Ρένια Λουιζίδου: "Πέθανε ο πατέρας μου και κανείς δεν με ρώτησε αν μπορώ να παίξω στο θέατρο"
Έχουμε φτάσει σε σημείο να απολογούμαστε γιατί μεγαλώνουμε
"Δεν χρειάζεται να είσαι ούτε μαθηματικός ούτε φιλόσοφος για να καταλάβεις ότι τόσα σίριαλ δεν μπορούν να σταθούν. Είναι κοινή λογική", αναφέρει η Ρένια Λουιζίδου
Η πίστη της στον Θεό, ο ηλιακός ρατσισμός, η αντίδρασή της όταν βλέπει τους «Απαράδεκτους» και η δύσκολη στιγμή που έπρεπε να παίξει στο θέατρο την ημέρα που πέθανε ο πατέρας της. Η Ρένια Λουιζίδου μίλησε για όλους και όλα στην εκπομπή «Δύο στις 10».
«Έπαιξα και όταν πέθανε ο πατέρας μου, ήμουν πολύ μικρή και δεν με ρώτησε κανείς αν μπορώ. Αλλά ήμουν ο τελευταίος τροχός της αμάξης και δεν νομίζω να παρατήρησε κανείς ότι έτρεχαν τα μάτια μου στη σκηνή», αποκάλυψε η Ρένια Λουιζίδου μιλώντας στην εκπομπή «Δύο στις 10» στην ΕΡΤ.
Μιλώντας για τη σχέση της με τον καθρέφτη, η γνωστή ηθοποιός είπε: «Ποτέ στη ζωή μου όταν κοιτούσα τον καθρέφτη δεν αισθανόμουν ότι βλέπω κάτι που με ικανοποιεί τρομερά.
Και νομίζω ότι στην πραγματικότητα και όλες οι θρησκείες συμβολικά το περιγράφουν αυτό, κανένας δεν κυριολεκτεί. Είναι ο τρόπος να αφηγηθείς το ίδιο πράγμα που λέω και εγώ ότι πρέπει να είμαστε καλοί και δίκαιοι ο ένας με τον άλλον», επισήμανε η Ρένια Λουιζίδου.
Οι γυναίκες κάνουμε πράγματα άθελά μας, πολλά εις βάρος του εαυτού μας. Κρίνουμε η μία την άλλη πολύ συχνά με αυστηρότητα, σκληρότητα, κουτσομπολίστικη διάθεση. Διαβάζεις στα social media πράγματα από γυναίκα προς γυναίκα και σκέφτεσαι “πώς λέχθηκε αυτό;”. Έχουμε φτάσει σε σημείο να απολογούμαστε γιατί μεγαλώνουμε», τόνισε η Ρένια Λουιζίδου.
Δεν με ρώτησε κανείς αν μπορώ
«Έπαιξα και όταν πέθανε ο πατέρας μου, ήμουν πολύ μικρή και δεν με ρώτησε κανείς αν μπορώ. Αλλά ήμουν ο τελευταίος τροχός της αμάξης και δεν νομίζω να παρατήρησε κανείς ότι έτρεχαν τα μάτια μου στη σκηνή», αποκάλυψε η Ρένια Λουιζίδου μιλώντας στην εκπομπή «Δύο στις 10» στην ΕΡΤ.Μιλώντας για τη σχέση της με τον καθρέφτη, η γνωστή ηθοποιός είπε: «Ποτέ στη ζωή μου όταν κοιτούσα τον καθρέφτη δεν αισθανόμουν ότι βλέπω κάτι που με ικανοποιεί τρομερά.
Για τους «Απαράδεκτους»
«Τώρα που με βλέπω στους "Απαράδεκτους" λέω "είμαι πολύ καλή", αλλά αυτό το λέω τώρα. Βέβαια, αυτό το γεγονός μάλλον με γλίτωσε από πολλά πράγματα, αλλά μου στέρησε αυτή τη χαρά και την απόλαυση που έχει κάποιος που θα έβλεπε τον εαυτό του και θα έλεγε "φυσάς"», εξήγησε στη συνέχεια η Ρένια Λουιζίδου.Για τη σχέση της με τον Θεό
«Νομίζω ότι δεν πιστεύω στον Θεό. Πιστεύω στο δίκαιο, στο καλό, πιστεύω στην ισορροπία των ανθρώπινων σχέσεων. Πιστεύω ότι λογοδοτούμε όλοι σε ένα μέρος του εαυτού μας και στην ανθρωπότητα. Όχι στον Θεό, έναν γέροντα με μούσια που μας παρακολουθεί και που θα μας τιμωρήσει.Και νομίζω ότι στην πραγματικότητα και όλες οι θρησκείες συμβολικά το περιγράφουν αυτό, κανένας δεν κυριολεκτεί. Είναι ο τρόπος να αφηγηθείς το ίδιο πράγμα που λέω και εγώ ότι πρέπει να είμαστε καλοί και δίκαιοι ο ένας με τον άλλον», επισήμανε η Ρένια Λουιζίδου.
Ο χρόνος που περνάει αντιμετωπίζεται ως εχθρός
Μίλησε ακόμη για τον ηλικιακό ρατσισμό τον οποίο υφίστανται οι γυναίκες. «Η εποχή μετά τα '90s στράφηκε σε μια νεολαγνεία, ότι πρέπει να καταπολεμηθεί το γήρας. Ο χρόνος που περνάει αντιμετωπίζεται ως εχθρός.Οι γυναίκες κάνουμε πράγματα άθελά μας, πολλά εις βάρος του εαυτού μας. Κρίνουμε η μία την άλλη πολύ συχνά με αυστηρότητα, σκληρότητα, κουτσομπολίστικη διάθεση. Διαβάζεις στα social media πράγματα από γυναίκα προς γυναίκα και σκέφτεσαι “πώς λέχθηκε αυτό;”. Έχουμε φτάσει σε σημείο να απολογούμαστε γιατί μεγαλώνουμε», τόνισε η Ρένια Λουιζίδου.