Η Παυλίνα Κωσταγιού στέφθηκε «Μις Τουρισμός» το 2018 και την ίδια χρονιά κατέκτησε την τρίτη θέση στο διαγωνισμό «Μiss Model of the World», που πραγματοποιήθηκε στην Κίνα. Από τότε που ήταν μικρή, η μεγάλη της αγάπη ήταν η δημοσιογραφία, αφού η οικογένειά της είχε δικό της κανάλι στα Ιωάννινα και η Παυλίνα ήταν συνέχεια εκεί. Σπούδασε δημοσιογραφία στη σχολή του Σταμάτη Μαλέλη και τα τελευταία τέσσερα χρόνια τη βλέπουμε στις κληρώσεις τυχερών παιχνιδιών.
 Η Παυλίνα είναι παντρεμένη με τον επιχειρηματία νυχτερινών κέντρων Κώστα Μπερτάκη και μαζί έχουν αποκτήσει μία κορούλα, τη Βάνα, την οποία μάλιστα έχει βαφτίσει ο Αντώνης Ρέμος. Η ξανθιά καλλονή με τα πρασινογάλανα μάτια, σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση στην «ON time», μιλάει για την προσωπική της εμπειρία, καθώς έγινε δότρια μυελού των οστών και έσωσε έναν άνθρωπο που έπασχε από οξεία λευχαιμία. Πριν από κάποια χρόνια αποφάσισες να γίνεις εθελόντρια δότρια μυελού των οστών. Πώς πήρες αυτή την απόφαση; Το 2014 ήμουν έγκυος στον όγδοο μήνα και κάποια στιγμή ενημερώθηκα γι’ αυτό τον εθελοντισμό και ευαισθητοποιήθηκα και θέλησα κι εγώ να γίνω εθελόντρια δότρια μυελού των οστών, ώστε, αν χρειαστεί να βρεθεί δότης, να μπορέσω να βοηθήσω. Έπειτα από δύο χρόνια χτύπησε το τηλέφωνό μου και ήταν ο κύριος Γραφάκος, από το «Όραμα Ελπίδας», όπου είναι διευθυντής, και μου είπε χαρακτηριστικά: «Έχετε βρεθεί συμβατή με κάποιον ασθενή που πάσχει από οξεία λευχαιμία».
Το μοναδικό πράγμα που μπορούσα να μάθω γι’ αυτό τον ασθενή ήταν μόνο η ηλικία του και το μέρος απ’ όπου κατάγεται. Έπειτα από δύο μέρες πήγα και έκανα τις απαραίτητες εξετάσεις και, αφού είδαμε ότι όλα είναι καλά, τέσσερις μήνες μετά έδωσα μυελό. Στο κενό αυτό των τεσσάρων μηνών έπρεπε ο ασθενής να μπει σε μια διαδικασία για να μπορέσει να δεχτεί το μόσχευμα. Στις 21 Μαΐου, ανήμερα Κωνσταντίνου και Ελένης, έδωσα το μόσχευμα. Η διαδικασία ήταν επώδυνη; Τέσσερις μέρες πριν μου χορηγήθηκαν ενέσεις υποδόρια στην κοιλιά για να μπορέσουν να αυξηθούν τα δικά μου κύτταρα, έτσι ώστε να μπορέσουν να τα πάρουν από εμένα και να τα λάβει ο ασθενής. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη και χαρούμενη, και ταυτόχρονα αγχωμένη και συγκινημένη, αφού είχα τη μεγάλη τιμή να σώσω έναν άνθρωπο. Για μένα δεν υπήρχε φόβος, ούτε δεύτερες σκέψεις. Πάνω απ’ όλα για μένα ήταν η ανθρώπινη ζωή. Πότε συναντήθηκες με το ασθενή-λήπτη; Ήταν άνδρας και συναντηθήκαμε έπειτα από δύο χρόνια. Μέχρι τότε ήταν όλα απόρρητα. Απαγορευόταν να βρεθούμε για λόγους ασφάλειας και προσωπικών δεδομένων. Έτσι είναι το πρωτόκολλο. Εφόσον ο ασθενής-λήπτης ξεπεράσει τον κίνδυνο και φυσικά με δική του και δική μου θέληση, μόνο τότε μπορούμε να έρθουμε σε επαφή. Πώς ένιωσες όταν τον είδες; Για μένα ήταν μια μοναδική εμπειρία. Ήταν κάτι πολύ σπουδαίο το να μπορέσω να σώσω έναν άνθρωπο με αυτό τον τρόπο. Ένιωσα σαν να έφερα στη ζωή ακόμα ένα παιδί. Θέλω να παροτρύνω όλο τον κόσμο να ευαισθητοποιηθεί πάνω σε αυτό το θέμα, γιατί όλοι μας μπορεί να βρεθούμε και στη θέση του ασθενή, αλλά και στη θέση του δότη. Σε ενδιαφέρει να κάνεις κάτι στην τηλεόραση; Φυσικά και με ενδιαφέρει, αφού γεννήθηκα σε μια οικογένεια που είχε δικό της κανάλι. Σε ηλικία δεκαέξι ετών έλεγα στο κανάλι μας πεντάλεπτο δελτίο ειδήσεων. Όπως καταλαβαίνεις, η τηλεόραση είναι για μένα κάτι σαν το σπίτι μου. Μου έχουν γίνει πολλές προτάσεις για πάνελ, όμως θεωρώ ότι είναι κάτι που δεν μπορώ να υποστηρίξω. Νομίζω ότι ένα πρότζεκτ που θα έχει να κάνει με τη μόδα και τη μουσική ή ακόμα και με την ενημέρωση θα μου ταίριαζε καλύτερα.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ONtime