Παρθένα Χοροζίδου: Δεν μπορώ να κοιμηθώ εάν δεν υπερασπιστώ τον συνάδελφό μου όταν χρειαστεί
Η ηθοποιός, σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, μίλησε για τα παιδικά της χρόνια, την υποκριτική, τα αρνητικά σχόλια αλλά και την επιθυμία να κάνει ένα παιδί
Η Παρθένα Χοροζίδου ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Fishy» και μίλησε στον Γιάννη Τσιμιτσέλη για τα παιδικά της χρόνια στην Καβάλα, το μικρόβιο της υποκριτικής, αλλά και για το πώς διαχειρίζεται τα αρνητικά σχόλια.
«Η αδερφή μου στα μάτια μου ήταν πάντα πολύ γενναία. Κάποια στιγμή την είδα να μαραζώνει χωρίς μου λέει τι γίνεται. Μου λέει ένας κολλητός της φίλος ότι "ο τάδε την πειράζει". Επειδή το θάρρος μου να υπερασπιστώ την αδερφή μου και κάθε θύμα υπήρχε μέσα μου πολύ ζεστά, ήθελα αυτό το παιδί να αισθανθεί πόσο άσχημο είναι να φέρεσαι έτσι. Μπήκα στην τάξη και λέω στην αδερφή μου: "Ποιος, Πένυ; Αυτός;". Με κοιτούσε το παιδί. "Έλα, σε παρακαλώ!", είπα. Είχα το θράσος, που δεν είμαι και καμία θεά, να μπω με τέτοια φόρα και να υπερασπιστώ την αδερφή μου» δήλωσε.
Για την παιδική της ηλικία
«Μεγάλωσα μέσα σε μια πολύ ωραία οικογένεια. Όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω πόσο τυχερή μου ήμουν. Είχα μια πολύ γλυκιά οικογένεια, που δεν μας άφηνε σε ησυχία, μας έστελνε σε μπαλέτα και ωδεία», είπε για την οικογένειά της και πρόσθεσε:Δεν είχα δει καθόλου θέατρο στην Καβάλα
«Δεν είχα δει καθόλου θέατρο στην Καβάλα. Μία φορά είχα δει θέατρο στο γυμνάσιο. Είχα πάρει μέρος σε μία παράσταση στο Λύκειο, συνόδευα με το φλάουτό μου μια θεατρική παράσταση. Μου άρεσε, όμως. Εκείνη την εποχή μάλλον ήθελα να ασχοληθώ με τη μουσική. Τελείωσα το Λύκειο και ήρθε ο Σταμάτης Κραουνάκης στην Καβάλα για αναλάβει το ΔΗΠΕΘΕ. Έκανε μια οντισιόν, όπου πήραν μέρος πολλά παιδιά από Θεσσαλονίκη, Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη… Πολύς κόσμος είχε έρθει. Ο κ. Κραουνάκης είχε φέρει πολλούς ηθοποιούς από την Αθήνα. Έφτιαξε μια ομάδα με 12 παιδιά, τα οποία παρακολουθούσαμε ένα σεμινάριο. Στην πρώτη του παράσταση με διάλεξαν μέσα από αυτά τα 12 παιδιά για να παίξω. Μόλις ανέβηκα στη σκηνή, σκέφτηκα "τι πας να κάνεις;" και ήξερα ακριβώς τι πρέπει να κάνω. Κοιτούσα τους ηθοποιούς γύρω μου και έλεγα "τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι;", ήταν μαγικό».Πώς αντιμετωπίζει η ίδια τα αρνητικά σχόλια
«Από μόνη μου, από κόμπλεξ δικό μου, μπορεί να έχω αισθανθεί ότι με κοίταξε κάποιος περίεργα και μίλησε γι’ αυτό. Μπορεί και να μίλησε γι’ αυτό. Πρέπει να είσαι δυνατός μέσα σου. Εμένα μου αρέσω μέρες-μέρες, δεν μου αρέσω πάντα. Είναι μέρες που λες "μακάρι να είχα πέντε κιλά κάτω". Όλοι οι άνθρωποι ξυπνάμε και μπορεί να είμαστε χαρούμενοι με ό,τι αντικρίζουμε στον καθρέφτη κι άλλες φορές όχι».Δεν μπορεί να κοιμηθεί, εάν δεν υπερασπιστεί τον συνάδελφό της
Η ηθοποιός δήλωσε χαρακτηριστικά πως δεν μπορεί να κοιμηθεί, εάν δεν υπερασπιστεί τον συνάδελφό της όταν χρειαστεί, ενώ αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό των παιδικών της χρόνων, για το οποίο μελλοντικά μετάνιωσε για το πώς το διαχειρίστηκε.«Η αδερφή μου στα μάτια μου ήταν πάντα πολύ γενναία. Κάποια στιγμή την είδα να μαραζώνει χωρίς μου λέει τι γίνεται. Μου λέει ένας κολλητός της φίλος ότι "ο τάδε την πειράζει". Επειδή το θάρρος μου να υπερασπιστώ την αδερφή μου και κάθε θύμα υπήρχε μέσα μου πολύ ζεστά, ήθελα αυτό το παιδί να αισθανθεί πόσο άσχημο είναι να φέρεσαι έτσι. Μπήκα στην τάξη και λέω στην αδερφή μου: "Ποιος, Πένυ; Αυτός;". Με κοιτούσε το παιδί. "Έλα, σε παρακαλώ!", είπα. Είχα το θράσος, που δεν είμαι και καμία θεά, να μπω με τέτοια φόρα και να υπερασπιστώ την αδερφή μου» δήλωσε.