Θεοχάρης Ιωαννίδης: "Κλαίω συνέχεια και πολύ εύκολα" - Τι λέει για τα νούμερα τηλεθέασης και τη Νομική που... προσπέρασε
«Με ενδιαφέρει πολλά χρόνια τώρα η οικογένεια, αλλά δεν νομίζω πως μπορώ να το υποστηρίξω. Δεν ξέρω αν είμαστε όλοι για όλα», δηλώνει στο Secret ο Θεοχάρης Ιωαννίδης
Πολυτάλαντος, µε τη δηµιουργία στο αίµα του, τύπος που δεν επαναπαύεται µε την επιτυχία, που αναζητά το νέο, το καινούργιο, το καλύτερο… Αυτός είναι ο Θεοχάρης Ιωαννίδης, ο οικοδεσπότης του πολύ επιτυχηµένου «Night out», που βλέπουµε κάθε Τρίτη στις 00.10, στο Mega.
«Μου φαίνεται απίστευτο όταν έχω ανθρώπους απέναντί µου όπως ο Γιάννης Μπέζος. Με τους περισσότερους έχω άγχος, γιατί θέλω να είµαι καλός οικοδεσπότης, να εξυπηρετήσω δηµοσιογραφικά - κάτι στο οποίο δεν έχω γαλουχηθεί, γιατί δεν είµαι δηµοσιογράφος και δεν ξέρω ποια είναι η σωστή συνέντευξη. Τώρα το µαθαίνω και έχω µια πολύ δυνατή οµάδα πίσω µου, που κάνει σκληρή δουλειά για να µου µαθαίνει πότε να µη µιλάω, πότε να κάνω παύσεις και πότε πρέπει να ακούω», εξηγεί.
Οσο για τα νούµερα; «Ναι, τα βλέπω, όµως παράλληλα έχω ζήσει το να σου χαϊδεύουν τα αυτιά ή να σε καταρρακώνουν και µε φόβισε αυτό. Αποφάσισα, λοιπόν, να µην ακούω τα καλά ή τα κακά, αλλά µόνο ανθρώπους που µε αγαπάνε».
Με τον Αντρέα Γεωργίου συνεργάζεται πολλά χρόνια, αλλά είναι και καλοί φίλοι. «Είναι αδερφός, συνοδοιπόρος επαγγελµατικά πολλά χρόνια. Τον αγαπώ πολύ και µε αγαπά κι αυτός πολύ», λέει.
Εγώ ωρίµασα πολύ, ωρίµασαν και οι γονείς µου και σήµερα είµαστε καλοί φίλοι. Περάσαµε από σαράντα κύµατα, αλλά και τα εµπόδια βοήθησαν να πάµε δέκα βήµατα µπροστά. Είχα πολύ κόσµο γύρω µου και πέρασε οµαλά ο χωρισµός», εξηγεί.
Η πρώτη του τηλεοπτική δουλειά ήταν το «Ιατρικό απόρρητο» στον ΑΝΤ1, µε τον Γιώργο Κιµούλη. «Οµως, επειδή υπήρχαν κάτι θέµατα µε το κανάλι, βγήκε έπειτα από αρκετά χρόνια και έτσι η πρώτη µου τηλεοπτική δουλειά στον αέρα ήταν οι “Λατρεµένοι µου γείτονες”, που µπήκαν απρόσµενα στη ζωή µου και εκεί ξεκίνησα να δουλεύω µε συχνότητα. Εκεί κατά λαβα πως είναι δουλειά. ∆εν δηµιούργησα τηλεπερσόνα, γιατί παρακολουθούσα τη δουλειά και πρακτικά και πίσω από τις κάµερες. Το είδα έτσι από την αρχή, γι’ αυτό και δοκίµασα πολλά πράγµατα».
Αγαπά πολύ την Ελλάδα και τους ανθρώπους της και τον στεναχωρεί να βλέπει τις δυσκολίες που αντιµετωπίζουν. «Βλέπω ειδήσεις και µου χαλάει η διάθεση, γιατί βάζω πάντα τον εαυτό µου στη θέση των ανθρώπων που µπορεί να περνάνε κάτι. Με ανησυχεί ο τρόπος που αντιµετωπίζουµε την καθηµερινότητα, το ότι υπάρχουν άνθρωποι που αγκοµαχούν για το προς το ζην τους. Με ενοχλεί ο ρατσισµός, το ξύλο, πολλά που δεν τα έχουµε ξεπεράσει - και µε στεναχωρεί πολύ αυτό, δεν θέλω να υπάρχει το κακό», λέει.
Αν κλαίει; «Συνέχεια! Κλαίω πολύ εύκολα, ακόµα και µε διαφηµιστικά. Μπορεί να µην κάτσει η µπεσαµέλ σε κάποιον και να κλαίω», παραδέ χεται. Τέλος, η οικογένεια είναι κάτι που δεν το σχεδιάζει. «Με ενδιαφέρει πολλά χρόνια τώρα η οικογένεια, αλλά δεν νοµίζω πως µπορώ να το υποστηρίξω, δεν ξέρω αν είµαστε όλοι για όλα. Αν µου βγει, θα είναι ωραίο, αν δεν βγει, δεν πειράζει», καταλήγει.
*Δημοσιεύτηκε στο ένθετο Secret της εφημερίδας Παραπολιτικά στις 23 Δεκεμβρίου
«Μου φαίνεται απίστευτο όταν έχω ανθρώπους απέναντί µου όπως ο Γιάννης Μπέζος. Με τους περισσότερους έχω άγχος, γιατί θέλω να είµαι καλός οικοδεσπότης, να εξυπηρετήσω δηµοσιογραφικά - κάτι στο οποίο δεν έχω γαλουχηθεί, γιατί δεν είµαι δηµοσιογράφος και δεν ξέρω ποια είναι η σωστή συνέντευξη. Τώρα το µαθαίνω και έχω µια πολύ δυνατή οµάδα πίσω µου, που κάνει σκληρή δουλειά για να µου µαθαίνει πότε να µη µιλάω, πότε να κάνω παύσεις και πότε πρέπει να ακούω», εξηγεί.
Οσο για τα νούµερα; «Ναι, τα βλέπω, όµως παράλληλα έχω ζήσει το να σου χαϊδεύουν τα αυτιά ή να σε καταρρακώνουν και µε φόβισε αυτό. Αποφάσισα, λοιπόν, να µην ακούω τα καλά ή τα κακά, αλλά µόνο ανθρώπους που µε αγαπάνε».
Με τον Αντρέα Γεωργίου συνεργάζεται πολλά χρόνια, αλλά είναι και καλοί φίλοι. «Είναι αδερφός, συνοδοιπόρος επαγγελµατικά πολλά χρόνια. Τον αγαπώ πολύ και µε αγαπά κι αυτός πολύ», λέει.
"Οι γονείς μου ήταν στα όρια των χίπηδων"
Αν και κοσµογυρισµένος, δεν µπόρεσε να αφήσει την Ελλάδα. «Ηµουν στην Αµερική, όµως δεν µπορούσα να είµαι µακριά από τους γονείς και, όταν γεύτηκα την Ελλάδα, µου ήταν αδύνατο να φύγω». Τη Νοµική απλά την… προσπέρασε. «∆εν ήθελα να κάνω πρακτική στα δικαστήρια». Ο ίδιος εξηγεί πως δεν σπούδασε για τους γονείς του. «Οι δικοί µου ήταν διπλωµάτες, υπήρχε ορίζοντας προς τα εκεί, όµως δεν µε πίεσαν καθόλου. Οι γονείς µου ήταν στα όρια των χίπηδων. Ηταν πολύ ανοιχτοί και είχαν πολύ-πολύ καλή επαφή µε το παιδί. Ηταν ονειρικά τα πράγµατα, παρόλο που περάσαµε από σαράντα κύµατα», τονίζει, αφού οι γονείς του χώρισαν. «Αποφάσισαν να χωρίσουν ενώ εγώ ήµουν 11 ετών, αλλά το δουλέψαµε πολύ όλοι.Εγώ ωρίµασα πολύ, ωρίµασαν και οι γονείς µου και σήµερα είµαστε καλοί φίλοι. Περάσαµε από σαράντα κύµατα, αλλά και τα εµπόδια βοήθησαν να πάµε δέκα βήµατα µπροστά. Είχα πολύ κόσµο γύρω µου και πέρασε οµαλά ο χωρισµός», εξηγεί.
Η πρώτη του τηλεοπτική δουλειά ήταν το «Ιατρικό απόρρητο» στον ΑΝΤ1, µε τον Γιώργο Κιµούλη. «Οµως, επειδή υπήρχαν κάτι θέµατα µε το κανάλι, βγήκε έπειτα από αρκετά χρόνια και έτσι η πρώτη µου τηλεοπτική δουλειά στον αέρα ήταν οι “Λατρεµένοι µου γείτονες”, που µπήκαν απρόσµενα στη ζωή µου και εκεί ξεκίνησα να δουλεύω µε συχνότητα. Εκεί κατά λαβα πως είναι δουλειά. ∆εν δηµιούργησα τηλεπερσόνα, γιατί παρακολουθούσα τη δουλειά και πρακτικά και πίσω από τις κάµερες. Το είδα έτσι από την αρχή, γι’ αυτό και δοκίµασα πολλά πράγµατα».
Αγαπά πολύ την Ελλάδα και τους ανθρώπους της και τον στεναχωρεί να βλέπει τις δυσκολίες που αντιµετωπίζουν. «Βλέπω ειδήσεις και µου χαλάει η διάθεση, γιατί βάζω πάντα τον εαυτό µου στη θέση των ανθρώπων που µπορεί να περνάνε κάτι. Με ανησυχεί ο τρόπος που αντιµετωπίζουµε την καθηµερινότητα, το ότι υπάρχουν άνθρωποι που αγκοµαχούν για το προς το ζην τους. Με ενοχλεί ο ρατσισµός, το ξύλο, πολλά που δεν τα έχουµε ξεπεράσει - και µε στεναχωρεί πολύ αυτό, δεν θέλω να υπάρχει το κακό», λέει.
Αν κλαίει; «Συνέχεια! Κλαίω πολύ εύκολα, ακόµα και µε διαφηµιστικά. Μπορεί να µην κάτσει η µπεσαµέλ σε κάποιον και να κλαίω», παραδέ χεται. Τέλος, η οικογένεια είναι κάτι που δεν το σχεδιάζει. «Με ενδιαφέρει πολλά χρόνια τώρα η οικογένεια, αλλά δεν νοµίζω πως µπορώ να το υποστηρίξω, δεν ξέρω αν είµαστε όλοι για όλα. Αν µου βγει, θα είναι ωραίο, αν δεν βγει, δεν πειράζει», καταλήγει.
*Δημοσιεύτηκε στο ένθετο Secret της εφημερίδας Παραπολιτικά στις 23 Δεκεμβρίου