Μια επίσκεψη στο σπίτι της Βάσιας Τριφύλλη μπορεί να κάνει και τους φανατικούς θαυμαστές της να τη λατρέψουν περισσότερο. Έξω από την πόρτα της, στο διαμέρισμά της, μια ταμπέλα γράφει: «Σπίτι της μπιρίμπας». «Μια εποχή είχα τρέλα, ξύπναγα και κοιμόμουν με την μπιρίμπα. Την εποχή που ξεκίνησα δεν έπαιζα, αλλά μετά μου άρεσε ως παιχνίδι της παρέας», εξηγεί στο «S». Προς το παρόν έχει σταματήσει το θέατρο και στην τηλεόραση, όπως λέει, δεν έχει τύχει κάτι καλό να την ιντριγκάρει. «Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολος χώρος», είπε ανάβοντας το τσιγάρο της. «Μπορεί να είναι δύσκολος, όμως είναι και ωραίος, ιδίως για ανθρώπους που είναι με αέρα στα μυαλά τους, όπως εγώ. Όχι άμυαλη», τονίζει στη συνέχεια.

Κάνοντας focus στη μεγάλη της πορεία, αυτό που έμεινε είναι οι φίλοι και η αγάπη του κοινού και των συναδέλφων της. «Νομίζω ότι μέσα από τη δουλειά μου έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος», λέει. Όσο για την πολιτική, δεν τη «χάλασε», γιατί έφυγε εγκαίρως. «Ήμουν εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος με τον Νικήτα Κακλαμάνη στον Δήμο της Αθήνας για μία τετραετία. Μάλιστα, πριν είχα θητεύσει και δημοτικός σύμβουλος στον Βύρωνα με το ΚΚΕ - είχα αυτό το προνόμιο. Ίσως ήμουν αιθεροβάμων, ονειροπαρμένη, λέγοντας ότι είμαι ΚΚΕ πια. Εγώ όμως θέλω να το ισχυρίζομαι, γιατί είναι τρόπος ζωής και συμπεριφοράς, πώς άγομαι, πώς φέρομαι. Δεν είναι μόνο τα κουτάκια των πεποιθήσεων και μου αρέσει».

Οι αναμνήσεις

Με τον Θανάση Βέγγο, όπως διηγείται, βρέθηκαν λόγω δουλειάς. «Κατ’ αρχάς γιατί ήταν συνεργάτης με τον Ντίνο Κατσουρίδη. Άρεσα πάρα πολύ στον Κατσουρίδη, οπότε με κάλεσε να κάνω δουλειές μαζί του - εκτός του ότι μετά ερωτευτήκαμε κιόλας και ήταν μια ιστορία γεμάτη. Ήταν πραγματικά από τους πιο ωραίους και τρελούς ανθρώπους που γνώρισα. Ήμουν όμως τυχερή, γιατί γνώρισα και τον σπουδαίο Κώστα Βουτσά. Μάλιστα, να σας πω ότι τότε που πρωτοβγήκα στο θέατρο όλες οι πρωτιές μου ήταν μαζί του. Με τον Βουτσά πρώτο βγήκα στο θέατρο, με αυτόν πρώτο έκανα ταινία. Όλα».

Έχει περάσει και από το ραδιόφωνο... «Εχω δουλέψει τα πρώτα χρόνια του Αθήνα 9,84 και με έπαιρνε τηλέφωνο ο Μιλτιάδης Έβερτ από το γραφείο του και μου έλεγε: “Βάσια, σε παρακαλώ πολύ, μπορείς να βρίσεις τον τάδε;”... Μου φαινόταν τόσο αστείο όλο αυτό και του έλεγα: “Άντρας εσείς, μου ζητάτε εμένα να βρίσω;”. “Ναι, βρε Βάσια μου, αλλά βρίζεις τόσο ωραία”, μου έλεγε. Ο Έβερτ ήταν γλυκός άνθρωπος».
Με ενοχλεί η φτιαξιά του Ερντογάν, τον θεωρώ πολύ κακό δείγμα ανδρός


Στη συνέχεια, θυμόμαστε τον ομηρικό τηλεοπτικό καβγά με τον Απόστολο Γκλέτσο... «Ακόμα γι’ αυτό το περιστατικό με ρωτάνε. Το πιο αστείο απ' όλα, όμως, είναι ότι με τον Απόστολο αγαπιόμαστε κιόλας και είμαστε και φίλοι. Δεν είχε τεθεί ποτέ τέτοιο θέμα να τσακωθώ εγώ με τον Απόστολο. Αποκλείεται, από πού κι ως πού; Τότε είχα μείνει και εγώ εμβρόντητη. Τι γίνεται, τι έπαθε ο Απόστολος, αναρωτιόμουν».

Για το κίνημα «#MeToo», όταν τη ρωτούν, λέει: «ΜeΤoo, ΜeThree, MeFour... Κατά κάποιον τρόπο όλα προϋπήρχαν. Kατά δεκαετίες ,όμως, αλλάζουν μορφή, παρουσίαση, σερβίρισμα, να το πω και έτσι. Δεν υπάρχει κάτι που δεν υπήρχε και παλαιότερα. Ενας αξιόλογος άνθρωπος εξακολουθεί να είναι ένας αξιόλογος άνθρωπος, πώς να το πούμε. Αυτό με τον Λιγνάδη με ενοχλεί ιδιαίτερα. Ο Λιγνάδης, όπως έχω πει και παλαιότερα, είναι και ατάλαντος. Το λέω γιατί το πιστεύω. Ο πατέρας του ήταν αξιόλογος, ήταν αστέρι. Εγώ, επί της ουσίας, είμαι πολύ ελεύθερος άνθρωπος, όχι μόνο για μένα, αλλά και για τους άλλους, αρκεί να μη βιάσεις ένα παιδί. Εκεί βγάζω μέχρι μαχαίρι. Να μην κάνεις, δηλαδή, τέτοιο πράγμα που να μου σηκώνεις την πέτσα. Αντιδρώ αυθόρμητα, δεν το σκέφτομαι καν...».
Από τους «Αυθαίρετους» αυτό που μου έχει μείνει πιο πολύ είναι ο Δημήτρης Πουλικάκος

«Μια χαψιά»

Παρακολουθεί μετά μανίας ειδήσεις. «Κάτι προσπαθούν να μας πουν οι Τούρκοι, αυτός ο κύριος Ερντογάν. Δεν ξέρω τι προσπαθεί να κάνει. Όμως, άμα θέλουμε εμείς, μπορούμε να τον κάνουμε μια χαψιά. Αυτός με ενοχλεί όχι μόνο για την Ελλάδα και την πατρίδα μου, που την αγαπάω υπερβολικά, αλλά με ενοχλεί όλο το σουσούμι, όλη η φτιαξιά του. Τον θεωρώ πολύ κακό δείγμα ανδρός», τονίζει.

Η δική της καλύτερη τηλεοπτική στιγμή ήταν το τηλεπαιχνίδι «Ραντεβού στα τυφλά»; «Αγάπησα πολύ το “Ραντεβού στα τυφλά” αλλά και το σίριαλ που έκανα, “Οι αυθαίρετοι”. Από τους “Αυθαίρετους” το μόνο που μου έχει μείνει πιο πολύ είναι ο Δημήτρης Πουλικάκος. Μορφή απίστευτη - και όλο το team βέβαια». Συνεχίζει σήμερα να ονειρεύεται; «Ίσως σας φανεί μακάβριο: ονειρεύομαι να πεθάνω μια νύχτα ήρεμα, ήσυχα στον ύπνο μου. Είναι μια ευχή που κάνω. Να μη με παιδέψει με καρκίνους, με αρρώστιες, γιατί έχω πληρώσει και εγώ το τίμημά μου. Τα δικά μου τα έχω ξεπεράσει, λέμε τώρα», λέει και χτυπάει ξύλο. «Οπότε θέλω μια νύχτα να κλείσω τα μάτια μου και να μην ξαναξυπνήσω. Θα μου άρεσε πάρα πολύ να “φύγω” έτσι, με αυτόν τον τρόπο», καταλήγει.