Στις αρχές της εβδοµάδας, η Μαρία Μενεγάκη έγινε ευρύτερα γνωστή στο κοινό. Η ωραία Ελένη της TV -και ο λόγος βεβαίως για την Ελένη Μενεγάκη φωτογραφήθηκε µαζί της, καµαρώνοντας για τη θεία της, που τιµήθηκε από το γαλλικό υπουργείο Πολιτισµού. Η δηµοφιλής παρουσιάστρια του Mega, το όνοµα της οποίας είναι πασίγνωστο στους «βιβλιοφάγους» και στον ευρύτερο λογοτεχνικό κύκλο της χώρας, σχολίασε χαρακτηριστικά, ποζάροντας δίπλα της: «Στο Γαλλικό Ινστιτούτο η αγαπηµένη µου θεία, Μαρία Μενεγάκη, δέχθηκε το παράσηµο της Αξιωµατούχου των Γραµµάτων και των Τεχνών από το γαλλικό υπουργείο Πολιτισµού! Περηφάνια, χαρά και συγκίνηση είναι οι πρώτες λέξεις που µπορώ να εκφράσω για τη χθεσινή βραδιά», έγραψε. Ενώ οι θαυµαστές της στο Instagram σηµείωσαν ότι µοιάζει περισσότερο µε τη θεία της παρά µε τη µαµά της. «Τώρα καταλάβαµε, Ελενίτσα, από πού κληρονόµησες τέτοια οµορφιά», σχολίασε, µεταξύ άλλων, ένας φαν της. Aυτά για τα trivia της υπόθεσης. Γιατί η αλήθεια είναι πως η Μαρία Μενεγάκη, ως διδάκτωρ Γαλλικής και Συγκριτικής Φιλολογίας του Πανεπιστηµίου του Στρασβούργου και οµότιµη καθηγήτρια της Ιστορίας του Γαλλικού Πολιτισµού του Πανεπιστηµίου Αθηνών, είναι πολλά παραπάνω. Μια αυθεντική εκπρόσωπος της σύγχρονης ιντελιγκέντσιας, που έχει συγγράψει βιβλία για τον σύγχρονο γαλλικό πολιτισµό, από τη Γαλλική Επανάσταση έως τον 20ό αιώνα.

Με επίκεντρο ενδιαφέροντος τα ιδεολογικά ρεύµατα σε συνάρτηση µε τα κοινωνικά κινήµατα, έχει δηµοσιεύσει συγκριτικές µελέτες, στη Γαλλία και την Ελλάδα, για τον Σαρλ Φουριέ, τον Ανρί ντε Σεν-Σιµόν, τη Φλορά Τριστάν, τον Ετιέν Καµπέ, τη Λουίζ Μισέλ κ.ά. Μερικά από τα πιο γνωστά της είναι το «Ιστορία του γαλλικού πολιτισµού: ∆ιαπολιτισµικές ωσµώσεις από τη Γαλλική Επανάσταση ως τις µέρες µας» και το «Οταν οι γυναίκες της Γαλλίας αναζητούσαν το όνοµα... ή Γιατί η γλώσσα τις ήθελε αόρατες», ενώ έχει µεταφράσει το «Συλλογικό έργο: Μαθαίνουµε ακούγοντας. Αυτονοµία, εκπαίδευση και αντάρτικο σε Τσιάπας και Κουρδιστάν». Ανάµεσα στις άλλες της δραστηριότητες, έχει εικονογραφήσει τη «Μεγάλη περιπέτεια της Κυβέλης» της Ελένης Γιοβάνογλου.

 Η ΛΙΣΤΑ

Η αναγόρευσή της σε Αξιωµατούχο των Γραµµάτων και των Τεχνών από το γαλλικό υπουργείο Πολιτισµού δεν είναι κάτι πρωτοφανές για διαπρεπή Ελληνα. Ο Αλέκος Φασιανός, το 2013, έλαβε το παράσηµο της Λεγεώνας της Τιµής της Γαλλικής ∆ηµοκρατίας σε εκδήλωση στη γαλλική πρεσβεία στην Αθήνα. Μετά την τελετή, στην οποία προήδρευσε ο Ζαν Λουπ Κουν Ντελφόρζ, ο αξέχαστος ζωγράφος, που σπούδασε και έζησε 35 χρόνια στο Παρίσι, εξέφρασε την ευγνωµοσύνη του για τη χώρα που του έδωσε τη δυνατότητα να αναδείξει το ταλέντο του. Από τις σηµαντικότερες δουλειές του µάλιστα -κάτι που είναι γνωστό µόνο στους φιλότεχνους και, βέβαια, στους φανατικούς του- είναι πως τότε, µε την ευκαιρία των 100 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου µυθιστοριογράφου Αλµπέρ Καµί, ανέλαβε να φιλοτεχνήσει αφίσα που κοσµούσε τους τοίχους της γαλλικής πρεσβείας.

Φυσικά, από τη λίστα δεν θα µπορούσε να λείπει ο Vangelis, ο οσκαρικός, διεθνούς ακτινοβολίας Ελληνας συνθέτης -από τον Βόλο-, που ο χαµός του, στις 17 Μαΐου του 2022, στο Παρίσι, όπου έµενε τα τελευταία του χρόνια, άφησε δυσαναπλήρωτο κενό στον παγκόσµιο πολιτισµό. Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου έλαβε τον τίτλο του Ιππότη του Τάγµατος των Τεχνών και των Γραµµάτων της Γαλλικής ∆ηµοκρατίας το 1992, ενώ η απονοµή έγινε από τον ίδιο τον τότε υπουργό Παιδείας της Γαλλίας. Εννέα χρόνια αργότερα απέσπασε τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιµής της Γαλλικής ∆ηµοκρτίας. Σηµειωτέον, ο Vangelis ήταν ο Ελληνας που έλαβε τις περισσότερες διεθνείς διακρίσεις, µεταξύ άλλων και από τη NASA: Το 2003 του απέδωσε Μετάλλιο ∆ηµόσιας Συνεισφοράς σε αναγνώριση εξαιρετικής συνεισφοράς στο όραµά της.

Ο δε Κώστας Γαβράς είναι επίσης ταυτισµένος στη συνείδηση πολλών µε τη Γαλλία, αφού εδώ και δεκαετίες ζει µόνιµα εκεί. Από το 1982 έως το 1987 ήταν πρόεδρος της Cinémathèque Française, ενώ έχει τιµηθεί µε τον τίτλο του επίτιµου διδάκτορα του Πανεπιστηµίου της Μασσαλίας: Πρόκειται για τίτλο που απονέµεται σε προσωπικότητες ξένης υπηκοότητας για τις υπηρεσίες που έχουν προσφέρει στην επιστήµη, στα γράµµατα και στις τέχνες. Μεταξύ άλλων διακρίσεων από το γαλλικό «µέτωπο», έχει λάβει το τιµητικό βραβείο Magritte στα 3α Βραβεία Magritte. Κέρδισε, επίσης, Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1982 («Ο αγνοούµενος»), Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής Φεστιβάλ των Καννών το 1975 («Ειδικό δικαστήριο») και Σεζάρ Καλύτερου Σεναρίου το 2003 («Αµήν»), διακρίσεις που, καθότι αµιγώς κινηµατογραφικές, είναι γνωστές.

*Δημοσιεύθηκε στο Secret των Παραπολιτικών