανς Ντιμπουά. Μερικές φορές με απογοήτευσαν αλλά δεν με πτόησαν. Δεν θέλω να δυσπιστώ. Συγχωρώ. Τη μαμά μου δεν τη συγχώρησα μέχρι τώρα. Ήταν σημαντική γυναίκα, μου έδωσε εφόδια. Αυστηρό ιδιωτικό σχολείο, Γαλλικά, Αγγλικά, σολφέζ, πιάνο, μπαλέτο, τένις, κατηχητικό και προσκοπίνες».