«Πέταξε ένα πουλί»... Ακριβώς όπως το τραγουδούσε... Μια από τις μελωδικότερες φωνές του ελληνικού πενταγράμμου σίγησε, σκορπώντας θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο και τους χιλιάδες θαυμαστές της τέχνης του.

Ο μοναδικός Γιάννης Βογιατζής, ο τροβαδούρος που απογείωσε τον έρωτα με το βελούδινο, ρετρό θα ’λεγε κανείς, νοσταλγικό ηχόχρωμά του, που έμελλε να γράψει το δικό του κεφάλαιο στη μουσική ιστορία της χώρας και ταυτίστηκε με τη «χρυσή εποχή» του ελληνικού κινηματογράφου των 50s-60s, δεν είναι πια εδώ. Έφυγε στα 89 -θα τα συμπλήρωνε στις 20 Δεκεμβρίου-, με επιβαρημένη το τελευταίο διάστημα υγεία. Είχε υποβληθεί πρόσφατα σε επέμβαση στην ουρολογική κλινική του «Λαϊκού» καθώς αντιμετώπισε νεφρολογικό πρόβλημα. Ωστόσο, πρόσφατα διακομίστηκε ως έκτακτο περιστατικό με αποφρακτικό ειλεό στο «Ιπποκράτειο».

Οι γιατροί αντιμετώπισαν την επιπλοκή με επιτυχία, όμως υποτροπίασε: εκδήλωσε πάλι οξεία νεφρική ανεπάρκεια και λίγες ώρες μετά υπέστη ανακοπή. Ως αιτία θανάτου καταγράφεται η «πολυοργανική ανεπάρκεια».

Μια αγκαλιά διαχρονικά κομμάτια

Τι άφησε πίσω του; Μια αγκαλιά διαχρονικά κομμάτια: «Νύχτα καλοκαιριού» (στο oποίο είχε γράψει και τους στίχους!) «Σου το ’πα μια και δυο και τρεις», «Θέλω κοντά σου να μείνω» (ντουέτο με Τζένη Βάνου), «Αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά», «Σε αγαπώ σε όλες τις γλώσσες», «Η πρώτη μας νύχτα», «Ένας ουρανός με αστέρια», «Άσε τα χέρια σου στα δυο μου χέρια».

Γεννημένος στις 20 Δεκεμβρίου του 1934, στην Αθήνα, ο πολυδιάστατος καλλιτέχνης διέπρεψε σε ποικίλους τομείς της μουσικής, στο θέατρο, στον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο. Και αναγνωρίστηκε το ταλέντο του, αφού -μεταξύ άλλων- τιμήθηκε δύο φορές με το Α' Βραβείο στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης.  Η πρώτη ήταν το 1963 με το τραγούδι «Πέταξε ένα πουλί» των Κώστα Κλάββα - Αλέξη Αλεξόπουλου και η δεύτερη το 1970 με το τραγούδι «Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά» των Τόλη Βοσκόπουλου και Ηλία Λυμπερόπουλου.


Οι συνεργασίες

Τα περισσότερα από τα άσματα που ερμήνευσε ακούστηκαν σε ταινίες και μιούζικαλ του «χρυσού» ελληνικού κινηματογράφου. Και τώρα τα σιγοτραγουδάμε σαν να μην πέρασε μια μέρα απ’ όταν ηχογραφήθηκαν.

Όσο για τις δισκογραφικές συνεργασίες του Γιάννη Βογιατζή... Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις, Μί- μης Πλέσσας, Γιώργος Μουζάκης, Γιώργος Θεοδοσιάδης, Κώστας Καπνίσης, Αργύρης Κουνάδης, Γιώργος Κατσαρός, σε στίχους Νίκου Γκάτσου, Αλέκου Σακελλάριου, Κώστα Πρετεντέρη, Γιώργου Οικονομίδη, Θάνου Σοφού, Ηλία Λυμπερόπουλου.

Συνεργάστηκε με όλους!

Από το 1958 έως το 1962 ήταν επίσημος τραγουδιστής των Ανακτόρων, ωστόσο, το ’70 σταμάτησε για να υποβληθεί σε εγχείρηση για πολύποδες και έπειτα από τρία χρόνια διέκοψε το τραγούδι. Από το 1978 συνέχισε και πάλι να τραγουδά kαι από τροβαδούρος των Ανακτόρων -και πρώτος εξάδελφος του ηθοποιού Γιάννη Βογιατζή- έγινε ο «επίσημος» τραγουδιστής των «πράσινων», του Παναθηναϊκού, τραγουδώντας και τον ύμνο της ομάδας.

Όπως είχε αναφέρει: «Το 1962 ήμασταν στην εξέδρα εγώ, ο Μουζάκης και ο Οικονομίδης και βλέπαμε την ομάδα μας. Ο ύμνος αυτός είχε τραγουδηθεί πιο μπροστά από τον Λέανδρο, τον πατέρα της Βίκυς Λέανδρος, αλλά δεν πήγε, δεν ξέρω για ποιο λόγο και μου λέει ο Οικονομίδης: θα μας πεις τον ύμνο; Και καλά έκανα και τον είπα, γιατί είναι η μεγαλύτερή μου επιτυχία, διαχρονική».

Στη φυλακή για χρέη

Σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις τον Νοέμβριο του 2022 αναφέρθηκε και στην ημέρα που μπήκε στη φυλακή για χρέη και τον βοήθησε η Μαίρη Χρονοπούλου. «Δυο φορές έχω μπει φυλακή, γιατί δεν είχα να πληρώσω και με συνέλαβαν μια μέρα πριν από την πρεμιέρα μου. Μόλις με είδαν οι υπάλληλοι στη φυλακή μού είπαν “κύριε Βογιατζή, εσείς τι κάνετε εδώ;”.

Η Μαίρη Χρονοπούλου ήταν αντράκι και τότε πήρε τηλέφωνο και είπε “βγάλτε τον Βογιατζή από τη φυλακή!”. Όταν βγήκα και γύρισα σπίτι μου έκλαψα», πρόσθεσε για την εμπειρία εκείνη. Μιλώντας για τα τραγούδια που ερμήνευσε, είπε: «Θα στενοχωρηθώ αν πεθάνω και βγάζουν τα τραγούδια μου με τη φωνή άλλου. Δεν δέχομαι να τραγουδάνε τα τραγούδια του πεθαμένου!».

Σημειώνουμε ότι, έπειτα από 25 χρόνια πολιτικού γάμου, παντρεύτηκε το 2007 δεύτερη φορά, ενώ απέκτησε δύο γιους, τον Χρήστο και τον Βασίλη. Όσο για την κατάληξή του; «Η εγχείρηση έγινε πριν από 15-20 ημέρες. Και μετά άρχισαν οι επιπλοκές και λόγω ηλικίας», ανέφερε χθες ο ένας εκ των δύο, τονίζοντας ότι ο πατέρας του του είπε πως ήταν χορτάτος από τη ζωή. Επιθυμία του, δε, όπως εξήγησε, ήταν να αποτεφρωθεί και γι’ αυτόν τον λόγο η σορός του θα μεταφερθεί στο Αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή