Αντζελίνα Τζολί: Συντετριμμένη με το ναυάγιο στην Πύλο – Το συγκινητικό μήνυμά της
«Αρρώστησα από τα νέα. Κανείς δεν ρισκάρει τη ζωή του με αυτόν τον τρόπο, εκτός αν δεν έχει επιλογές»
Το ναυάγιο στην Πύλο με τους 78 νεκρούς και τους εκατοντάδες αγνοούμενους μετανάστες έχει συγκλονίσει τη διεθνή κοινότητα.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν πλημμυρίσει με τις φωτογραφίες του αλιευτικού που παρέσυρε στον θάνατο τόσες ψυχές, ενώ αμέτρητα είναι και τα μηνύματα μέσω των οποίων οι χρήστες εκφράζουν τη θλίψη και τη συμπαράστασή τους.
Η Αντζελίνα Τζολί προχώρησε και αυτή σε μία σειρά από αναρτήσεις, δηλώνοντας πως θρηνεί για τον τόσο άδικο χαμό αυτών των ανθρώπων.
Επίσης, η διάσημη ηθοποιός μοιράστηκε με τους followers της μια ιστορία που αναδεικνύει τους λόγους για τους οποίους ανεβαίνουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες σε τέτοια σκάφη και έριξε τα βέλη της προς τις χώρες της Δύσης για τις πολιτικές που ακολουθούν.
Η ίδια άλλωστε είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη με το προσφυγικό. Για 21 χρόνια κατείχε τον ρόλο της ειδικής απεσταλμένης της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (HCR), πραγματοποιώντας περισσότερες από 60 αποστολές.
«Αρρώστησα από τα νέα. Κανείς δεν ρισκάρει τη ζωή του με αυτόν τον τρόπο, εκτός αν δεν έχει επιλογές. Γνώριζα έναν άνδρα που έχασε τη γυναίκα του και την κόρη του αφού έμεινε κοντά στο σώμα τους για ώρες προσπαθώντας να τις κρατήσει στη ζωή. Αναρωτήθηκα γιατί θα ανέβαιναν σε ένα τόσο γεμάτο σκάφος αν φαινόταν επικίνδυνο. Και γιατί να ρισκάρουν εξαρχής; Ανέφερε πως έμεινε για χρόνια σε εμπόλεμη ζώνη εργαζόμενος ως γιατρός.
Έπειτα αποφάσισε να πάρει την οικογένεια σε μια χώρα στα σύνορα, όπου βίωσαν διακρίσεις. Δεν μπορούσαν να δουλέψουν, η κόρη τους δεν μπορούσε να πάει σχολείο. Παρενοχλούσαν τη γυναίκα του, που παρακαλούσε τον άνδρα της να κανονίσει τη μεταφορά της οικογένειας με πλοίο. Δούλεψαν για να μαζέψουν λεφτά και να αγοράσουν εισιτήρια. Ανέβηκαν σε ένα μικρό σκάφος.
Έπειτα ανέβηκαν σε ένα μεγαλύτερο, γεμάτο με ανθρώπους, όπου τους ζητήθηκε να φύγουν. Ο διακινητής αρνήθηκε να τους πάει πίσω στη στεριά. Έπειτα, ένα άλλο πλοίο τους εμβόλισε και το σκάφος άρχισε να βουλιάζει. Ο άνδρας κρατούσε για ώρες τη γυναίκα και την κόρη του. Δίχως να μπορεί να τις κρατήσει στην επιφάνεια τις έχασε. Αφιέρωσε τη ζωή του για να βοηθάει τους άλλους ως γιατρός. Δεν είναι κακός άνθρωπος ή κακός πατέρας. Δεν είχε επιλογές.
Ένας από τους μύθους είναι ότι (σ.σ.: μπαίνουν σε αυτά τα σκάφη) με την επιθυμία για μια καλύτερη ζωή. Αυτός ο μύθος υποβαθμίζει τις φρικαλεότητες που ζουν αυτοί οι άνθρωποι. Πρέπει να εστιάσουμε στους λόγους που μετανάστες και άλλοι άνθρωποι δεν μπορούν να παραμείνουν στις εστίες τους.
Όταν δεν υποστηρίζουμε τους νόμους για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όταν, εμείς η Δύση, επεμβαίνουμε με τρόπους που διαταράσσουν τη ζωή τους και βγάζουν κέρδος από τους πόρους τους, όταν τρεφόμαστε από τη φτώχεια τους αγοράζοντας τη γη τους… όλα αυτά είναι κομμάτια της τραγωδίας και της αδικίας που οδηγεί αυτούς τους ανθρώπους να ρισκάρουν τη ζωή τους».