Καλεσμένος στο πλατό της εκπομπής «Χαμογέλα και πάλι» ήταν σήμερα ο Μένιος Σακελλαρόπουλος, που μίλησε για τη ζωή του, τα επαγγελματικά του και για το νέο του βιβλίο με τίτλο «Ο Αρχάγγελος των βράχων». Το βιβλίο αποτυπώνει συγκινητικές ιστορίες ξεριζωμού και προσφυγιάς αλλά και τον έρωτα ενός μουσουλμάνου πρόσφυγα με μια Χριστιανή.

«Ήθελα το 20ο βιβλίο μου να είναι πανηγυρικό και να ζεστάνει την ψυχή μου. Είχα πάει για το MEGA, στην Μυτιλήνη ως απεσταλμένος. Με την συνοδεία του Πάπα φτάσαμε στην Μόρια, συγκλονίστηκα, παρέλυσα και δεν μπορούσα να μιλήσω. Γνώρισα έναν Ιρανό, τον Ασκάν που μου είπε «στην χώρα μου ήμουν γιατρός και έσωζα ζωές, εδώ είμαι ένα σκουπίδι και ζω με δανεικά παπούτσια και ρούχα». Ήταν ένα στοίχημα με τον εαυτό μου, να κάνω αυτή την ιστορία. Το όφειλα στον εαυτό μου, το 20ο βιβλίο μου να είναι κάτι που θα γεμίσει την ψυχή μου», είπε αρχικά ο Μένιος Σακελλαρόπουλος.

Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος είπε στη συνέχεια: «Είμαι ευλογημένος που κάνω αυτό το επάγγελμα 45 χρόνια. Αυτό το επάγγελμα μου έμαθε να ερευνώ, να ψάχνω πόρτες, να μην μένω στα δελτία τύπου. Όταν αποφάσισα να ξεκινήσω τα βιβλία αποφάσισα να μπαίνω στα παπούτσια του ήρωα, και να κάνω έρευνα. Αυτή η έρευνα στην ουσία της είναι δημοσιογραφική και έγινε σε πολλά μέρη, ψυχιατρεία, αστυνομικά τμήματα. Δεν είναι διηγήσεις, ήθελα να ζήσω «προσωπικά» τις ιστορίες. Μαζεύω το υλικό και ξεκινάω. Έχω «ματώσει» για τα «παιδιά» μου, τα βιβλία μου. Είναι μεγάλος αγώνας για να συγγράψεις. Η οικογένεια μου το έχει συνηθίσει το περιβάλλον όταν γράφω».

Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος πρόσθεσε επίσης: «Είχα ένα γούρι. Ξεκινούσα να γράφω με την πρώτη βροχή του Γενάρη. Πήγαινα το πρωί για ύπνο, ήταν πλήρης απομόνωση. Επίσης όταν ξεκινούσα να γράφω πήγαινα στην Ακράτα να απομονωθώ για να γράψω ένα μεγάλο κομμάτι ενός βιβλίο μου. Δεν αφήνω να φτάσω σε αδιέξοδο μη έμπνευσης. Το είχα ξεκινήσει αυτό ως βάση στα ρεπορτάζ μου. Το οφείλω στον Νίκο Χατζηνικολάου αυτό που τον είχα παλιά διευθυντή, ο οποίος κάποια στιγμή έκανε «επίθεση» στον αρχισυντάκτη, να μην «πειράζει» τα κείμενά μου, αυτό με απελευθέρωσε».

Κλείνοντας, ο Μένιος Σακελλαρόπουλος ανέφερε: «Είμαι ευλογημένος που έκανα αυτή την πορεία των 45 ετών χωρίς διακοπή. Είναι το «μαξιλάρι μου». Η λογοτεχνία σε πάει σε λιμάνια υπέροχα που σε γεμίζουν. Όταν στην Πάτμο σε υπόγειο του μοναστηριού όπου φυλάσσεται, κρατούσα στα χέρια μου το Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον, έλεγα «όνειρο ζω» που κρατούσα μία περγαμηνή 1.500 ετών, έτρεμαν τα χέρια μου».