Τάκης Ζαχαράτος: "Η κομμωτική ήταν για μένα η καλύτερη δραματική σχολή" - "Στη σχέση είμαι μόνο ο εαυτός μου, όχι οι ρόλοι"
Οι αποκαλύψεις του γνωστού καλλιτέχνη
"Είχα όλους τους ρόλους μπροστά μου, δεν τους διάβαζα σε ένα χαρτί για να τους παίξω", εξήγησε
Ο Τάκης Ζαχαράτος μίλησε για την καριέρα του ως μίμος και κωμικός και πώς τον βοήθησε η δουλειά που έκανε πριν αρχίσει να βγαίνει στη σκηνή.
Καλεσμένος στο «Στούντιο 4» είπε για την κομμωτική: «Το έχω ξαναπεί, ήταν δραματική σχολή γιατί είχα όλους τους ρόλους. Τους έλουζα, δεν τους διάβαζα σε ένα χαρτί για να τους παίξω, τους έβλεπα μπροστά μου, μου μιλάγανε. Δηλαδή τους είχα όλους».
Σε άλλο σημείο, ο κωμικός ανέφερε για τη δουλειά του: «Είμαι βαθιά ερωτευμένος με αυτό που κάνω. Μπαίνω σε όλο αυτό και ξεχνιέμαι. Ήταν ένα κομμάτι του εαυτού μου, δεν ξέρω, ίσως το παιδάκι μέσα μου, μια πλευρά που ήταν να υπηρετήσει αυτό το πράγμα. Κατέληξα να αποδεχτώ ότι δεν είναι μόνο δουλειά και ακούστηκε ένα θέλω που θέλω να ικανοποιήσω».
Ο αγαπημένος καλλιτέχνης Τάκης Ζαχαράτος αναφέρθηκε στο πώς μπορεί να βγαίνει εκτός από τον ρόλο που κάθε φορά υποστηρίζει και επιστρέφει στον εαυτό του και τη ζωή του.
Συγκεκριμένα, για το πώς είναι στα ερωτικά του, ο Τάκης Ζαχαράτος είπε: «Ο έρωτάς μου είναι η σκηνή. Μου φαινόταν ότι με εμποδίζει. Αν είναι ο κατάλληλος άνθρωπος που έχει κατανόηση και ξέρει, μια χαρά είναι», σημείωσε αρχικά, για να προχωρήσει σε μια αποκάλυψη στη συνέχεια.
«Όλες αυτές οι περσόνες είναι μόνο πάνω στη σκηνή. Θα ήταν “Ψυχώ”. Όταν έκανα τα πρώτα μου shows έκανα την Αλίκη (Βουγιουκλάκη). Τελειώνει η παράσταση, πηγαίνω στο καμαρίνι, βγάζω την περούκα και είναι το μαλλί μου καρέ και το φρύδι βγαλμένο. Τρόμαξα, αναρωτιόμουν πού είμαι εγώ.
Ο Ανδρέας Βουτσινάς μού έλεγε ότι ένας καλλιτέχνης κάνει μια απογείωση και μετά προσγειώνεται, πρέπει να επιστρέφεις ξανά στον εαυτό σου. Όταν με σκηνοθέτησε, με ρώτησε αν κάνω ψυχανάλυση. Όταν του είπα όχι, με ρώτησε πώς περίμενα να είμαι καλός σε αυτό που κάνω, αν δεν ξέρω γιατί είναι έτσι αυτό το πρόσωπο. Ουσιαστικά με τον εαυτό σου είσαι. Μου φαίνεται άρρωστο να προσποιείσαι έναν άλλον εαυτό».
Ακόμα, μίλησε και για την επόμενη μίμησή του, σημειώνοντας ότι δεν επιλέγει εκείνος τα πρόσωπα, αλλά εκείνα πηγαίνουν σε αυτόν: «Είδα την Τζάκρη του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι εγώ […] Είναι έτοιμη. Το μαλλί είναι Ζαχαράτος. Δεν είναι αυτό το μαλλί περούκα δική μου; Τώρα θα την κάνω. Την είδα προχθές έξαλλη… Και λέω, δώσε πόνο, έρχεται. Ήμουν σπίτι με τις πιτζάμες μου και με βρήκε».
Καλεσμένος στο «Στούντιο 4» είπε για την κομμωτική: «Το έχω ξαναπεί, ήταν δραματική σχολή γιατί είχα όλους τους ρόλους. Τους έλουζα, δεν τους διάβαζα σε ένα χαρτί για να τους παίξω, τους έβλεπα μπροστά μου, μου μιλάγανε. Δηλαδή τους είχα όλους».
Σε άλλο σημείο, ο κωμικός ανέφερε για τη δουλειά του: «Είμαι βαθιά ερωτευμένος με αυτό που κάνω. Μπαίνω σε όλο αυτό και ξεχνιέμαι. Ήταν ένα κομμάτι του εαυτού μου, δεν ξέρω, ίσως το παιδάκι μέσα μου, μια πλευρά που ήταν να υπηρετήσει αυτό το πράγμα. Κατέληξα να αποδεχτώ ότι δεν είναι μόνο δουλειά και ακούστηκε ένα θέλω που θέλω να ικανοποιήσω».
Συγκεκριμένα, για το πώς είναι στα ερωτικά του, ο Τάκης Ζαχαράτος είπε: «Ο έρωτάς μου είναι η σκηνή. Μου φαινόταν ότι με εμποδίζει. Αν είναι ο κατάλληλος άνθρωπος που έχει κατανόηση και ξέρει, μια χαρά είναι», σημείωσε αρχικά, για να προχωρήσει σε μια αποκάλυψη στη συνέχεια.
«Όλες αυτές οι περσόνες είναι μόνο πάνω στη σκηνή. Θα ήταν “Ψυχώ”. Όταν έκανα τα πρώτα μου shows έκανα την Αλίκη (Βουγιουκλάκη). Τελειώνει η παράσταση, πηγαίνω στο καμαρίνι, βγάζω την περούκα και είναι το μαλλί μου καρέ και το φρύδι βγαλμένο. Τρόμαξα, αναρωτιόμουν πού είμαι εγώ.
Ο Ανδρέας Βουτσινάς μού έλεγε ότι ένας καλλιτέχνης κάνει μια απογείωση και μετά προσγειώνεται, πρέπει να επιστρέφεις ξανά στον εαυτό σου. Όταν με σκηνοθέτησε, με ρώτησε αν κάνω ψυχανάλυση. Όταν του είπα όχι, με ρώτησε πώς περίμενα να είμαι καλός σε αυτό που κάνω, αν δεν ξέρω γιατί είναι έτσι αυτό το πρόσωπο. Ουσιαστικά με τον εαυτό σου είσαι. Μου φαίνεται άρρωστο να προσποιείσαι έναν άλλον εαυτό».
Ακόμα, μίλησε και για την επόμενη μίμησή του, σημειώνοντας ότι δεν επιλέγει εκείνος τα πρόσωπα, αλλά εκείνα πηγαίνουν σε αυτόν: «Είδα την Τζάκρη του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι εγώ […] Είναι έτοιμη. Το μαλλί είναι Ζαχαράτος. Δεν είναι αυτό το μαλλί περούκα δική μου; Τώρα θα την κάνω. Την είδα προχθές έξαλλη… Και λέω, δώσε πόνο, έρχεται. Ήμουν σπίτι με τις πιτζάμες μου και με βρήκε».
