H Ελένη Φιλίνη είναι µια καλλιτέχνιδα που δεν σταµατάει ποτέ. Η συνέντευξή της στο «Secret» πραγµατοποιήθηκε αφού πρώτα διέκοψε την πρόβα της. «Ετοιµαζόµαστε για µια καλοκαιρινή παράσταση µε τον Σταύρο Νικολαΐδη και τον Κώστα Καζάκα, µε τίτλο “Στους δύο τρίτος χωρεί”, την οποία έχουν αγοράσει οι δήµοι για να µας βλέπει ο κόσµος µε ελεύθερη είσοδο», αποκάλυψε αρχικά και στη συνέχεια προσέθεσε:

«Οπως καταλαβαίνετε, κάνω µια άπιστη σύζυγο, µε πολλά ευτράπελα. Είναι µια ωραία κωµωδία, µε αστυνοµικά στοιχεία, και σίγουρα, εκτός από την Αθήνα, η παράστασή µας θα ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα αυτό το καλοκαίρι.

Επίσης, θα πάει για δεύτερη χρονιά η “Κοριτσιέρα των βούρλων”, που ήταν µια τεράστια επιτυχία και ένα συγκλονιστικό έργο µε την Κατερίνα Αγγελίτσα. Εκτός των άλλων, όταν δεν έχω παραστάσεις, κάνω µουσικές βραδιές τις Παρασκευές στον “Μαγεµένο Αυλό”».


Τα τελευταία δύο-τρία χρόνια βλέπουµε στην τηλεόραση πολλές σειρές. Πώς το σχολιάζετε;

Σίγουρα αυτό είναι καλό για ηθοποιούς, σκηνοθέτες, τεχνικούς και γενικά όλους όσοι εργάζονται στον χώρο. Το άσχηµο είναι να βλέπεις τον ίδιο ηθοποιό µε το που τελειώνει η µια τηλεοπτική σειρά να πρωταγωνιστεί σε άλλη ή ταυτόχρονα και σε δύο, χωρίς να έχει προλάβει ο τηλεθεατής να πάρει µια ανάσα. Χωρίς να του αφήνουµε χρόνο να βγάλει από τη µνήµη του τον προηγούµενο ρόλο.


Εχετε δηλώσει ότι σήµερα η οµορφιά ανοίγει πόρτες

Ναι, το έχω πει, αλλά αυτό συµβαίνει σήµερα. Στα χρόνια τα δικά µου αυτό δεν συνέβαινε, γιατί έπρεπε να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Παλαιότερα έπρεπε να πασχίσεις να αποδείξεις ότι έχεις και ταλέντο. Τώρα τα πράγµατα είναι πιο εύκολα µε την εµφάνιση. Η οµορφιά µπορεί να ανοίγει πόρτες, αλλά τις ανοίγει για λίγο, γιατί ο καθένας πρέπει να αποδείξει το κάτι παραπάνω και γιατί µόνο η οµορφιά δεν φτάνει.

Από την αρχή της σταδιοδροµίας σας έως τώρα τι αλλαγές έχουν γίνει στο χώρο σας;

Αυτά τα 40 χρόνια που υπηρετώ στο χώρο της υποκριτικής έχουν γίνει συθέµελες αλλαγές παντού, παγκόσµιες, όχι µόνο στο δικό µας χώρο. Εχουν χαθεί αξίες, έχουν ισοπεδωθεί έννοιες. Αυτό που πιστεύω είναι ότι η διάρκεια σε καθιερώνει. Οταν µπαίνει οποιοσδήποτε στον χώρο µας, τότε χάνουν τη δουλειά τους κάποιοι που πρέπει να την έχουν. Το βλέπουµε γύρω µας ότι ζούµε σε µια εποχή όπου έχει χαθεί εντελώς η αξιοκρατία. Είδαµε ότι γίνονται επιλογές ηθοποιών µε κριτήριο τους followers στα social media. Αυτό κι αν είναι τρελό. Γι’ αυτό σας είπα ότι έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Τι δουλειά έχουν οι followers µε το θέατρο;

Εχω την εντύπωση ότι κάποιοι άνθρωποι στοχοποιήθηκαν µε το κίνηµα «#MeToo» και τελικά δηµιουργήθηκε στο κοινό µια αµφιβολία αν όντως ήταν αυτοί κακοποιητές ή ήταν εκδικητικές ιστορίες. Μην ξεχνάµε ότι στην αρχαία τραγωδία έχουµε τη Φαίδρα µε τον Ιππόλυτο και τον Θησέα. Η τραγωδία ξεκίνησε από εµάς. Μέσα στις 10 τραγικές περιπτώσεις θα υπάρχουν και ορισµένες που για κάποιον λόγο θέλησαν να στοχοποιήσουν κάποιον άνθρωπο. Η Φαίδρα ήταν που ερωτεύτηκε το γιο του άντρα της. Οταν αυτός την αρνήθηκε, στο τέλος αυτοκτόνησε, γιατί είπε ότι την βίασε. Αυτά τα έχουµε ζήσει µέσα από τα κείµενα της αρχαίας Ελλάδας.

Βέβαια, η σεξουαλική παρενόχληση είναι θέµα εξουσίας. ∆εν έχουµε δει κάποιον υπάλληλο να κάνει σεξουαλική παρενόχληση στο διευθυντή του. Αλλά ακόµα και όταν το θέµα το πιάσουµε από τον ελληνικό ασπρόµαυρο κινηµατογράφο, βλέπουµε ότι στην υπηρετριούλα την έπεφταν το αφεντικό, ο γιος, ο θείος, ο γαµπρός... Το θέµα είναι να αλλάξει η κοινωνία και να υπάρχει σεβασµός στον άνθρωπο, γιατί από εκεί ξεκινάνε όλα.


Θέλετε να κλείσουµε αυτήν τη συζήτηση µε θετικό πρόσηµο, µε κάτι ευχάριστο;

Μιλάµε σε µια περίοδο στην οποία έχει καεί η µισή Ελλάδα. Οσο και να προσπαθώ να είµαι αισιόδοξη, δεν παύω να είµαι ρεαλίστρια. Ξέρω ότι αυτήν τη στιγµή πονάω, όχι µόνο για τα µέρη τα δικά µου που κάηκαν -εννοώ το Λουτράκι και τις γύρω περιοχές- αλλά και αυτό που έγινε στη Ρόδο δεν το χωράει ο νους µου. ∆εν αφήσαµε τίποτα όρθιο και σκέφτοµαι ότι, όταν εγώ ήµουν παιδί, δεν γίνονταν αυτά τα πράγµατα, δεν θυµάµαι τέτοιες φωτιές. Με όλο αυτό µε πιάνει θλίψη, γιατί αν η εξέλιξη είναι ο θάνατός µας, δεν θέλω αυτήν την εξέλιξη. Κοκορευόµαστε ότι έχουµε τεχνολογία; Ποια τεχνολογία; Οτι δεν αφήσαµε τίποτα όρθιο; Αν θέλουµε να είµαστε αισιόδοξοι, πρέπει να συνετιστούµε, να αλλάξουµε πολλά στη ζωή µας και να σεβαστούµε πάνω από όλα τη φύση, γιατί χωρίς αυτή δεν θα υπάρξουµε. Ετσι, θέλω να πω «καλό καλοκαίρι» και να ευχηθώ µε την καρδιά µου να μην έρθει κάτι άλλο, χειρότερο.

*Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «Secret» της εφημερίδας «Παραπολιτικά» στις 29 Ιουλίου 2023