Μιχαήλ Βαρθακούρης για τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετώπιζε: Υπήρξαν δυο-τρία χρόνια που ήμουν νεκρός
Τι ανέφερε για τους διάσημους γονείς του
Συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ παραχώρησε ο γιος του Γιάννη Πάριου και της Σοφίας Αλιμπέρτη, Μιχαήλ Βαρθακούρης και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετώπισε στο παρελθόν ενώ μίλησε και για το πώς μεγάλωσε, έχοντας διάσημους γονείς.
«Είναι ο ίδιος τρόπος με κάθε παιδί. Δεν ένιωσα έτσι (διάσημος) μεγάλωσα με τις παρέες μου, ήμουν ένας από αυτούς, έκανα ποδήλατο με τους φίλους, παίζαμε με τους μπαμπαλάδες (σ.σ. μπίλιες) μου στον δρόμο. Για τους φίλους δεν ήμουν ο Πάριος, αλλά ο Μιχαήλ» είπε αρχικά o φωτογράφος και πρόσθεσε:
«Δεν έχω πάρε – δώσε. Δεν ταλαιπωρούνται μόνο τα παιδιά των διασήμων. Υπάρχουν πολλά παιδιά που ταλαιπωρούνται. Η ταλαιπωρία και ο πόνος παραμένουν ταλαιπωρία και πόνος, ανεξαρτήτως αν είναι ή όχι διάσημοι οι γονείς σου. Στο τέλος μένουμε με το δικό μας βάρος ή όνομα και όχι με των γονιών μας».
Όπως ανέφερε στη συνέχεια, μικρότερος ήταν αρκετά αντιδραστικός, ενώ θυμήθηκε και ένα δημοσίευμα που έγραφε ότι ο ίδιος έβριζε πολύ.
«Μπορεί να υπήρξα κ@λόπαιδο πολύ μικρός, σε ηλικίες που δεν είχα νοημοσύνη. Βρήκα πρόσφατα ένα απόσπασμα σε εφημερίδα όπου μια δημοσιογράφος έλεγε ότι έβριζα πολύ. Με είχε συναντήσει κάπου και με άκουσε να βρίζω και έγραψε "δεν ξέρω αν λειτουργεί το πιπέρι στο στόμα". Προσωπικά δεν θυμάμαι αν έβριζα. Εμένα η αντίδραση μου βγήκε σε σκουλαρίκια, έβαφα τα μαλλιά μου. Δεν θα σου πω ότι έφερα τους γονείς μου σε δύσκολη θέση. Είμαι τυχερός που μεγάλωσα σε μια παρέα φίλων όπου ο ένας συγκρατούσε τον άλλον» τόνισε ο Μιχαήλ Βαρθακούρης.
Τέλος, σε σχετική ερώτηση με τις κακές φάσεις που πέρασε στη ζωή του, ο ίδιος απάντησε:
«Υπήρξαν δυο – τρία χρόνια που ήμουν νεκρός – άσχημη λέξη, αλλά έτσι το ένιωθα. Είχα ψυχολογικά προβλήματα που εξελίχθηκαν σε ψυχοσωματικά. Το έψαξα, πήγα σε γιατρούς, όλοι μου έλεγαν "δεν έχεις κάτι" και ότι για αυτή την πτώση ευθύνεται το μυαλό μου. Για πολλά χρόνια συνεχίστηκαν οι αρρυθμίες, μέχρι που έπειτα από πολλές συνεδρίες με ψυχολόγους κατάλαβα ότι δεν μιλούσα και πως ότι με απασχολούσε το κρατούσα μέσα μου και δεν το έλεγα. Πλέον, είμαι πολύ καλά, ό,τι έχω ή σκέφτομαι το επικοινωνώ και ευτυχώς οι αρρυθμίες υποχώρησαν».
«Είναι ο ίδιος τρόπος με κάθε παιδί. Δεν ένιωσα έτσι (διάσημος) μεγάλωσα με τις παρέες μου, ήμουν ένας από αυτούς, έκανα ποδήλατο με τους φίλους, παίζαμε με τους μπαμπαλάδες (σ.σ. μπίλιες) μου στον δρόμο. Για τους φίλους δεν ήμουν ο Πάριος, αλλά ο Μιχαήλ» είπε αρχικά o φωτογράφος και πρόσθεσε:
«Δεν έχω πάρε – δώσε. Δεν ταλαιπωρούνται μόνο τα παιδιά των διασήμων. Υπάρχουν πολλά παιδιά που ταλαιπωρούνται. Η ταλαιπωρία και ο πόνος παραμένουν ταλαιπωρία και πόνος, ανεξαρτήτως αν είναι ή όχι διάσημοι οι γονείς σου. Στο τέλος μένουμε με το δικό μας βάρος ή όνομα και όχι με των γονιών μας».
Όπως ανέφερε στη συνέχεια, μικρότερος ήταν αρκετά αντιδραστικός, ενώ θυμήθηκε και ένα δημοσίευμα που έγραφε ότι ο ίδιος έβριζε πολύ.
«Μπορεί να υπήρξα κ@λόπαιδο πολύ μικρός, σε ηλικίες που δεν είχα νοημοσύνη. Βρήκα πρόσφατα ένα απόσπασμα σε εφημερίδα όπου μια δημοσιογράφος έλεγε ότι έβριζα πολύ. Με είχε συναντήσει κάπου και με άκουσε να βρίζω και έγραψε "δεν ξέρω αν λειτουργεί το πιπέρι στο στόμα". Προσωπικά δεν θυμάμαι αν έβριζα. Εμένα η αντίδραση μου βγήκε σε σκουλαρίκια, έβαφα τα μαλλιά μου. Δεν θα σου πω ότι έφερα τους γονείς μου σε δύσκολη θέση. Είμαι τυχερός που μεγάλωσα σε μια παρέα φίλων όπου ο ένας συγκρατούσε τον άλλον» τόνισε ο Μιχαήλ Βαρθακούρης.
Τέλος, σε σχετική ερώτηση με τις κακές φάσεις που πέρασε στη ζωή του, ο ίδιος απάντησε:
«Υπήρξαν δυο – τρία χρόνια που ήμουν νεκρός – άσχημη λέξη, αλλά έτσι το ένιωθα. Είχα ψυχολογικά προβλήματα που εξελίχθηκαν σε ψυχοσωματικά. Το έψαξα, πήγα σε γιατρούς, όλοι μου έλεγαν "δεν έχεις κάτι" και ότι για αυτή την πτώση ευθύνεται το μυαλό μου. Για πολλά χρόνια συνεχίστηκαν οι αρρυθμίες, μέχρι που έπειτα από πολλές συνεδρίες με ψυχολόγους κατάλαβα ότι δεν μιλούσα και πως ότι με απασχολούσε το κρατούσα μέσα μου και δεν το έλεγα. Πλέον, είμαι πολύ καλά, ό,τι έχω ή σκέφτομαι το επικοινωνώ και ευτυχώς οι αρρυθμίες υποχώρησαν».
