Από το 1984, η  Έφη Θώδη μεγάλωσε με το τραγούδι της γενιές και γενιές.

Έχει τραγουδήσει κορυφαία παραδοσιακά και δημοτικά κομμάτια, μεταξύ άλλων πολλές επιτυχίες, όπως ο «Κόκορας», «Πού να ’ναι τέτοια ώρα η αγάπη μου», «Γλύκα γλύκα», «Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί» κ.ά. Γι’ αυτό και για πολλά χρόνια ήταν περιζήτητη και στην τηλεόραση, όπου εμφανιζόταν σε σόου και εορταστικές εκπομπές – και όχι μόνο. Εδώ και αρκετά χρόνια απέχει τηλεοπτικά, όμως «σαρώνει» με συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό, γιατί τραγουδάει με την ψυχή της.

Σε έχουμε χάσει… Τι κάνεις αυτή την περίοδο;

Τραγουδάω σε διάφορα κέντρα στην Αθήνα και στην επαρχία. Παράλληλα, είμαι στο στούντιο και γράφω λαϊκά κομμάτια.

Ο γιος σου, ο Αποστόλης, τι κάνει;

Είναι πάρα πολύ καλά, είναι τριάντα χρόνων και ασχολείται με υπολογιστές.

Στην προσωπική σου ζωή πώς είσαι;

Είμαι πολύ ευτυχισμένη, δεν έχω κανένα δεσμό, αλλά έχω καλούς φίλους και περνάω υπέροχα.

Δεν σε βλέπουμε να κάνεις εμφανίσεις πια στην τηλεόραση, γιατί;

Δεν είναι επιλογή δική μου. Εγώ θα ήθελα να ξαναπάω να τραγουδήσω στην τηλεόραση, γιατί ο κόσμος με αναζητάει. Όλοι μου λένε «γιατί δεν βγαίνεις στην τηλεόραση;», και δεν ξέρω τι να τους απαντήσω. Θα ήταν μεγάλη μου χαρά να εμφανιστώ πάλι με την ορχήστρα μου για να κάνω τον κόσμο να διασκεδάσει και να χαρεί. Δεν κρατάω κακία σε κανέναν, ό,τι κι αν μου κάνανε. Εγώ τους συγχωρώ. Και τους βλέπω και τους αγαπάω.

Πιστεύεις ότι εμείς οι δημοσιογράφοι σού κάναμε κακό;

Ορισμένοι δημοσιογράφοι μού έκαναν κακό. Δεν είναι όλοι το ίδιο. Πολλοί άνθρωποι αρρωσταίνουν και δεν το μαθαίνει κανείς. Δεν λένε ούτε τα ονόματά τους! Εμένα με ξεσκίσανε!

Έχεις μετανιώσει για τις τόσες εμφανίσεις σου τότε στην τηλεόραση;

Όχι, δεν έχω μετανιώσει, γιατί δεν το έκανα για μένα, το έκανα για τον κόσμο. Ήξερα ότι ο κόσμος με αγαπάει και ήθελε να με βλέπει και να με ακούει. Και πιστεύω ότι τα χρόνια που ήμουν εγώ στην τηλεόραση ήταν τα πιο ωραία.

Πιστεύεις ότι κάπου ξέφυγες;

Το μόνο που δεν έπρεπε να πω είναι ότι θεραπεύω ανθρώπους.

Κάποια στιγμή χρειάστηκε να χτυπήσεις την πόρτα του ψυχιάτρου. Τι ακριβώς συνέβη;

Η δουλειά μου έχει να κάνει με το συναίσθημα. Εγώ είμαι πολύ ευαίσθητη, γιατί τα κρατάω όλα μέσα μου. Ο οργανισμός μου δεν άντεξε και γι’ αυτό συνέβησαν όλα αυτά που έγιναν. Δεν φταίει μόνο η τηλεόραση, φταίνε όλα αυτά που πέρασα στη ζωή μου. Πάντα είχα την επίγνωση και την καθαρότητα. Ήξερα πολύ καλά τι έκανα και τι μου γινόταν.

Χρειάστηκε να μπεις στην ψυχιατρική κλινική του Σισμανόγλειου νοσοκομείου. Πώς το βίωσες όλο αυτό;

Έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις. Με αγάπησαν όλοι οι γιατροί και οι νοσηλευτές και με πρόσεχαν. Θέλω να πω ένα δημόσιο «ευχαριστώ». Δεν υπάρχει θέμα ταμπού στα ψυχικά νοσήματα. Η εποχή που ζούμε είναι σχιζοφρενική. Αυτό που θέλω να πω στον κόσμο είναι να μην τα βάζει μέσα του και να συμβουλεύεται τους γιατρούς. Θέλω να τονίσω ότι όλα αυτά που πέρασα με έκαναν πιο δυνατή, πιο ανθρώπινη και με έφεραν κοντά στον κόσμο και στον Θεό. Εμένα τότε πειράχτηκαν τα νεύρα μου. Τώρα παίρνω κάθε πρωί μισό χάπι και αυτό επειδή μου το λέει η ψυχίατρός μου. Θέλω να πω στον κόσμο, αν έχει κάποιο ψυχικό νόσημα, να χτυπήσει την πόρτα του γιατρού. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι καλά. Κανένας δεν θέλει να παραδεχτεί το πρόβλημα. Πρέπει οι άνθρωποι που είναι γύρω μας να μας βοηθήσουν. Εγώ τότε είχα τη δύναμη και τη θέληση να γίνω καλά και έγινα με τη βοήθεια των γιατρών.

Η νοσηλεία σου τότε σε ψυχιατρική κλινική έκανε κακό στη δουλειά σου; Σου έκλεισαν τις πόρτες;

Η τηλεόραση μου έκλεισε τις πόρτες και ακόμα δεν ξέρω το γιατί. Στη δουλειά μου δεν είχα κανένα θέμα. Και στο εξωτερικό πήγαινα και πηγαίνω, και σε όλη την Ελλάδα δουλεύω με πολύ μεγάλη επιτυχία.

Κάποια περίοδο άρχισες να λες ξένα τραγούδια. Τι είχε συμβεί;

Αυτά τα τραγούδια μου τα είχε ζητήσει η εταιρεία μου να τα πω, κι έχουν μεγάλη απήχηση στον κόσμο. Όπου πηγαίνω, μου ζητάνε τα ξένα τραγούδια. Η νεολαία μού τα ζητάει.

Έχεις κάποια επιθυμία;

Θα ήθελα να εμφανιστώ στην εκπομπή του Νίκου Κοκλώνη, το «Fame story», να τραγουδήσω.

Δεν πιστεύεις ότι τότε με τα τραγούδια αυτά προσπάθησαν να σε γελοιοποιήσουν;

Δεν μπόρεσε κανένας να με γελοιοποιήσει, γιατί εγώ τώρα βρίσκω τα ξένα τραγούδια μπροστά μου.

Φοβάσαι το θάνατο;

Όχι, δεν τον φοβάμαι, γιατί δεν υπάρχει θάνατος για μένα. Οι καλλιτέχνες είναι αθάνατοι.

Δημοσιεύθηκε στην Ontime