Γιάννα Τερζή: ''Τα πόδια μου είναι 24 ώρες το 24ωρο μουδιασμένα'' - Η πρώτη συνέντευξη μετά τον όγκο στο νωτιαίο μυελό
Συνέντευξη για την περιπέτεια της υγείας της αλλά και την συμμετοχή της στην Eurovision έδωσε η γνωστή τραγουδίστρια
Για την περιπέτεια με την υγεία της και τον όγκο στο νωτιαίο μυελό, αλλά και για τη συμμετοχή της στη Eurovision μίλησε σε αποκαλυπτική συνέντευξη στην εφημερίδα «Τα Νέα» η Γιάννα Τερζή. «Δημιουργήσαμε μια ομάδα, γράψαμε το “Όνειρό μου”, το οποίο σημείωσε επιτυχία και μετά πήγε στη Eurovision. Όμως, το τραγούδι δεν υποστηρίχθηκε όπως έπρεπε. Τραυματίστηκα από την εμπειρία της Eurovision» ανέφερε αρχικά η Γιάννα Τερζή.
«Πιέστηκα πολύ ψυχολογικά. Όλα αυτά λειτούργησαν αθροιστικά στην υγεία μου. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας εμφανίστηκε ο όγκος στο νωτιαίο μυελό, στο ύψος του θώρακα - επενδύμωμα, όπως ονομάζεται, χαμηλής κακοήθειας. Δεν κάνει μεταστάσεις, δεν σε σκοτώνει, αλλά αν δεν το διαγνώσεις εγκαίρως, μπορεί να σε αφήσει παράλυτο.
Έπαθα λουμπάγκο και όταν έκανα μαγνητική, φάνηκε η ουρά του όγκου. Αν μεγάλωνε λίγο ακόμη, θα μπορούσε να μου σπάσει το νεύρο και να μου προκαλέσει οτιδήποτε. Παράδειγμα, να τυφλωνόμουν. Μου το είπε ο γιατρός από το τηλέφωνο. Θυμάμαι ακόμη το βουητό στα αυτιά μου. Στη μητέρα μου το είπα σιγά σιγά και ο πατέρας μου το έμαθε όταν έγινε η επέμβαση και ήμουν καλά. Ήταν ένας σπάνιος όγκος και οι χειρουργοί στην Ελλάδα δεν έχουν εμπειρία. Έπειτα από έρευνα βρήκα ένα γιατρό στο Αννόβερο της Γερμανίας, ο οποίος είχε χειρουργήσει 700 όγκους και πήγα εκεί.
Στην ερώτηση για το ποιος ήταν κοντά της στην επέμβαση, η γνωστή τραγουδίστρια απάντησε: «Ο αδελφός μου. Ξύπνησα ύστερα από έντεκα ώρες χειρουργείο και δεν αισθανόμουν το σώμα μου. Σήκωσα σοκαρισμένη το σεντόνι για να δω πού είναι το σώμα μου. Έτσι, άρχισε μια νέα περιπέτεια, της αποκατάστασης, που κράτησε περισσότερο από ένα χρόνο. Έπρεπε να μάθω να περπατάω από την αρχή, περνώντας πρώτα από τη φάση του αναπηρικού αμαξιδίου».
Σχετικά με την ανάρτησή της και την «αόρατη αναπηρία», όπως είχε γράψει, κάνοντας γνωστή την περιπέτεια με την υγεία της, απάντησε: «Ναι, γιατί ανακτάς την κινητικότητά σου, αλλά δεν είναι βέβαιο πότε θα αποκτήσεις την αισθητικότητα και σε τι βαθμό. Επιστρέφει πολύ σιγά. Ακόμη και τώρα που μιλάμε με διαπερνά ένα ρεύμα. Ύστερα από ένα τέτοιο χειρουργείο δεν είσαι πια ο ίδιος. Γίνονται πράγματα στο σώμα που δεν είναι ορατά. Τα πόδια μου είναι 24 ώρες το 24ωρο μουδιασμένα. Πολλά πράγματα δεν μπορώ να τα κάνω. Η αποκατάσταση ήταν η πιο δύσκολη στιγμή. Έμπαινα κι έβγαινα στην κατάθλιψη. Ζήτησα βοήθεια, πήρα αγωγή, την οποία έχω σταματήσει και το αντιμετώπισα».
«Πιέστηκα πολύ ψυχολογικά. Όλα αυτά λειτούργησαν αθροιστικά στην υγεία μου. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας εμφανίστηκε ο όγκος στο νωτιαίο μυελό, στο ύψος του θώρακα - επενδύμωμα, όπως ονομάζεται, χαμηλής κακοήθειας. Δεν κάνει μεταστάσεις, δεν σε σκοτώνει, αλλά αν δεν το διαγνώσεις εγκαίρως, μπορεί να σε αφήσει παράλυτο.
Έπαθα λουμπάγκο και όταν έκανα μαγνητική, φάνηκε η ουρά του όγκου. Αν μεγάλωνε λίγο ακόμη, θα μπορούσε να μου σπάσει το νεύρο και να μου προκαλέσει οτιδήποτε. Παράδειγμα, να τυφλωνόμουν. Μου το είπε ο γιατρός από το τηλέφωνο. Θυμάμαι ακόμη το βουητό στα αυτιά μου. Στη μητέρα μου το είπα σιγά σιγά και ο πατέρας μου το έμαθε όταν έγινε η επέμβαση και ήμουν καλά. Ήταν ένας σπάνιος όγκος και οι χειρουργοί στην Ελλάδα δεν έχουν εμπειρία. Έπειτα από έρευνα βρήκα ένα γιατρό στο Αννόβερο της Γερμανίας, ο οποίος είχε χειρουργήσει 700 όγκους και πήγα εκεί.
Στην ερώτηση για το ποιος ήταν κοντά της στην επέμβαση, η γνωστή τραγουδίστρια απάντησε: «Ο αδελφός μου. Ξύπνησα ύστερα από έντεκα ώρες χειρουργείο και δεν αισθανόμουν το σώμα μου. Σήκωσα σοκαρισμένη το σεντόνι για να δω πού είναι το σώμα μου. Έτσι, άρχισε μια νέα περιπέτεια, της αποκατάστασης, που κράτησε περισσότερο από ένα χρόνο. Έπρεπε να μάθω να περπατάω από την αρχή, περνώντας πρώτα από τη φάση του αναπηρικού αμαξιδίου».
Σχετικά με την ανάρτησή της και την «αόρατη αναπηρία», όπως είχε γράψει, κάνοντας γνωστή την περιπέτεια με την υγεία της, απάντησε: «Ναι, γιατί ανακτάς την κινητικότητά σου, αλλά δεν είναι βέβαιο πότε θα αποκτήσεις την αισθητικότητα και σε τι βαθμό. Επιστρέφει πολύ σιγά. Ακόμη και τώρα που μιλάμε με διαπερνά ένα ρεύμα. Ύστερα από ένα τέτοιο χειρουργείο δεν είσαι πια ο ίδιος. Γίνονται πράγματα στο σώμα που δεν είναι ορατά. Τα πόδια μου είναι 24 ώρες το 24ωρο μουδιασμένα. Πολλά πράγματα δεν μπορώ να τα κάνω. Η αποκατάσταση ήταν η πιο δύσκολη στιγμή. Έμπαινα κι έβγαινα στην κατάθλιψη. Ζήτησα βοήθεια, πήρα αγωγή, την οποία έχω σταματήσει και το αντιμετώπισα».
