Χριστόφορος Παπακαλιάτης σε Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη: 20 χρόνια έχουν περάσει, ξεπέρασέ το
«Ήταν τέτοιος ο ψυχολογικός πόλεμος που είχα φάει από τον συμπρωταγωνιστή μου που έκανα πίσω», παραδέχεται, μεταξύ άλλων, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης
Μια εντελώς διαφορετική συνέντευξη παραχώρησε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης στο περιοδικό «Down Town», την οποία και επιμελήθηκε η δημοσιογράφος Φανή Πλατσατούρα με αφορμή την ένταξη της νέας του σειράς «Maestro» στην πλατφόρμα του Netflix.
Σε αυτήν ο αγαπημένος δημιουργός κλήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις που δέχθηκε από πρώην συνεργάτες τους, ανάμεσά τους και ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο για ένα ελληνικό καλλιτεχνικό προϊόν να βρει θέση στη διεθνή αγορά; Τι μας λείπει;
«Νομίζω πως το όραμα, η ικανότητα, η γνώση και η σκληρή δουλειά είναι προϋπόθεση για να πετύχουμε κάτι τέτοιο. Πιστεύεις ότι τα έχουμε αυτά τα χαρακτηριστικάα σε σωστές αναλογίες προκειμένου να βρίσκουμε εύκολα μια θέση –και συχνά– στη διεθνή αγορά;».
Ποιανού ήταν το παιδί τελικά;
«Στο "Να με προσέχεις"; Φυσικά και ήταν δικό μου το παιδί, αλλά ήταν τέτοιος ο ψυχολογικός πόλεμος που είχα φάει από τον συμπρωταγωνιστή μου (δηλαδή εσένα!) που έκανα πίσω και έγραψα ότι ήταν δικό σου. Είκοσι χρόνια έχουν περάσει. Ξεπέρασέ το. Εγώ τη γνώρισα πρώτος… Ώχου».
Σε αυτήν ο αγαπημένος δημιουργός κλήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις που δέχθηκε από πρώην συνεργάτες τους, ανάμεσά τους και ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο για ένα ελληνικό καλλιτεχνικό προϊόν να βρει θέση στη διεθνή αγορά; Τι μας λείπει;
«Νομίζω πως το όραμα, η ικανότητα, η γνώση και η σκληρή δουλειά είναι προϋπόθεση για να πετύχουμε κάτι τέτοιο. Πιστεύεις ότι τα έχουμε αυτά τα χαρακτηριστικάα σε σωστές αναλογίες προκειμένου να βρίσκουμε εύκολα μια θέση –και συχνά– στη διεθνή αγορά;».
Ποιανού ήταν το παιδί τελικά;
«Στο "Να με προσέχεις"; Φυσικά και ήταν δικό μου το παιδί, αλλά ήταν τέτοιος ο ψυχολογικός πόλεμος που είχα φάει από τον συμπρωταγωνιστή μου (δηλαδή εσένα!) που έκανα πίσω και έγραψα ότι ήταν δικό σου. Είκοσι χρόνια έχουν περάσει. Ξεπέρασέ το. Εγώ τη γνώρισα πρώτος… Ώχου».