Ο Γρηγόρης Πετράκος έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να δημιουργήσει μια όμορφη οικογένεια με την Θεοφανία Παπαθωμα και τις δυο κόρες τους, ενώ εξαιρετική είναι η σχέση που έχει και με τον πρώην σύζυγο της αγαπημένης του αλλά και τον γιο της.

Για αυτή την όμορφη και δεμένη οικογένεια μίλησε στην κάμερα της εκπομπής “Mega Καλημέρα” και στη δημοσιογράφο Άννα Ζηρδέλη.

«Εγώ δουλεύω το Σαββατοκύριακο και η Θεοφανία της καθημερινές. Θεωρώ ότι είμαι ένας πάρα πολύ τυχερός άνθρωπος, ένας πολύ τυχερός μπαμπάς που μπορώ να περνάω όλη την εβδομάδα με τα κοριτσάκια μου. Έχω και έναν γιο στο σπίτι. Είναι του Πασχάλη (Τσαρούχα) γιος αλλά τον θεωρώ και δικό μου, τον Αχιλλέα. Τον αγαπάω τόσο πολύ. Τον έχω μαζί μου από επτά χρονών. Η σχέση που έχουμε με τον Πασχάλη και τον Αχιλλέα είναι ιδανική. Είμαστε και εμείς τέτοιοι άνθρωποι, είναι και ο Πασχάλης τέτοιος. Αγάπησε από την αρχή τα κορίτσια μας, εμείς αγαπάμε τον Αχιλλέα έτσι κι αλλιώς» είπε.

Ο Γρηγόρης Πετράκος όμως δεν έμεινε εκεί. Αποκάλυψε πώς έγινε η γνωριμία του με τη Θεοφανία Παπαθωμά, ποια είναι τα χαρακτηριστικά της που την κάνουν να μοιάζει ξεχωριστή στα μάτια του αλλά και για τον έντονο αυθορμητισμό τους.

«Η Θεοφανία έπεσε στο κεφάλι μου σαν κεραμίδι. Εγώ τραγουδούσα και μπήκε μέσα στον χώρο “κατά λάθος”. Ήμουν σε μια μουσική σκηνή που βρισκόταν στον πρώτο όροφο. Κάτω είχε και εστιατόριο. Εκείνη έτρωγε στο εστιατόριο με τον θίασο που έπαιζε εκείνη την περίοδο και ανέβηκε πάνω για να πάει τουαλέτα γιατί μόνο πάνω είχε τουαλέτα. Ανέβηκε πάνω και βλέπει ένα live.

Για να μην ενοχλήσει έμεινε να βλέπει τρία τραγούδια μέχρι να γίνει μια παύση και να πάει τουαλέτα. Απ’ ότι μου είπε μαγεύτηκε. Εγώ την είδα αμέσως, είναι φυο μέτρα κορίτσαρος. Όλοι γύρισαν και κοίταξαν. Συναντηθήκαμε στα σκαλιά και εκεί, επειδή είναι και αυθόρμητη, της έφυγε ένα επιφώνημα “βρε αγόρι μου τι φωνάρα είσαι εσύ”. Έμεινα λίγο…Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Είμαστε και οι δυο αυθόρμητοι» είπε ο Γρηγόρης Πετράκος και συνέχισε:

«Σκέψου ότι ήμασταν στην Πάτρα και περνούσαμε έξω από την εκκλησία του Αγίου Ανδρέα που είναι από τις πιο ωραίες των Βαλκανίων. Μπήκαμε μέσα και λέμε γιατί να μη βαφτίσουμε την Αγάπη εδώ; Φωνάξαμε τον κολλητό μου και τη βαφτίσαμε εκεί την επόμενη μέρα οι τρεις μας.

Στη Θεοφανία μου αρέσει περισσότερο η ακεραιότητά της και η πνευματικότητά της, εκτός από την τρομερή ομορφιά της. Είναι ένας βράχος δίπλα μου. Ένας τρομερός άνθρωπος. Γέννησε στο σπίτι. Δεν είναι εύκολο να το πάρεις απόφαση αυτό αλλά αφού το κάνεις μετά δεν πιστεύεις ότι είχες γεννήσει σε συνθήκες νοσοκομείου. Αφού γέννησε, την επόμενη μέρα πήγαμε για μπάνιο με το μωρό. Όλα αυτά τα ταμπού δε μπορώ να τα καταλάβω».