Χείμαρρος ο Μέμος Μπεγνής για τα ομόφυλα ζευγάρια: "Σε αυτή την μπανανία μας λείπει παντελώς η παιδεία"
Συνέντευξη στο «Hello»
"Γιατί απειλείται η "αγία οικογένεια" από το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών;" αναρωτιέται, μέσα σε όλα, ο Μέμος Μπεγνής
Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη έδωσε ο Μέμος Μπεγνής στο περιοδικό Hello και τον δημοσιογράφο Γιάννη Βίτσα με αφορμή την θεατρική του σύμπραξη με την Μιμή Ντενίση. Ανάμεσα σε πολλά άλλα, ο αγαπημένος ηθοποιός δεν δίστασε να εκφράσει με σαφήνεια την προσωπική του θέση για το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια και την τεκνοθεσία.
Αυτές τις ημέρες συζητιέται έντονα το νομοσχέδιο περί υιοθεσίας και γάμου των ομοφυλοφίλων. Σε σοκάρει που υπάρχουν ακόμη αντιδράσεις πάνω στο συγκεκριμένο θέμα;
Με σοκάρει πολύ το ότι, σε αυτή την μπανανία όπου ζούμε – γιατί είναι ένα χωριό δυστυχώς -, έχουμε μεγάλο ποσοστό απαίδευτων ανθρώπων. Ενώ είμαστε ένας έξυπνος λαός με μεγάλες ικανότητες, πιστεύω ότι μας λείπει παντελώς η παιδεία. Πρέπει κάποια στιγμή να ξεφύγουμε από αυτή τη νοοτροπία του χωριού. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί αυτό είναι τόσο μεγάλο θέμα όταν σε πολιτισμένα κράτη έχει λυθεί πριν από περισσότερα από σαράντα χρόνια. Ζούμε σε ελεύθερες κοινωνίες, στις οποίες ο καθένας μπορεί να εκφραστεί όπως θέλει. Γιατί απειλείται η «αγία οικογένεια» από το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών; Ο καθένας έχει το δικαίωμα να αγαπήσει όποιον ή όποια θέλει και να υιοθετήσει ένα παιδί.
Αν μη τι άλλο, ένα ομόφυλο ζευγάρι, επειδή ακριβώς είναι η επιλογή του να υιοθετήσει ή να κάνει ένα παιδί με παρένθετη μητέρα, θα το μεγαλώσει με πολλή αγάπη. Αν δούμε τα ποσοστά βίας, μπούλινγκ και σεξουαλικής κακοποίησης ανήλικων παιδιών σε οικογένειες ετερόφυλων ζευγαριών είναι μεγαλύτερα σε σχέση με εκείνα ομόφυλων, τα οποία βρίσκονται στο απόλυτο μηδέν. Η αγάπη είναι αγάπη, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Οπότε, αν κάποιος θέλει να υιοθετήσει ή να αποκτήσει ένα παιδί – και μιλώ για τα ζευγάρια ίδιου φίλου -, εμένα με βρίσκει 100% σύμφωνο γιατί δεν έχω κανένα δικαίωμα να απαγορεύω ή να κρίνω κάποιον για το πω θα εκφραστεί σεξουαλικά, ποια επιλογή θα κάνει στη ζωή του, με ποιον θα αποφασίσει να είναι και αν θα θελήσει ή όχι να κάνει ένα παιδί. Δεν μου πέφτει λόγος και δεν θα έπρεπε να πέφτει λόγος σε κανέναν. Το τραγικό είναι να βλέπεις γυναίκες που βρίσκονται μέσα σε ένα γάμο, όπου ο άντρας τους τις χτυπά ή κάνει μπούλινγκ σε εκείνες και στα παιδιά τους, να υφίστανται όλο αυτό.
Αυτές οι ίδιες γυναίκες ή αυτοί οι ίδιοι άντρες έχουν μεγαλώσει σε μια κοινωνία σύμφωνα με την οποία, όταν ο γιος τους μεγαλώσει και έχει κάθε μέρα και άλλη κοπέλα – και της δίνει και καμία -, είναι μάγκας. Η ίδια η γυναίκα που υφίστανται το μπούλινγκ ή τον ξυλοδαρμό είναι υπερήφανη που ο γιος της είναι κάθε μέρα και με άλλη ενώ, αν το κάνει η κόρη της αντίστοιχα, είναι εξώλης και προώλης. Αυτά είναι κατάλοιπα μιας νοσηρής κοινωνίας και ελπίζω κάποια στιγμή να εξαλειφθούν. Είναι άμεση ανάγκη να γίνει αυτό.
Αυτές τις ημέρες συζητιέται έντονα το νομοσχέδιο περί υιοθεσίας και γάμου των ομοφυλοφίλων. Σε σοκάρει που υπάρχουν ακόμη αντιδράσεις πάνω στο συγκεκριμένο θέμα;
Με σοκάρει πολύ το ότι, σε αυτή την μπανανία όπου ζούμε – γιατί είναι ένα χωριό δυστυχώς -, έχουμε μεγάλο ποσοστό απαίδευτων ανθρώπων. Ενώ είμαστε ένας έξυπνος λαός με μεγάλες ικανότητες, πιστεύω ότι μας λείπει παντελώς η παιδεία. Πρέπει κάποια στιγμή να ξεφύγουμε από αυτή τη νοοτροπία του χωριού. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί αυτό είναι τόσο μεγάλο θέμα όταν σε πολιτισμένα κράτη έχει λυθεί πριν από περισσότερα από σαράντα χρόνια. Ζούμε σε ελεύθερες κοινωνίες, στις οποίες ο καθένας μπορεί να εκφραστεί όπως θέλει. Γιατί απειλείται η «αγία οικογένεια» από το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών; Ο καθένας έχει το δικαίωμα να αγαπήσει όποιον ή όποια θέλει και να υιοθετήσει ένα παιδί.
Αν μη τι άλλο, ένα ομόφυλο ζευγάρι, επειδή ακριβώς είναι η επιλογή του να υιοθετήσει ή να κάνει ένα παιδί με παρένθετη μητέρα, θα το μεγαλώσει με πολλή αγάπη. Αν δούμε τα ποσοστά βίας, μπούλινγκ και σεξουαλικής κακοποίησης ανήλικων παιδιών σε οικογένειες ετερόφυλων ζευγαριών είναι μεγαλύτερα σε σχέση με εκείνα ομόφυλων, τα οποία βρίσκονται στο απόλυτο μηδέν. Η αγάπη είναι αγάπη, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Οπότε, αν κάποιος θέλει να υιοθετήσει ή να αποκτήσει ένα παιδί – και μιλώ για τα ζευγάρια ίδιου φίλου -, εμένα με βρίσκει 100% σύμφωνο γιατί δεν έχω κανένα δικαίωμα να απαγορεύω ή να κρίνω κάποιον για το πω θα εκφραστεί σεξουαλικά, ποια επιλογή θα κάνει στη ζωή του, με ποιον θα αποφασίσει να είναι και αν θα θελήσει ή όχι να κάνει ένα παιδί. Δεν μου πέφτει λόγος και δεν θα έπρεπε να πέφτει λόγος σε κανέναν. Το τραγικό είναι να βλέπεις γυναίκες που βρίσκονται μέσα σε ένα γάμο, όπου ο άντρας τους τις χτυπά ή κάνει μπούλινγκ σε εκείνες και στα παιδιά τους, να υφίστανται όλο αυτό.
Αυτές οι ίδιες γυναίκες ή αυτοί οι ίδιοι άντρες έχουν μεγαλώσει σε μια κοινωνία σύμφωνα με την οποία, όταν ο γιος τους μεγαλώσει και έχει κάθε μέρα και άλλη κοπέλα – και της δίνει και καμία -, είναι μάγκας. Η ίδια η γυναίκα που υφίστανται το μπούλινγκ ή τον ξυλοδαρμό είναι υπερήφανη που ο γιος της είναι κάθε μέρα και με άλλη ενώ, αν το κάνει η κόρη της αντίστοιχα, είναι εξώλης και προώλης. Αυτά είναι κατάλοιπα μιας νοσηρής κοινωνίας και ελπίζω κάποια στιγμή να εξαλειφθούν. Είναι άμεση ανάγκη να γίνει αυτό.
