Συγκλονίζει η Δήμητρα Αλεξανδράκη για την κακοποιητική της σχέση: "Έκλεινα τα παντζούρια, καθόμουν κάτω από το πάπλωμα"
Όσα αποκάλυψε
"Δεν ήταν από την αρχή της σχέσης άσχημα τα πράγματα, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια ήταν άθλια. Ήμουν τόσο καταρρακωμένη, είχα πάθει κάτι σαν κρίσεις υστερίας και είχε λιποθυμήσει στην πισίνα της φίλης μου", ανέφερε μεταξύ άλλων
Η Δήμητρα Αλεξανδράκη ήταν καλεσμένη στην εκπομπή Πρωινό Σου Σου και μίλησε για την κακοποιητική σχέση που είχε στο παρελθόν.
Αρχικά η Δήμητρα Αλεξανδράκη είπε: «Συνήθως βλέπουμε σημάδια σε έναν άνθρωπο, απλά κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε. Μπορεί να είναι ένα σπρώξιμο, από μια άσχημη λέξη, ένα άγριο βλέμμα, απλά δεν πρέπει να νομίζουμε ότι ο κόσμος τελειώνει με έναν άνθρωπο. Όταν δεν αφήνεις τον εαυτό σου να φύγει από μια τέτοια σχέση, δεν αφήνεις να έρθει και κάτι καλύτερο».
Η Δήμητρα Αλεξανδράκη έκανε την αποκάλυψη για τον γάμο της και η Τσολάκη «τα έχασε»: «Έχει γίνει ο γάμος…»
Και πρόσθεσε, η Δήμητρα Αλεξανδράκη: «Έχω υπάρξει σε τέτοια σχέση, δεν μίλησα ποτέ και δεν πρόκειται και να μιλήσω. Μου πήρε καιρό να φύγω, όλοι το έβλεπαν στον κύκλο μας και εγώ δεν το έβλεπα. Έχω φωτογραφίες στις οποίες είμαι παραμορφωμένη. Έκλεινα τα παντζούρια και καθόμουν κάτω από το πάπλωμα, μόνο εκεί αισθανόμουν καλά. Έφαγα ταλαιπωρία δύο χρόνια μέχρι να καταφέρω να φύγω, χάνεις τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου. Το μυαλό είναι κολλημένο, δεν σκέφτεσαι τίποτα. Υπήρξαν και απειλές και δεν γνωρίζει κανείς τίποτα. Δεν με βοήθησε κανείς, μόνο η γιαγιά μου».
Και συνέχισε η Δήμητρα Αλεξανδράκη λέγοντας: «Με το που έκανα το κλικ και μάζεψα τα πράγματά μου και έφυγα, είχαν τελειώσει όλα. Εννοείται ότι υπήρξαν ενοχλήσεις, έχασα το αμάξι μου, έγιναν πολλά. Θα ήταν πολύ χαρούμενοι αν με έβαζαν σε ένα φέρετρο με λουλουδάκια. Για να βρεις γαλήνη, πρέπει να φύγεις τρέχοντας. Είμαι ένα άνθρωπος που έχει γαϊδουρινή υπομονή, αλλά αν με πατήσεις, θα βρω τη δύναμη να βγω από όλο αυτό.
Δεν ήταν από την αρχή της σχέσης άσχημα τα πράγματα, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια ήταν άθλια. Ήμουν τόσο καταρρακωμένη, είχα πάθει κάτι σαν κρίσεις υστερίας και είχε λιποθυμήσει στην πισίνα της φίλης μου, με έβλεπαν από τις κάμερες και όταν ήρθαν σπίτι με είδαν αναίσθητη πάνω σε ένα φουσκωτό, όπου για καλή μου τύχη δεν είχε αναποδογυρίσει να βρεθώ στο νερό. Ζήτησα βοήθεια από γιατρό, μετά από λίγο καιρό σταμάτησα, ξανά ξεκίνησα πάλι και τώρα νιώθω ότι είμαι στη φάση που πάλι χρειάζομαι βοήθεια και τη ζήτησα».
Αρχικά η Δήμητρα Αλεξανδράκη είπε: «Συνήθως βλέπουμε σημάδια σε έναν άνθρωπο, απλά κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε. Μπορεί να είναι ένα σπρώξιμο, από μια άσχημη λέξη, ένα άγριο βλέμμα, απλά δεν πρέπει να νομίζουμε ότι ο κόσμος τελειώνει με έναν άνθρωπο. Όταν δεν αφήνεις τον εαυτό σου να φύγει από μια τέτοια σχέση, δεν αφήνεις να έρθει και κάτι καλύτερο».
Η Δήμητρα Αλεξανδράκη έκανε την αποκάλυψη για τον γάμο της και η Τσολάκη «τα έχασε»: «Έχει γίνει ο γάμος…»
Και πρόσθεσε, η Δήμητρα Αλεξανδράκη: «Έχω υπάρξει σε τέτοια σχέση, δεν μίλησα ποτέ και δεν πρόκειται και να μιλήσω. Μου πήρε καιρό να φύγω, όλοι το έβλεπαν στον κύκλο μας και εγώ δεν το έβλεπα. Έχω φωτογραφίες στις οποίες είμαι παραμορφωμένη. Έκλεινα τα παντζούρια και καθόμουν κάτω από το πάπλωμα, μόνο εκεί αισθανόμουν καλά. Έφαγα ταλαιπωρία δύο χρόνια μέχρι να καταφέρω να φύγω, χάνεις τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου. Το μυαλό είναι κολλημένο, δεν σκέφτεσαι τίποτα. Υπήρξαν και απειλές και δεν γνωρίζει κανείς τίποτα. Δεν με βοήθησε κανείς, μόνο η γιαγιά μου».
Και συνέχισε η Δήμητρα Αλεξανδράκη λέγοντας: «Με το που έκανα το κλικ και μάζεψα τα πράγματά μου και έφυγα, είχαν τελειώσει όλα. Εννοείται ότι υπήρξαν ενοχλήσεις, έχασα το αμάξι μου, έγιναν πολλά. Θα ήταν πολύ χαρούμενοι αν με έβαζαν σε ένα φέρετρο με λουλουδάκια. Για να βρεις γαλήνη, πρέπει να φύγεις τρέχοντας. Είμαι ένα άνθρωπος που έχει γαϊδουρινή υπομονή, αλλά αν με πατήσεις, θα βρω τη δύναμη να βγω από όλο αυτό.
Δεν ήταν από την αρχή της σχέσης άσχημα τα πράγματα, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια ήταν άθλια. Ήμουν τόσο καταρρακωμένη, είχα πάθει κάτι σαν κρίσεις υστερίας και είχε λιποθυμήσει στην πισίνα της φίλης μου, με έβλεπαν από τις κάμερες και όταν ήρθαν σπίτι με είδαν αναίσθητη πάνω σε ένα φουσκωτό, όπου για καλή μου τύχη δεν είχε αναποδογυρίσει να βρεθώ στο νερό. Ζήτησα βοήθεια από γιατρό, μετά από λίγο καιρό σταμάτησα, ξανά ξεκίνησα πάλι και τώρα νιώθω ότι είμαι στη φάση που πάλι χρειάζομαι βοήθεια και τη ζήτησα».
