Σπύρος Πετρουλάκης στην Απογευματινή: "Εγινα συγγραφέας για µια γυναίκα"

Ο Σπύρος Πετρουλάκης, ο συγγραφέας των τεράστιων τηλεοπτικών επιτυχιών «Σασµός» (Αlpha) και «Ναυάγιο» (Mega), συµπληρώνει φέτος 10 χρόνια στην ελληνική πεζογραφία και µετρά 11 best seller µυθιστορήµατα και 7 παιδικά βιβλία, όλα από τις εκδόσεις Μίνωας.

Ωστόσο δεν ήταν πάντα συγγραφέας ούτε ονειρευόταν ποτέ να γίνει. Κρητικός, µεγαλωµένος στην Αθήνα, έφυγε στα 18 του για το Ρέθυµνο, όπου για περίπου 25 χρόνια ήταν προπονητής τάε κβον ντο, µέχρι που γνώρισε την οικονοµική καταστροφή λόγω οικονοµικής κρίσης το 2012. Εκτοτε ζει στην Αθήνα το µεγάλο θαύµα, όπως ο ίδιος συνηθίζει να λέει για τη συγγραφική του καριέρα, η οποία ξεκίνησε τυχαία όταν στα 47 του γνώρισε τον µεγάλο έρωτα της ζωής του, την έως τώρα σύντροφό του.

«Η αφορµή για να ξεκινήσω να γράφω ήταν ο έρωτας. ∆ηλαδή ήθελα να εντυπωσιάσω την κοπελιά µου τον πρώτο καιρό της γνωριµίας µας. Της είπα µια ιστορία, της άρεσε κι εγώ την έβαλα στο χαρτί. Και όσο έβλεπα ότι ενθουσιαζόταν µε αυτές τις ιστορίες τόσο πιο πολύ έγραφα κι εγώ. Και έτσι από έρωτα κατέληξα συγγραφέας. Είµαι ακόµα ερωτευµένος µαζί της», εξοµολογείται ο Σπύρος Πετρουλάκης, στην «Κυριακάτικη Απογευµατινή».

Το πρώτο του µυθιστόρηµα δεν είναι άλλο από το «Παράθυρο της Νεφέλης» που έχει θέµα την αρπαγή ενός παιδιού, το οποίο σήµερα έχει ξεπεράσει τα 21.000 αντίτυπα. «Από τότε συστήθηκα στο κοινό, το οποίο αγάπησε αµέσως το βιβλίο µου. Και έπειτα από 6 µήνες εκδόθηκε το 2ο µυθιστόρηµά µου. ∆ηλαδή µπήκα σε µια παραγωγή , που για µένα ήταν µια καθηµερινότητα γεµάτη έµπνευση και τρέλα. Μου ανοίχτηκε ο δρόµος που θα έπρεπε όλη µου τη ζωή να ακολουθώ. Ενθουσιάστηκα επειδή κατάφερα να κάνω κάτι που µέχρι τότε πίστευα ότι δεν µπορώ να κάνω. Γιατί µικρός είχα διάσπαση προσοχής, δυσλεξία και δυσγραφία. Και όλα αυτά µε είχαν δυσκολέψει πολύ στη ζωή µου. Οταν άρχισα να γράφω ξεχύθηκε ένας χείµαρρος, άνοιξε ένα φράγµα και έφυγε από µέσα µου όλο το βάσανο», µας αναφέρει. Αληθινές ιστορίες Τα θέµατα σε όλα τα βιβλία του εκκινούν από αληθινές ιστορίες, κάτι που δείχνει και το µυστικό της επιτυχίας τους.

«Εµπνέοµαι από ιστορίες που είναι κοντά σε αυτά που ξέρουµε όλοι στη ζωή. Οι ήρωές µου είναι πραγµατικοί και καθηµερινοί. Στα βιβλία µου δεν υπάρχουν υπερήρωες, που να λύνουν όλα τα προβλήµατα. Γι’ αυτό πιστεύω ότι το κοινό αγάπησε τόσο πολύ και τόσο γρήγορα τα βιβλία µου».

Και τι συµβαίνει στο µυαλό του από τη στιγµή που θα σκεφτεί ένα θέµα;

«Γίνεται κάτι µαγικό. Αυτό που έρχεται από µέσα µου δεν µπορώ ούτε να το εκφράσω. Γίνεται µια µετάλλαξη. Εµφανίζεται ένας άλλος Σπύρος, ο οποίος µε τροµάζει µερικές φορές. Πολλές φορές αναρωτιέµαι πού το κρύβω όλο αυτό το πράγµα και πώς εκπορεύεται από µέσα µου. Οταν έγραφα το ‘‘Ναυάγιο’’, είχα πέσει στη θάλασσα χειµώνα καιρό ντυµένος µε βαριά ρούχα, για να δω τι παθαίνει το σώµα, πώς πονάει. Και για να δω πώς παλεύει κάποιος να σωθεί. Εχω κάνει κι άλλα τέτοια ακραία για να οδηγηθώ σε συγκεκριµένες καταστάσεις και να µπορώ έπειτα να τις περιγράψω», αναφέρει, ο Σπύρος Πετρουλάκης.



Το αξιοζήλευτο success story του Σπύρου Πετρουλάκη, εκτινάχθηκε το 2021, όταν ο τηλεοπτικός σταθµός Alpha µετέφερε το µυθιστόρηµά του «Σασµός» στη µικρή οθόνη ως καθηµερινή δραµατική τηλεοπτική σειρά, που προβάλλεται µέχρι σήµερα µε πολύ µεγάλη επιτυχία. Μετά σειρά πήρε το «Ναυάγιο» στο Mega, ενώ σε πολύ προχωρηµένο στάδιο είναι και οι συζητήσεις για την τηλεοπτική µεταφορά της «Εξοµολόγησης» την επόµενη σεζόν σε µεγάλο κανάλι.

«Μετά τον ‘‘Σασµό’’ µε εξέπληξε πάρα πολύ αυτός ο ξαφνικός καταιγισµός προτάσεων από την τηλεόραση. Αναρωτιόµουν τι βρίσκουν στα βιβλία µου και τα θέλουν όλοι. Για µένα αυτά είναι τα παιδιά µου, η συνήθειά µου. Απλά έχω γράψει κάποιες ιστορίες που αρέσουν σε εµένα και σε ακόµα 2-3 δικούς µου ανθρώπους». «Το νησί άρχισε να µου µιλάει»

Πριν από µια εβδοµάδα κυκλοφόρησε το 11ο µυθιστόρηµά του µε τίτλο «Αυγή, το χαµένο τετράδιο», µε θέµα την εξορία 5.000 γυναικών στο νησί Τρίκερι την εποχή του Εµφυλίου Πολέµου. «Ολο το βιβλίο είναι µυθοπλασία, αλλά δεν υπάρχει ούτε ένα ψέµα µέσα. Είναι µια ιστορία από αυτές που έχουµε µάθει να τις κρύβουµε κάτω από το χαλάκι. Ηταν πολλά αυτά που µε δυσκόλεψαν. Είχα µαζέψει όλο το υλικό και ήµουν έτοιµος να τη γράψω, αλλά δεν µπορούσα να ξεκινήσω. Και έτσι έφυγα και πήγα στο νησί. Τότε άνοιξαν οι ουρανοί. Σαν να άρχισε το νησί να µου µιλάει. Επέστρεψα στο σπίτι µου και ξεκίνησα να γράφω ασταµάτητα, σαν χείµαρρος. Είχα µπολιαστεί µε τους αναστεναγµούς που έβγαιναν από το χώµα και από τις ελιές. Ηταν απίθανο», καταλήγει, ο Σπύρος Πετρουλάκης.

*Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή την Κυριακή 07/04