Η Νόνη Ιωαννίδου αποκαλύπτει: "Για 6 μήνες ζούσαμε σε σκηνές, χωρίς ρεύμα, έχτισα μόνη μου τη στέγη"
Όσα δήλωσε η ηθοποιός
"Μαθήτριά του ήμουν, από τη δεύτερη μέρα ήμασταν μαζί. Τότε δεν ήταν και τόσο αποδεκτός, έλεγε πράγματα που τότε ακούγονταν παράξενα και σήμερα έχουν γίνει του συρμού",δηλωσε για τον σύζυγο της
Τη Νόνη Ιωαννίδου υποδέχθηκαν το πρωινό της Παρασκευής στο πλατό της ΕΡΤ ο Φώτης Σεργουλόπουλος και η Τζένη Μελιτά. Η γνωστή ηθοποιός σε μία από τις σπάνιες τηλεοπτικές της συνεντεύξεις άνοιξε την καρδιά της και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην περίοδο που έφυγε από την Αθήνα για να ζήσει στη φύση.
«Μου αρέσει η φύση και μου λείπει πάρα πολύ. Είχα φύγει για να ζήσω στον Πολύδροσο στον Παρνασσό, ήμουν εκεί για 12 χρόνια. Τα πρώτα 4 χρόνια δεν έκανα τίποτα στη δουλειά μας, μετά πηγαινοερχόμουν στην Αθήνα. Ήταν περίπου το 1990», περιγράφει η Νόνη Ιωαννίδου.
«Όταν γνώρισα τον άντρα μου, ήμουν στο peak της καριέρας μου. Είχαν αρχίσει οι μεγάλοι ρόλοι στο Εθνικό, στην τηλεόραση αλλά ήταν τόσο δυνατή αυτή η συνάντηση, που έγινε με ένα άλμα, σαν να πήδηξα στο κενό. Ήταν ένας «φευγάτος» τύπος, καλλιτέχνης και δάσκαλος της yoga. Μαθήτριά του ήμουν, από τη δεύτερη μέρα ήμασταν μαζί. Τότε δεν ήταν και τόσο αποδεκτός, έλεγε πράγματα που τότε ακούγονταν παράξενα και σήμερα έχουν γίνει του συρμού», ανέφερε στη συνέχεια η ηθοποιός.
«Παραιτήθηκα από το Εθνικό, δεν ήταν ότι «κουφάθηκα» από τον έρωτα αλλά με κέρδισε η πνευματικότητά του. Οι δικοί μου ανησύχησαν», επισημαίνει χαρακτηριστικά η Νόνη Ιωαννίδου.
«Όταν πήγαμε για πρώτη φορά στον Παρνασσό, δεν είχαμε σπίτι. Ζούσαμε 6 μήνες σε σκηνές, το χτίσαμε μόνοι μας. Όλο εκείνο το διάστημα έχτιζα, έμαθα να χτίζω, φύτευα, μαζεύαμε κορμούς από τους γκρεμούς και φτιάξαμε μία φοβερή στέγη. Δεν είχαμε ρεύμα, έβαλε στην πορεία ο Άκης ηλιακές γεννήτριες. Εκεί μαθαίνεις τις δυνατότητές σου, η ζωή σου είναι στα χέρια σου», αφηγείται σε άλλο σημείο η Νόνη Ιωαννίδου.
«Μου αρέσει η φύση και μου λείπει πάρα πολύ. Είχα φύγει για να ζήσω στον Πολύδροσο στον Παρνασσό, ήμουν εκεί για 12 χρόνια. Τα πρώτα 4 χρόνια δεν έκανα τίποτα στη δουλειά μας, μετά πηγαινοερχόμουν στην Αθήνα. Ήταν περίπου το 1990», περιγράφει η Νόνη Ιωαννίδου.
«Όταν γνώρισα τον άντρα μου, ήμουν στο peak της καριέρας μου. Είχαν αρχίσει οι μεγάλοι ρόλοι στο Εθνικό, στην τηλεόραση αλλά ήταν τόσο δυνατή αυτή η συνάντηση, που έγινε με ένα άλμα, σαν να πήδηξα στο κενό. Ήταν ένας «φευγάτος» τύπος, καλλιτέχνης και δάσκαλος της yoga. Μαθήτριά του ήμουν, από τη δεύτερη μέρα ήμασταν μαζί. Τότε δεν ήταν και τόσο αποδεκτός, έλεγε πράγματα που τότε ακούγονταν παράξενα και σήμερα έχουν γίνει του συρμού», ανέφερε στη συνέχεια η ηθοποιός.
«Παραιτήθηκα από το Εθνικό, δεν ήταν ότι «κουφάθηκα» από τον έρωτα αλλά με κέρδισε η πνευματικότητά του. Οι δικοί μου ανησύχησαν», επισημαίνει χαρακτηριστικά η Νόνη Ιωαννίδου.
«Όταν πήγαμε για πρώτη φορά στον Παρνασσό, δεν είχαμε σπίτι. Ζούσαμε 6 μήνες σε σκηνές, το χτίσαμε μόνοι μας. Όλο εκείνο το διάστημα έχτιζα, έμαθα να χτίζω, φύτευα, μαζεύαμε κορμούς από τους γκρεμούς και φτιάξαμε μία φοβερή στέγη. Δεν είχαμε ρεύμα, έβαλε στην πορεία ο Άκης ηλιακές γεννήτριες. Εκεί μαθαίνεις τις δυνατότητές σου, η ζωή σου είναι στα χέρια σου», αφηγείται σε άλλο σημείο η Νόνη Ιωαννίδου.
