Το όνοµά του φιγουράρει ανάµεσα στους υποψηφίους για το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, αφού ανταποκρίθηκε στην προτροπή του Στέφανου Κασσελάκη, που ανακοίνωσε ότι οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές δεν θα αναδειχτούν από «κλειστά κοµµατικά γραφεία», αλλά από την κοινωνία, και υπέβαλε αίτηση στην πλατφόρµα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ηθοποιός και επιχειρηµατίας Νάσος Παπαργυρόπουλος είναι ένας µαχητής που έχει δουλέψει σκληρά, µια πολυσχιδής προσωπικότητα, µε τρυφερή καρδιά, που τολµά να κάνει το µεγάλο βήµα και να µπει στον στίβο της πολιτικής καταπολεµώντας όλους τους φόβους του.

«Θεωρώ ότι πρέπει να πάψουν οι φοβίες που υπάρχουν στο µυαλό µου για το τι θα πει ο κόσµος αν πάρεις µία µεριά και αν θα χάσεις ένα µέρος του κόσµου που σε συµπαθεί. Οι φοβίες φεύγουν, γιατί έχεις έναν απώτερο στόχο. Και εγώ θέλω να δω τη χώρα µου να προκόβει. Γι’ αυτό βάζω υποψηφιότητα στη Στερεά Ελλάδα, που είναι η ιδιαίτερη πατρίδα µου. Ως µικροµεσαίος επιχειρηµατίας, έχω δει πως δεν σέβονται το κοµµάτι αυτό του µικροµεσαίου επιχειρηµατία», λέει ο γνωστός επιχειρηµατίας, που είναι πρόσωπο πολύ αγαπητό, το οποίο ξεχωρίζει για την τεράστια αγάπη και βοήθεια που προσφέρει στον συνάνθρωπο µέσα από δράσεις που δεν έχουν δει το φως της δηµοσιότητας.

Ωστόσο, ξάφνιασε την οικογένειά του µε την απόφασή του αυτή. «Η µητέρα µου έχασε 10 χρόνια από τη ζωή της. ∆εν ήθελε να µπλέξω µε την πολιτική. Μου λέει: “Πού πας, παιδί µου; Εσύ είσαι καθαρός, θες να βοηθήσεις κι αυτοί θα σε καταστρέψουν, θα κάνουν ό,τι µπορούν για να σε σπιλώσουν”. Ξέρω ότι θα αρχίσουν να µε βρίζουν, εκεί που δεν µε έβριζε κανείς, αλλά προτιµώ να αγωνιστώ παρά να φοβάµαι ότι θα µε φάει το κατεστηµένο και να πεθάνω σ’ ένα σπίτι φοβισµένος χωρίς να προσπαθήσω να αλλάξω τίποτα», παραδέχεται. Όπως εξηγεί ο ίδιος, θέλει να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής γιατί πιστεύει πως «ό,τι συµβαίνει στην Ελλάδα δεν συµβαίνει µόνο από τον εσωτερικό παράγοντα, αλλά τη χώρα µας επηρεάζουν πράγµατα που συµβαίνουν σε όλο τον κόσµο, σε όλη την Ευρώπη. Σήµερα δεν κρίνεται η τύχη µιας χώρας µόνο από την ίδια της τη διακυβέρνηση, αλλά κρίνεται σύµφωνα µε τις παγκόσµιες διατάξεις και τις παγκόσµιες και ευρωπαϊκές αποφάσεις. Οπότε πρέπει να είµαστε δυνατοί στο ευρωπαϊκό κοµµάτι», εξηγεί.

Μάλιστα, τονίζει ότι δεν γνώριζε κανέναν από το κόµµα. «∆εν ήξερα ούτε ένα µέλος από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις τώρα συναντήθηκα µε τον Στέφανο Κασσελάκη», λέει στο «Secret» και αποκαλύπτει τι είπαν: «Με δέχτηκε στο γραφείο του και µιλήσαµε για διάφορα. Μου είπε πως χαίρεται πολύ που µε έχουν στην οµάδα τους και πως του αρέσει ο τρόπος που σκέφτοµαι. Μου είπε, επίσης, πως οτιδήποτε χρειαστώ ή µε απασχολεί να µιλήσουµε ξανά. Ηταν πολύ εγκάρδιος και προσιτός, όπως τον έβλεπα στην τηλεόραση. Είχα ακούσει και για τον πατέρα του, που έχασε το σπίτι, όπως και ο δικός µου, και µιλήσαµε, και για τα δικά µου και τον πατέρα µου. Με ρώτησε για την οικογένειά µου, αν είναι καλά και έδειξε ενδιαφέρον».

Εμπειρία

Ο Νάσος Παπαργυρόπουλος ετοιµάζεται να επισκεφθεί και διάφορα µέρη της Ελλάδας: «Θέλω να πάω στην επαρχία να κάνω κάποιες εµφανίσεις, για να µπορέσει να καταλάβει και ο κόσµος τα προβλήµατα που έχω στο µυαλό µου και τις λύσεις που πρέπει να δοθούν, ώστε να µπορέσουµε να προχωρήσουµε».

Όσο για τη χρονική στιγµή που το αποφάσισε, παραδέχεται: «Η προηγούµενη οµάδα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν έντιµη, αλλά µόνο θεωρητικοί. Και δεν αναφέροµαι στον Τσίπρα, αλλά στο υπόλοιπο γκρουπ. Είµαι σίγουρος ότι δεν έκλεψαν ποτέ, αλλά ήταν καλοπροαίρετοι και µόνο θεωρητικοί. Τα πλάνα δεν ταίριαζαν... Τώρα, µε την πρακτικότητα αλλάζει αυτό και γι’ αυτόν τον λόγο µε κάλεσαν κι εµένα. Γιατί θέλουν ανθρώπους µε εµπειρία. Εµένα χρεοκόπησε ο πατέρας µου, έπρεπε να σταθώ µόνος µου στα πόδια µου. Εκανα πολλές δουλειές, πήγα στο “Survivor”, ασχολήθηκα µε την υποκριτική, πήγα στην Αµερική. Τα ’χω δει όλα, έχω χρεοκοπήσει, έχω χαλάσει, έχω ξαναφτιάξει, έχω “ψηθεί” και βλέπω τα πράγµατα από µέσα. Θέλει εµπειρία. Να είναι και παλαιότεροι, να είναι και οι καινούργιοι, που µπορούν να πάνε την Ελλάδα µπροστά. Θα ήθελα να κάνω κάτι έµπρακτα, µε µεγαλύτερη δύναµη στα χέρια µου, η οποία δίνεται από τον ελληνικό λαό», καταλήγει.

Δημοσιεύτηκε στο ένθετο Secret της εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 6/4