Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Γιώργος Αγγελόπουλος στο περιοδικό ΟΚ! και στον δημοσιογράφο, Νίκο Γεωργιάδη.

Ο νικητής του πρώτου Survivor στον ΣΚΑΪ, Γιώργος Αγγελόπουλος μίλησε μεταξύ άλλων, για τη σχέση του με τον Θεό, αλλά και για τον πνευματικό του, ο οποίος τον έχει βοηθήσει σε πολλούς τομείς της ζωής τους μέχρι και σήμερα.

Διάβασε το σχετικό απόσπασμα:

Πόσα χρόνια έχεις τον ίδιο πνευματικό;

Τα τελευταία επτά χρόνια, συνέπεσε με το παιχνίδι. Όταν έφυγα για τον Άγιο Δομίνικο, στον πατέρα Ιωσήφ από την Παναγιά της Σκιάθου, τον συμμαθητή μου, δεν είχα πει ότι θα πάω, γιατί όλα έγιναν σε μία εβδομάδα. Του είχα στείλει ένα μήνυμα φεύγοντας, που έλεγε: «Πάω στο Survivor, κάνε μία προσευχή στην Παναγιά να το κερδίσω. Το έχω ακόμα αυτό το μήνυμα. Εκεί κατέθεσα και το κύπελλο που κέρδισα, στην Παναγιά. Το κύπελλο ανήκει στην Παναγιά, όχι σε μένα. Ήθελα να κερδίσω, όχι για να γίνω πλούσιος, ούτε για να γίνω ηθοποιός, αλλά για να βοηθήσω την οικογένειά μου. Αυτό και έγινε και την ευχαριστώ. Η προσευχή με βοήθησε πάρα πολύ. Όσο καλά προετοιμασμένος και αν είσαι, χρειάζεσαι και την βοήθεια του θεού.

Στον πατέρα Δημήτριο Λουπασάκη οφείλεται και η γνωριμία σου με τη σύζυγό σου.

Είναι ένας πνευματικός άνθρωπος που υπηρετεί τον Θεό εδώ και πολλά χρόνια. Τον σέβομαι και τον αγαπώ πάρα πολύ, εξαιτίας του αγάπησα περισσότερο τον Tίμιο Σταυρό. Αγαπάω όμως και άλλους πνευματικούς. Τον πατέρα Δημήτριο Καββαθά που μας πάντρεψε, τον πατέρα Αντώνιο στον Πανορμίτη της Σύμης, τον πατέρα Κάλλιστο και τον γέροντα Ναθαναήλ στη μονή Ιβήρων, τον πατέρα Τιμόθεο από το Πευκοχώρι Χαλκιδικής που εκοιμήθη πρόπερσι αλλά και πολλούς άλλους.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι συνλειτουργοί στο θέλημα του Θεού. Έχω περάσει στιγμές μαζί τους και είτε σε μία δύσκολη συνθήκη είτε και για ένα «ευχαριστώ» όταν είμαι καλά, του ζητάω να ανάψουμε ένα κεράκι στη χάρη ενός Αγίου. Έτσι είναι και ο πατέρας Δημήτριος για εμάς, τον εμπιστευόμαστε και τον συμβουλευόμαστε. Δεν είπε ποτέ κάντε αυτό, λέει την άποψή του και η τελική απόφαση είναι πάντα δική μας, όπως και όλων των ανθρώπων.