Λευτέρης Πανταζής ‘’Ερχόταν κάποιος γνωστός ή γιος κάποιου και έμενα με έδιωχναν. Πήγαινα και έκλαιγα στη μάνα μου’’
Ο δημοφιλής τραγουδιστής μιλά για τα πρώτα του Χριστούγεννα
Συνεχίζει με απόλυτη επιτυχία στο Barbarella Athens με την Έλλη Κοκκίνου που ενώνουν τις φωνές και τις δυνάμεις τους κάθε Τετάρτη και Σάββατο και κάνουν το κέφι να χτυπάει κόκκινο στο ολοκαίνουριο στέκι της Αθήνας. Παράλληλα, ο Λευτέρης Πανταζής «πετάει» και στο Ensayar, στη Θεσσαλονίκη όπου κάθε Πέμπτη δίνει ένα μεγάλο πάρτι, με τους γλεντζέδες κατοίκους της να έχουν κάνει το live του talk of the town.
Ο επιτυχημένος καλλιτέχνης που είναι πάντα κοντά στη νεολαία και πρωτοπορεί με τις ιδέες του, τη περασμένη βδομάδα κυκλοφόρησε ένα νέο τραγούδι. Τίτλος του είναι «Θέλω και άλλη», ένα κομμάτι που θα μας συστήθηκε μέσα από την Panik Platinum και ερμηνεύει μαζί με τον Υποχθόνιο και τους Αyman, sugar Boy, και Valentino. Αν και έχει ζήσει μεγάλες δόξες με απανωτά sold out και κόσμο να τον αποθεώνει σε κάθε του βήμα, ο ίδιος παραμένει απλός και δεν ξεχνά τα δύσκολα παιδικά χρόνια «Θυμάμαι πιτσιρίκι έλεγα τα κάλαντα στη Ρωσία μέσα στο χιόνι και γυρίζαμε σπίτι και η μαμά είχε βαρέλι για τζάκι και από πάνω μας έβαζε πατάτε μεγάλες και βούτυρο για να φάμε. Τέτοιες αναμνήσεις έχω στη Ρωσία. Μετά τα 9 ήρθαμε στην Ελλάδα και κάθε Χριστούγεννα δούλευα» εξηγεί στην Απογευματινή ο αγαπημένος τραγουδιστής «Έκανα τα πάντα από παιδί για να βοηθήσω την οικογένεια μου. Πάντα δουλεύω στις γιορτές. Ακόμα και όταν μεγάλωσα ήμουν πάντα πάνω στην πίστα, δεν έχω αλλάξει χρόνο με την οικογένεια μου» εξηγεί στην «Απογευματινή». Ο Λευτέρης Πανταζής, παιδάκι ακόμα άλλαζε συχνά επαγγέλματα για να βοηθήσει. Έκανε τα πάντα «Δούλεψα σε επιπλάδικο με ντιβανοκασέλες, έκανα τον υδραυλικό, τον σουβλατζή, κουβαλούσα πάγο, ήμουν λούστρος, δεν θυμάμαι τον εαυτό μου μην δουλεύει» λέει.
Το τραγούδι μπήκε νωρίς στη ζωή του όμως ο δρόμος δεν ήταν εύκολος «Άρχισα να τραγουδάω σε νεαρή ηλικία όταν δεν είσαι όμως γνωστός με την πρώτη ευκαιρία σε διώχνουν. Ερχόταν κάποιος γνωστός ή γιος κάποιου και με έδιωχναν. Πήγαινα και έκλαιγα στη μάνα μου και μου έλεγε τι τα θες αυτά, σταμάτα το τραγούδι» εξηγεί.
Τα Χριστούγεννα τα θυμάται με χαρά αλλά και λύπη «Δεν θα ξεχάσω τα πρώτα Χριστούγεννα χωρίς τον πατέρα μου. Ήταν δύσκολα. Όμως θυμάμαι και τα πιο όμορφα, όταν γεννήθηκε η κόρη μου και γιορτάσαμε πρώτη φορά όλοι μαζί» δηλώνει.
Το θαύμα
Ο Λευτέρης Πανταζής δεν κάνει όνειρα για το 2024, παρά εύχεται να υπάρχει υγεία. Μετά την σοβαρή περιπέτεια με την υγεία του, θέλει μόνο να είναι καλά «Ήταν Χριστούγεννα και ήμουν μαζί με την Νατάσα Θεοδωρίδου και την Έλενα Παπαρίζου όταν το πρωί που ξύπνησα ένιωσα τα χέρι μου ξαφνικά μουδιασμένο. Πήγα στο νοσοκομείο και εκεί έχασα τη λαλιά μου. Ο γιατρός μου είπε πως το έπαθα από την κούραση και το άγχος και πως θα μιλήσω μετά από 6 με 7 μήνες και θα μπορώ να τραγουδήσω μετά από ένα χρόνο, όμως εγώ στην 7η μέρα μίλησα και μετά από ένα μήνα τραγούδησα» τονίζει και εξηγεί πως αυτό το θεωρεί θαύμα «Θέλεις η πίστη μου και η αγάπη μου στον Θεό, θέλεις η μεγάλη αγάπη του κόσμου, πιστεύω ότι έγινε θαύμα και μίλησα τόσο γρήγορα» λέει. Ο τραγουδιστής δεν κάνει καταχρήσεις και πιστεύει πως γι αυτό έχει γλιτώσει από πολλά δεινά «Προσέχω πολύ τον εαυτό μου, δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν κάνω ναρκωτικά, περπατάω πολύ… Ξέρεις από πιτσιρικάς επειδή έχασα τον πάτερα μου ένιωθα πως έπρεπε να είμαι εγώ που θα στήριζε την οικογένεια και έπρεπε να είμαι πάντα καλά. Γι αυτό πρόσεχα πολύ».
Το νέο έτος θέλει να είναι καλύτερο γιατί το 2023 τον προβλημάτισε αρκετά και τον στεναχώρησε «δεν ξέρω τι γίνεται, το κακό είναι γύρω μας, με προβληματίζει το τόσο κακό για την Ελλάδα που έρχεται, για το μέλλον των παιδιών μας. Τώρα ακόμα και όταν περπατάς στο δρόμο φοβάσαι. Δεν την οραματιζόμουν αυτή την Ελλάδα, την αγαπάμε, την προσέχουμε, είναι η καλύτερη χώρα του κόσμου και εμείς δε την προσέχουμε και ίσως να φταίμε γι αυτά που συμβαίνουν. Εύχομαι να μείνουμε μακριά από όλα αυτά μέρες που είναι και να γεμίσει όλος ο κόσμος με καλοσύνη και αγάπη για το πλησίον» ολοκληρώνει.
Της Σπυριδουλας Τριάντου
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Απογεμυατινή το Σάββατο 23/12