Αγγελική Νικολούλη στα Παραπολιτικά: "Κάποιες στιγµές απογοητεύτηκα και γονάτισα"
Όσα δηλώνει
«Σκοπεύω να αφοσιοθώ στην συγγραφή νέων αστυνομικών, βιοματικών μυθηστορημάτων», δηλώνει στο Secret η Αγγελική Νικολούλη, προσθέτοντας: «Δεν μπορείς να κάνεις σοβαρή έρευνα, αν δεν ταυτίστείς»
Οµορφη, δυναµική, σκληρή, χειραφετηµένη, αλλά και ευαίσθητη… Μια κατηγορία µόνη της, µε προσωπικότητα που σε παρασέρνει στα δικά της, γοητευτικά µονοπάτια. Μια γυναίκα που ποτέ δεν κουράζεται και πάντα βρίσκεται ένα βήµα µπροστά από τα γεγονότα. Αυτή είναι η Αγγελική Νικολούλη, που κάθε Παρασκευή στο Mega σε κάνει να χάνεις τον ύπνο σου µε το «Φως στο τούνελ».
Η βραβευµένη δηµοσιογράφος-ερευνήτρια έχει αναπτύξει µια ιδιαίτερη και ειλικρινή σχέση µε το κοινό του «Φως στο τούνελ», το οποίο εκτιµά την καθαρότητά της, τις ευαισθησίες της και τον τρόπο µε τον οποίο χειρίζεται όλες τις υποθέσεις, γι’ αυτό και επί 30 χρόνια την κρατά στην κορυφή. «∆εν µπορείς να κάνεις πολλά στη ζωή σου, αν δεν έχεις σεβασµό για τους ανθρώπους γύρω σου, αν δεν είσαι δίκαιος και αυθεντικός. Υπηρέτησα και υπηρετώ αυτό που κάνω µε επαγγελµατική ευσυνειδησία και συνέπεια. Αυτό σηµαίνει κόπο, προσωπικές θυσίες, αφοσίωση, απόλυτη ετοιµότητα, συγκέντρωση και, κυρίως, επιµονή», εξηγεί στο «Secret», η Αγγελική Νικολούλη.
Οσο για την πρεµιέρα της, που σηµείωσε νέο ρεκόρ σε επίπεδο καναλιών, τονίζει: «∆εν είναι η µόνη µου αγωνία τα νούµερα και, κυρίως, δεν είναι αυτοσκοπός. Η µέτρηση της τηλεθέασης είναι ένα χρήσιµο εργαλείο για όλους, αλλά δεν κατευθύνει τη θεµατολογία µας και τη δουλειά µας. Προσπαθούµε να είµαστε πάντα προσεκτικοί στον χειρισµό των ευαίσθητων ιστοριών που ερευνούµε. Οταν προβάλλουµε µια υπόθεση, ποτέ δεν εκθέτουµε στοιχεία που θέτουν σε κίνδυνο την προσωπικότητα και την ιδιωτικότητα της οικογένειας που µας εµπιστεύεται. Αυτή είναι η κόκκινη γραµµή µου. Αν λειτουργούσε διαφορετικά η εκποµπή, δεν θα ήταν το “Τούνελ” και εγώ δεν θα ήµουν η Αγγελική».
«Είναι προφανές πως συντελείται µια αλλαγή στη φύση των εν δυνάµει εγκληµατιών στην Ελλάδα. Παλιά λέγαµε “αυτός είναι γεννηµένος δολοφόνος” και εννοούσαµε είτε ότι ήταν σεσηµασµένος, µε βεβαρηµένο ποινικό παρελθόν, είτε βαριά ψυχοπαθής. Τώρα έχουµε, ας µου επιτραπεί η έκφραση, και “δολοφόνους της διπλανής πόρτας”. Είναι εντυπωσιακή πια η ευκολία µε την οποία αφαιρείται µια ανθρώπινη ζωή», αναφέρει. Η ίδια φοβήθηκε ποτέ για τη ζωή της; «Ως πρώτη γυναίκα αστυνοµικός συντάκτης, πάντα ήµουν αντιµέτωπη µε σκοτεινούς, παραβατικούς και αδίστακτους ανθρώπους. Ο φόβος, παρότι είναι ένα λογικό και ανθρώπινο συναίσθηµα, είναι µια διαφορετική ιστορία για εµένα. Θα σου πω µε ειλικρίνεια την άποψή µου. Οποιος δεν µπορεί να µάθει να ζει µε τους φόβους του και να τους ξεπερνά κάθεται σπίτι του ή αλλάζει επάγγελµα. Από τη στιγµή που µε αγγίζει το µυστήριο µιας υπόθεσης, λέω απλά “προχωράµε”…», παραδέχεται. Τα χρόνια στο ρεπορτάζ είναι πολλά και όχι ρόδινα όλα.
«Υπήρξαν στιγµές που απογοητεύτηκα και γονάτισα. Αναµενόµενο. Εχω µάθει, όµως, στη ζωή µου να παλεύω µόνη µου και να µην το βάζω κάτω στις αναποδιές. Και έτσι συνεχίζω… Ακόµα και όταν γίνονται λάθη ή αστοχίες, κάτι που νοµοτελειακά συµβαίνει, φροντίζω να διορθώνονται και, κυρίως, να µην επαναλαµβάνονται. Θυµώνω όταν βλέπω τα ίδια λάθη. Σε κάθε περίπτωση, και το λέω σε όλους όσοι έχουν αγωνία, δεν θα τα παρατήσω εύκολα. Οσο µπορώ θα προσφέρω στους συνανθρώπους µας έως ότου ο κόσµος που µας στηρίζει ως εκποµπή µού δείξει την έξοδο», εξηγεί η δηµοσιογράφος και παρουσιάστρια και παραδέχεται πως ταυτίζεται µε τις υποθέσεις που αναλαµβάνει. «∆εν µπορείς να κάνεις σοβαρή έρευνα, να παλέψεις µε νύχια και µε δόντια, αν δεν ταυτιστείς. ∆εν µπορείς να µη λυγίσεις µπροστά στον ανθρώπινο πόνο και την αδικία. Τουλάχιστον εγώ έτσι λειτουργώ. ∆εν λέω ότι είναι εύκολο. Σχεδόν ακροβατώ σε τεντωµένο σκοινί όταν γίνοµαι αποδέκτης µιας σοβαρής µαρτυρίας ή όταν επιβεβαιώνεται ως εξέλιξη το χειρότερο σενάριο. Το φορτίο της ευθύνης για το τι θα πεις στον άνθρωπο που είναι δίπλα σου και περιµένει τη θετική έκβαση είναι µεγάλο και απαιτεί λεπτό χειρισµό», λέει, η Αγγελική Νικολούλη
Η Αγγελική Νικολούλη πέρα από το «Τούνελ», ασχολείται µε µεγάλη επιτυχία και µε τη συγγραφή αστυνοµικών θρίλερ, τα οποία βασίζονται σε αληθινές πολύκροτες ιστορίες που αποκάλυψε η εκποµπή, ενώ ήδη ετοιµάζει το επόµενο βιβλίο της. «Βρίσκοµαι στο στάδιο της υλοποίησης», δηλώνει και αποκαλύπτει τι θέλει να κάνει στο µέλλον. «Θα σου πω κάτι που δεν έχω κάνει όσο θα ήθελα και στο οποίο σκοπεύω να αφοσιωθώ τα επόµενα χρόνια: τη συγγραφή νέων αστυνοµικών, βιωµατικών µυθιστορηµάτων και όχι µόνο. Με τρώει µέσα µου να περάσουν στο χαρτί όλες εκείνες οι άγνωστες λεπτοµέρειες που οδήγησαν στην εξιχνίαση υποθέσεων που συγκλόνισαν το πανελλήνιο µέσα από το “Τούνελ”», εξηγεί. Αναµφισβήτητα γοητευτική και ιδιαίτερα κοµψή, έχει πολλούς θαυµαστές όλων των ηλικιών. Οι άντρες τη φλερτάρουν ή φοβούνται; «Τι να φοβηθεί κάποιος από µένα…; (Γέλια). Είναι, όµως, νόµος. Οταν οι άνδρες βλέπουν γυναίκες µε αυτοπεποίθηση, φοβούνται να τις προσεγγίσουν για έναν λόγο που οι ίδιοι µόνο καταλαβαίνουν. ∆εν ξέρω αν είναι ο φόβος της απόρριψης. Ισως απλά δεν µπαίνουν στη διαδικασία του φλερτ, γιατί σκέφτονται πως αποκλείεται τέτοιες γυναίκες να είναι µόνες», καταλήγει.
Η βραβευµένη δηµοσιογράφος-ερευνήτρια έχει αναπτύξει µια ιδιαίτερη και ειλικρινή σχέση µε το κοινό του «Φως στο τούνελ», το οποίο εκτιµά την καθαρότητά της, τις ευαισθησίες της και τον τρόπο µε τον οποίο χειρίζεται όλες τις υποθέσεις, γι’ αυτό και επί 30 χρόνια την κρατά στην κορυφή. «∆εν µπορείς να κάνεις πολλά στη ζωή σου, αν δεν έχεις σεβασµό για τους ανθρώπους γύρω σου, αν δεν είσαι δίκαιος και αυθεντικός. Υπηρέτησα και υπηρετώ αυτό που κάνω µε επαγγελµατική ευσυνειδησία και συνέπεια. Αυτό σηµαίνει κόπο, προσωπικές θυσίες, αφοσίωση, απόλυτη ετοιµότητα, συγκέντρωση και, κυρίως, επιµονή», εξηγεί στο «Secret», η Αγγελική Νικολούλη.
Οσο για την πρεµιέρα της, που σηµείωσε νέο ρεκόρ σε επίπεδο καναλιών, τονίζει: «∆εν είναι η µόνη µου αγωνία τα νούµερα και, κυρίως, δεν είναι αυτοσκοπός. Η µέτρηση της τηλεθέασης είναι ένα χρήσιµο εργαλείο για όλους, αλλά δεν κατευθύνει τη θεµατολογία µας και τη δουλειά µας. Προσπαθούµε να είµαστε πάντα προσεκτικοί στον χειρισµό των ευαίσθητων ιστοριών που ερευνούµε. Οταν προβάλλουµε µια υπόθεση, ποτέ δεν εκθέτουµε στοιχεία που θέτουν σε κίνδυνο την προσωπικότητα και την ιδιωτικότητα της οικογένειας που µας εµπιστεύεται. Αυτή είναι η κόκκινη γραµµή µου. Αν λειτουργούσε διαφορετικά η εκποµπή, δεν θα ήταν το “Τούνελ” και εγώ δεν θα ήµουν η Αγγελική».
"Παλεύω μόνη μου"
Τα µάτια της έχουν δει πολλά. Μέσα σε αυτά τα 30 χρόνια, πόσο έχει αλλάξει το έγκληµα;«Είναι προφανές πως συντελείται µια αλλαγή στη φύση των εν δυνάµει εγκληµατιών στην Ελλάδα. Παλιά λέγαµε “αυτός είναι γεννηµένος δολοφόνος” και εννοούσαµε είτε ότι ήταν σεσηµασµένος, µε βεβαρηµένο ποινικό παρελθόν, είτε βαριά ψυχοπαθής. Τώρα έχουµε, ας µου επιτραπεί η έκφραση, και “δολοφόνους της διπλανής πόρτας”. Είναι εντυπωσιακή πια η ευκολία µε την οποία αφαιρείται µια ανθρώπινη ζωή», αναφέρει. Η ίδια φοβήθηκε ποτέ για τη ζωή της; «Ως πρώτη γυναίκα αστυνοµικός συντάκτης, πάντα ήµουν αντιµέτωπη µε σκοτεινούς, παραβατικούς και αδίστακτους ανθρώπους. Ο φόβος, παρότι είναι ένα λογικό και ανθρώπινο συναίσθηµα, είναι µια διαφορετική ιστορία για εµένα. Θα σου πω µε ειλικρίνεια την άποψή µου. Οποιος δεν µπορεί να µάθει να ζει µε τους φόβους του και να τους ξεπερνά κάθεται σπίτι του ή αλλάζει επάγγελµα. Από τη στιγµή που µε αγγίζει το µυστήριο µιας υπόθεσης, λέω απλά “προχωράµε”…», παραδέχεται. Τα χρόνια στο ρεπορτάζ είναι πολλά και όχι ρόδινα όλα.
«Υπήρξαν στιγµές που απογοητεύτηκα και γονάτισα. Αναµενόµενο. Εχω µάθει, όµως, στη ζωή µου να παλεύω µόνη µου και να µην το βάζω κάτω στις αναποδιές. Και έτσι συνεχίζω… Ακόµα και όταν γίνονται λάθη ή αστοχίες, κάτι που νοµοτελειακά συµβαίνει, φροντίζω να διορθώνονται και, κυρίως, να µην επαναλαµβάνονται. Θυµώνω όταν βλέπω τα ίδια λάθη. Σε κάθε περίπτωση, και το λέω σε όλους όσοι έχουν αγωνία, δεν θα τα παρατήσω εύκολα. Οσο µπορώ θα προσφέρω στους συνανθρώπους µας έως ότου ο κόσµος που µας στηρίζει ως εκποµπή µού δείξει την έξοδο», εξηγεί η δηµοσιογράφος και παρουσιάστρια και παραδέχεται πως ταυτίζεται µε τις υποθέσεις που αναλαµβάνει. «∆εν µπορείς να κάνεις σοβαρή έρευνα, να παλέψεις µε νύχια και µε δόντια, αν δεν ταυτιστείς. ∆εν µπορείς να µη λυγίσεις µπροστά στον ανθρώπινο πόνο και την αδικία. Τουλάχιστον εγώ έτσι λειτουργώ. ∆εν λέω ότι είναι εύκολο. Σχεδόν ακροβατώ σε τεντωµένο σκοινί όταν γίνοµαι αποδέκτης µιας σοβαρής µαρτυρίας ή όταν επιβεβαιώνεται ως εξέλιξη το χειρότερο σενάριο. Το φορτίο της ευθύνης για το τι θα πεις στον άνθρωπο που είναι δίπλα σου και περιµένει τη θετική έκβαση είναι µεγάλο και απαιτεί λεπτό χειρισµό», λέει, η Αγγελική Νικολούλη