Μπίλι Μπο: Η ζωή του γίνεται ταινία - Βασισμένη σε βιβλίο, με τα έσοδα να πηγαίνουν στα Παιδικά Χωριά SOS
Το πρώτο επώνυμο θύμα που νόσησε με AIDS
Το σενάριο της ταινίας για τη ζωή του Μπίλι Μπο γράφεται από την Νικόλ Αλεξανδροπούλου και τον Κώστα Βαζάκα
Όπως αποκαλύπτει στην «ΟΝ time» ο γνωστός σχεδιαστής Μάκης Τσέλιος, βρέθηκε η εταιρεία παραγωγής που θα κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Και αυτό δεν είναι άλλο από το να γίνει ταινία η ζωή του Έλληνα σχεδιαστή μόδας Μπίλι Μπο, που λατρεύτηκε και σόκαρε τη χώρα όταν έγινε το πρώτο επώνυμο θύμα του AIDS, σε ηλικία μόλις 33 ετών. Μάλιστα, όπως λέει ο γνωστός σχεδιαστής, ο ίδιος δεν θα πάρει κανένα χρηματικό ποσό από την ταινία, αφού θέλει τα χρήματα να πάνε στα Παιδικά Χωριά SOS.
«Η ταινία είναι τώρα στα σπάργανα. Γράφει το σενάριο η Νικόλ Αλεξανδροπούλου μαζί με τον Κώστα Βαζάκα. Εγώ θα έχω γνώμη για το σενάριο και για τους δύο πρωταγωνιστές. Δηλαδή, ποιος θα υποδυθεί εμένα και ποιος τον Μπίλι Μπο. Το casting θα γίνει τον Μάρτιο, θα δούμε πολλούς ηθοποιούς. Μπορεί να είναι και κάποιος ηθοποιός από το εξωτερικό. Οι παραγωγοί της ταινίας είναι ο Πάνος Κουάνης και ο Ευάγγελος Κοταρίδης και η εταιρεία παραγωγής λέγεται Gravity breath. Τα τελευταία έξι χρόνια διαπραγματευόμασταν με μεγάλες εταιρείες παραγωγής να γίνει η ζωή του Μπίλι Μπο ταινία βάσει του βιβλίου του 1989 με τίτλο “Και το όνειρο πάγωσε”. Ένα βιβλίο δεν μπορεί αυτούσιο να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη, όμως θα έχουμε μια πολύ σημαντική ταινία, η οποία θα παραμείνει στο χρόνο, διότι η εικόνα είναι άφθαρτη. Τα χρήματα που θα πάρω από την ταινία θα τα δώσω όλα στα Παιδικά Χωριά SOS».
Ο σχεδιαστής, μάλιστα, σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωσε για τη γνωριμία του με τον Μπίλι Μπο: «Ήταν Μάιος και ήταν ανθισμένες οι νεραντζιές. Αυτό το είπα εγώ. Και εκείνος γύρισε και κοίταξε πίσω να δει ποιος το είπε. Και μου λέει “ναι, πράγματι”. Και τότε του λέω “εσύ ποιος είσαι, ο Βασίλης;” και μου λέει “ναι”. Ήταν δεκαεπτά κι εγώ είκοσι έξι, εννιά χρόνια διαφορά είχαμε. Όταν πιάσαμε την κουβέντα, ξαναβρεθήκαμε κι εγώ σκέφτηκα ότι θέλει κάποιον να τον βοηθήσει. Ήταν και πολύ ερωτεύσιμος από τους πάντες, άνδρες και γυναίκες. Σε σταματούσε η ομορφιά του. Μαζί μου υπήρχε έρωτας σημαντικός και λέω αυτό τον άνθρωπο πρέπει να τον βοηθήσω. Τότε πήγαινε σε μία σχολή χορού, αλλά δεν ήταν... Χόρευε στα μπουζούκια, ε και σκέφτηκα μήπως βρούμε κάτι άλλο και τον έβαλα στη σχολή “Βακαλό”. Ήταν άνθρωπος δικός μου και τον βοήθησα».
Το πρώτο θύμα του AIDS
Ο Μπίλι Μπο (Βασίλης Κουρκουμέλης) ήταν ένας από τους καλύτερους σχεδιαστές της Ελλάδας και από τα πιο γνωστά μοντέλα, πέθανε στα 33 του χρόνια από AIDS, έχοντας ζήσει μία γεμάτη ζωή. Ο σχεδιαστής, που μεσουράνησε στη χώρα επί δύο δεκαετίες, είναι το πιο διάσημο θύμα του AIDS στην Ελλάδα, καθώς προσβλήθηκε από τον ιό HIV στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Λίγο πριν από το τέλος, τον Ιανουάριο του 1987, ο Μπίλι Μπο θέλησε να δώσει μια συνέντευξη αλλά και να φωτογραφηθεί για να δείξει στον κόσμο ότι το AIDS δεν τον είχε νικήσει ακόμη. Εκείνη την εποχή όλη η Αθήνα συζητούσε για τον Μπίλι Μπο. Οι υπερβολές του Τύπου είχαν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Κάποιοι ανέφεραν ότι ήταν ετοιμοθάνατος, άλλοι ότι ήταν ήδη νεκρός. Δημοσιογράφοι της εποχής πήγαν τότε στο πατρικό του σχεδιαστή, αναστατώνοντας και τρομάζοντας τους γονείς του, διότι τους μιλούσαν λες και ο μοναχογιός τους ήταν ήδη νεκρός. Όπως ανέφερε ο Μπίλι Μπο στη συνέντευξή του στη δημοσιογράφο Λένα Ζανιδάκη για τον «Ταχυδρόμο»: «Να προσπαθείς να αντλήσεις κουράγιο από το βλέμμα ενός γιατρού, να εκλιπαρείς από μέσα σου και φωναχτά τον κάποιο Θεό να σε λυτρώσει από τον εφιάλτη που ζεις και εκεί ανάμεσα στον ανελέητο πόνο, στην πικρή αλήθεια και σε κάποιες αμυδρές ελπίδες, να μαθαίνεις πως είσαι ήδη νεκρός. Τι είδους πλάσματα είναι μερικοί από εσάς τους δημοσιογράφους; Έχουν καρδιά, αισθήματα; Μετράνε τον πόνο, το έγκλημα, τη βία, την αρρώστια με την αράδα; Κρεμάνε την επιτυχία τους σε μεγάλους παραπλανητικούς τίτλους και τους αρκεί μια φήμη για να γράψουν σίριαλ, συχνά κακής ποιότητας: η διασταύρωση της είδησης, για να βγει κάπου η αλήθεια, δεν θα έπρεπε να είναι πολυτέλεια».
Η δημοσίευση του άρθρου στο περιοδικό προκάλεσε σάλο, βάζοντας τέλος στις όποιες φήμες περί θανάτου του Βασίλη, ενώ πέρασε το κοινό, που ενδιαφερόταν για εκείνον, σε μια άλλη φάση, από αυτήν της κουτσομπολίστικης και σκανδαλοθηρικής περιέργειας σε αυτήν της θλίψης για την επιβεβαίωση του χειρότερου σεναρίου. Μάλιστα, για το συγκεκριμένο άρθρο η κ. Ζανιδάκη τιμήθηκε με το βραβείο του Ιδρύματος Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Β. Μπότση για τη γενναιότητα και την ευπρέπεια με την οποία χειρίστηκε το θέμα.
Δημοσιεύθηκε στην Ontime