Νίκος Κουρής: Το ζάχαρό μου έφτασε στο 600 και έπεσα σε κώμα - Στην αρχή πέρασα κατάθλιψη
«Θυμάμαι ότι για 2 μήνες δεν μπορούσα να πάω στο σχολείο», αποκάλυψε ο ηθοποιός
Καλεσμένος στην εκπομπή του MEGA «Όλα για τη Ζωή μας» ήταν το πρωί της Κυριακής 6/11 ο Νίκος Κουρής.
Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε στον Μιχάλη Κεφαλογιάννη και αποκάλυψε ότι πάσχει από διαβήτη τύπου 1 από την εφηβεία, ενώ μίλησε για το πώς αντιμετωπίζει το πρόβλημά του.
«Δεν το έλεγα γενικώς, όπως θα όφειλα και θα ήταν χρήσιμο. Είναι καλό να ξέρει κάποιος ότι έχω αυτό το πρόβλημα για να ξέρει, εάν πάθω κάτι, να με βοηθήσει, είναι χρήσιμο. Πολλοί διαβητικοί δεν το λένε, γιατί υπάρχει μεγάλη μυθολογία στην Ελλάδα για τους διαβητικούς, ήταν πάντα δύσκολο να το πεις», είπε αρχικά.
«Ο διαβήτης είναι η πιο παρεξηγημένη έλλειψη ινσουλίνης στον τύπο 1. Δεν χρειάζεται να γίνεις διαβητικός για να προσέχεις τι βάζεις στο σώμα σου. Θυμάμαι ότι για 2 μήνες δεν μπορούσα να πάω στο σχολείο, πήγαινα 3η Γυμνασίου, έπινα πολύ νερό δεν μπορούσα να ξεδιψάσω, έτρωγα πολλά γλυκά για κάποιον λόγο και, όταν το ζάχαρό μου έφτασε στο 600, έπεσα σε κώμα. Το ανακαλύψαμε τυχαία σε μια ιδιωτική κλινική, νόμιζαν ότι έχω σκωληκοειδίτιδα. Δεν θεωρώ ότι είναι νόσος, είναι έλλειψη και χρειάζεται μια ιδιαίτερη μεταχείριση», πρόσθεσε.
«Η ινσουλίνη, που μπορείς να την βάλεις μόνος σου, είναι μια μικρή εξίσωση. Έχει σχέση με την ψυχική σου κατάσταση, πόσο αθλείσαι, πόσο τρως και σε τι ποσότητες», συμπλήρωσε.
«Στην αρχή πέρασα κατάθλιψη, 10 χρόνια μεγάλης αυτοκαταστροφής. Ό,τι χρειαστεί για να περάσεις στο φως, πρέπει να το περάσεις. Εγώ πέρασα πολύ σκοτάδι, ξέρω πολύ κόσμο που το περνά και να είναι σαν να μην το έχει», κατέληξε.
Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε στον Μιχάλη Κεφαλογιάννη και αποκάλυψε ότι πάσχει από διαβήτη τύπου 1 από την εφηβεία, ενώ μίλησε για το πώς αντιμετωπίζει το πρόβλημά του.
«Το ανακαλύψαμε τυχαία»
«Δεν το έλεγα γενικώς, όπως θα όφειλα και θα ήταν χρήσιμο. Είναι καλό να ξέρει κάποιος ότι έχω αυτό το πρόβλημα για να ξέρει, εάν πάθω κάτι, να με βοηθήσει, είναι χρήσιμο. Πολλοί διαβητικοί δεν το λένε, γιατί υπάρχει μεγάλη μυθολογία στην Ελλάδα για τους διαβητικούς, ήταν πάντα δύσκολο να το πεις», είπε αρχικά.«Ο διαβήτης είναι η πιο παρεξηγημένη έλλειψη ινσουλίνης στον τύπο 1. Δεν χρειάζεται να γίνεις διαβητικός για να προσέχεις τι βάζεις στο σώμα σου. Θυμάμαι ότι για 2 μήνες δεν μπορούσα να πάω στο σχολείο, πήγαινα 3η Γυμνασίου, έπινα πολύ νερό δεν μπορούσα να ξεδιψάσω, έτρωγα πολλά γλυκά για κάποιον λόγο και, όταν το ζάχαρό μου έφτασε στο 600, έπεσα σε κώμα. Το ανακαλύψαμε τυχαία σε μια ιδιωτική κλινική, νόμιζαν ότι έχω σκωληκοειδίτιδα. Δεν θεωρώ ότι είναι νόσος, είναι έλλειψη και χρειάζεται μια ιδιαίτερη μεταχείριση», πρόσθεσε.
«Η ινσουλίνη, που μπορείς να την βάλεις μόνος σου, είναι μια μικρή εξίσωση. Έχει σχέση με την ψυχική σου κατάσταση, πόσο αθλείσαι, πόσο τρως και σε τι ποσότητες», συμπλήρωσε.
«Στην αρχή πέρασα κατάθλιψη, 10 χρόνια μεγάλης αυτοκαταστροφής. Ό,τι χρειαστεί για να περάσεις στο φως, πρέπει να το περάσεις. Εγώ πέρασα πολύ σκοτάδι, ξέρω πολύ κόσμο που το περνά και να είναι σαν να μην το έχει», κατέληξε.
