Πειθαρχημένος, ευσυνείδητος, με αγάπη για το συνάνθρωπο, ο Ιάκωβος Γκόγκουα σε κερδίζει από το πρώτο λεπτό. Δεν είναι μόνο η εξωτερική του ομορφιά, αλλά και η ψυχή του, που αντανακλάται στο καθαρό του βλέμμα. Τον γνωρίσαμε ως χορευτή τόσο στο πλευρό της Ελένης Φουρέιρα, όσο και στο πλευρό του Γιώργου Αλκαίου στη Eurovision. Αργότερα έκανε και τα δικά του σόου, ενώ σήμερα είναι ένας επιτυχημένος γιατρός, που κάνει την ειδικότητά του στη δερματολογία. Ο Ιάκωβος Γκόγκουα μιλά για την ξεχωριστή διαδρομή του στη μουσική, τις εμπειρίες του στη Eurovision, το μπούλινγκ, αλλά και για όσα έζησε στη Γεωργία του πολέμου.

Όσα είπε ο Ιάκωβος Γκόγκουα

Έχεις μια ιδιαίτερα ξεχωριστή πορεία τόσο ως τραγουδιστής όσο και ως χορευτής. Τι κρατάς από την καλλιτεχνική σου διαδρομή;

Κρατάω πολλές πολύτιμες εμπειρίες και αναμνήσεις, που με έχουν διαμορφώσει ως άτομο σήμερα. Η συνεργασία με αξιόλογους Έλληνες καλλιτέχνες και η συμμετοχή σε διάσημες μουσικές εκδηλώσεις, όπως η Eurovision, ήταν ένα σημαντικό σημείο στη ζωή μου. Αυτές οι εμπειρίες μού επέτρεψαν να δείξω το ταλέντο και το πάθος μου για τη μουσική και το χορό τόσο σε εγχώριες όσο και σε διεθνείς πλατφόρμες. Εκείνα τα χρόνια που ακολουθούσα το τραγούδι και το χορό, ενώ σπούδαζα ιατρική, η ζωή μου ήταν γεμάτη δημιουργικότητα και χαρά. 

 

Το 2010 εκπροσώπησες την Ελλάδα στη Eurovision μαζί με τον Γιώργο Αλκαίο. Μάλιστα, έμεινε στην ιστορία η διθυραμβική ατάκα του εκφωνητή του BBC βλέποντάς σε, πώς είσαι ο ομορφότερος άνδρας του διαγωνισμού. 

Η συμμετοχή στη Eurovision ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που συμμετείχα σε μια τέτοια διοργάνωση. Η εκπροσώπηση της χώρας μου σε μια διεθνή σκηνή, δίπλα σε ταλαντούχους καλλιτέχνες, ήταν μια στιγμή περηφάνιας και χαράς για μένα. 

 

Παράλληλα συνεργάστηκες στα Mad Awards με την Ελένη Φουρέιρα. Tι κρατάς από αυτή τη συνεργασία;

Με την Ελένη Φουρέιρα δεν ήταν μόνο μια μεγάλη καλλιτεχνική ευκαιρία, αλλά και μια ευκαιρία να συνδεθώ με έναν ταλαντούχο και παθιασμένο καλλιτέχνη. Από τη συνεργασία μας θυμάμαι την αφοσίωση της Ελένης στην τέχνη της και τη δέσμευσή της για ένα άρτιο επαγγελματικά αποτέλεσμα. Η ενέργεια και ο ενθουσιασμός της στη σκηνή ήταν μεταδοτικοί και ήταν προφανές ότι βάζει την καρδιά και την ψυχή της στις καλλιτεχνικές της ρουτίνες. Ως χορευτής, το να μπορώ να συμπληρώσω την ερμηνεία της και να συνεισφέρω στη συνολική παρουσίαση ήταν μια αξέχαστη εμπειρία.

Το 2013 αποφάσισες συνειδητά να ασχοληθείς με την ιατρική, που είχες σπουδάσει. 

Η ιατρική ήταν πάντα ο απώτερος στόχος και το πάθος μου και ήξερα ότι ήταν ένας τομέας όπου μπορούσα να προσφέρω σημαντική βοήθεια στις ζωές των ανθρώπων, παρέχοντας φροντίδα. Το να μπορώ να χρησιμοποιήσω τις ιατρικές μου γνώσεις και δεξιότητες για να ενισχύσω την αυτοπεποίθηση των ανθρώπων και να τους βοηθήσω να αισθάνονται καλύτερα για τον εαυτό τους μέσω αισθητικών παρεμβάσεων ήταν με το δικό της τρόπο μια αμοιβή.

Τι προσέφερε η ιατρική στη ζωή σου;

Συνδυάζοντας την ιατρική εμπειρία με το καλλιτεχνικό μάτι, μπορώ να δημιουργήσω θεραπείες που τονίζουν τη μοναδική ομορφιά και τα χαρακτηριστικά κάθε ασθενούς. Το να βλέπω τη χαρά και την αυτοπεποίθηση στους ασθενείς μου ενισχύει την αξία της δουλειάς μου και το θετικό της αντίκτυπο στην ψυχική υγεία τους.

Στην ηλικία των δώδεκα ετών βρέθηκες για δύο χρόνια στη μετεμφυλιακή Γεωργία. 

Ναι, τα δύο χρόνια που πέρασα στη Γεωργία σε ηλικία δώδεκα ετών είχαν μεγάλη επίδραση στη ζωή μου και κουβαλάω αυτές τις εμπειρίες μαζί μου μέχρι σήμερα. Η ζωή σε μια κατεστραμμένη από τον πόλεμο περιοχή ήταν μια απίστευτα τραυματική εμπειρία, που έφερε στο προσκήνιο μια πραγματικότητα γεμάτη φόβο, αβεβαιότητα και διατάραξη της κανονικότητας. Η αίσθηση του κινδύνου ήταν διάχυτη και επισκίαζε κάθε πτυχή της ζωής. 

Ήταν σοκαριστικές οι συνθήκες του να μην υπάρχει ρεύμα σε ένα σπίτι ή νερό. 

Η απουσία ρεύματος έκανε τις καθημερινές δραστηριότητες πολύ πιο δύσκολες. Απλές εργασίες, όπως το μαγείρεμα, η μελέτη ή ακόμα και η απλή μετακίνηση στο σπίτι τη νύχτα, έγιναν πολύ δύσκολες. Η έλλειψη νερού ήταν εξίσου σημαντική. Ο διαρκής φόβος ότι θα μείνουμε χωρίς νερό και η ανάγκη να προνοούμε για βασικές χρήσεις, όπως το πόσιμο νερό και η υγιεινή, ήταν μια πραγματικότητα που έπρεπε να αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Η ζωή σε τέτοιες συνθήκες με έμαθε να εκτιμώ τα προνόμια και τους πόρους που είχα θεωρήσει δεδομένα σε πιο σταθερά περιβάλλοντα. 

Τι άλλο σε δυσκόλεψε εκείνη την περίοδο; 

Το μπούλινγκ είναι μια οδυνηρή εμπειρία, και σίγουρα ήταν μια δύσκολη περίοδος στη ζωή μου. Ωστόσο, βρήκα τη δύναμη να κρατήσω και τελικά να αντιστρέψω το κλίμα στο σχολείο μέσω ενός συνδυασμού εσωτερικής ανθεκτικότητας, υποστήριξης από αγαπημένα πρόσωπα και αποφασιστικότητας, να δημιουργήσω θετικές συνθήκες. 

Είσαι εξαιρετικά ενεργός στα social media. Μέσα από κάθε ανάρτησή σου ουσιαστικά δίνεις μηνύματα για την οπτική με την οποία οφείλουμε να βλέπουμε τη ζωή. Έχεις σκεφτεί να δημιουργήσεις ένα βιβλίο αυτοβοήθειας στο μέλλον;

Η ιδέα για ένα βιβλίο αυτοβοήθειας, για να μοιραστώ τις απόψεις και τις εμπειρίες μου, είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα και την έχω στο μυαλό μου για το μέλλον. Θα ήθελα να παρέχω πρακτικές συμβουλές, προβληματισμούς και πρακτικές που θα μπορούσαν να έχουν απήχηση στους αναγνώστες και να τους ενδυναμώσουν, να πλοηγηθούν στα δικά τους μονοπάτια με δύναμη και αισιοδοξία.

Της Σπυριδούλας Τριάντου

Δημοσιεύθηκε στην έντυπη OnTime στις 27/11