Κλέλια Ανδριολάτου για Maestro: "Το φινάλε δεν το έχουμε γυρίσει ακόμη - Ίσως υπάρξει κάποιο happy end αλλά είναι διφορούμενο"
Τι λέει για το τέλος της σειράς
Όσα μοιράστηκε στην εκπομπή, Στούντιο 4
Καλεσμένη στην εκπομπή, Στούντιο 4, βρέθηκε η Κλέλια Ανδριολάτου και μίλησε μεταξύ άλλων για το φινάλε της σειράς, Maestro, που θα προβληθεί την ερχόμενη σεζόν στο Mega.
«Για κάποιο λόγο δεν με επηρεάσει η απόρριψη. Όπου δεν το έχω πάρει μάλλον δεν ήταν για εμένα. Ό,τι ήθελα, το κατάφερα! Όλα απομυθοποιούνται όταν έρχεται η τριβή και η φθορά. Νομίζω ότι η ομορφιά έχει να κάνει με το κατά πόσο είσαι χαρούμενος. Είναι πιο απλό στο κεφάλι μου. Εγώ ξέρω ότι όταν έχω περάσει καλά και είμαι χαρούμενη, με βλέπω και λέω “α, είσαι όμορφη σήμερα”. Όσο μεγαλώνω το συνειδητοποιώ περισσότερο, όσο υπάρχει αυτό το άγχος και το στρες. Είναι λίγο περίεργο να σε ρωτάνε συνέχεια για αυτό το πράγμα. Είναι άβολο, αμήχανο. Εγώ έτσι είμαι, τώρα το πώς με βλέπει ο άλλος είναι άλλο πράμα».
«Το φινάλε δεν το έχω πάρει στα χέρια μου. Το φινάλε θα το γυρίσουμε τον Αύγουστο. Θα βγει νομίζω Οκτώβρη η σειρά. Ξέρω ότι οι ήρωες δεν θα βρουν τον δρόμο τους, όπως πρέπει. Ο Χριστόφορος δεν έλεγε ούτε στην πρώτη σεζόν τον δολοφόνο, ούτε στο τέλος. Δεν μας έδινε τις σελίδες ή είχε μαύρο στην κάθε σκηνή. Και λέγαμε “τι γίνεται;”. Πιστεύω ότι θα υπάρχει happy end για κάποιους. Αν κι αυτό είναι διφορούμενο! Κάποιο happy end μπορεί να υπάρχει», είπε ο Κλέλια Ανδριολάτου.
«Όταν έκανα την οντισιόν για τον Ταξιτζή, τη θυμάμαι γιατί ήταν πολύ γερή οντισιόν. Ήθελα πολύ να την κάνω αυτή την ταινία. Ο Στέργιος είναι ένας απίστευτος σκηνοθέτης και μας βοήθησε πολύ. Διάβαζα για πρώτη φορά το σενάριο και ταυτόχρονα το έπαιζα και ήταν πολύ multitasking με έναν άνθρωπο που είχε εμπειρία, εγώ δεν ήξερα ταυτόχρονα. Ή υπήρχαν σκηνές που έλεγαν ότι πρέπει να φιληθώ και έλεγα “εγώ πρέπει να τον φιλήσω;”. Είχα ερωτικές σκηνές στην ταινία. Για εμένα είναι ξεκάθαρα η δουλειά, δεν είναι κάτι άλλο πέρα από αυτό. Δεν νιώθεις κάτι. Είναι μια αφήγηση κι αυτή μιας ιστορίας. Είχα πολλή εμπιστοσύνη στον Στέργιο. Είναι θέμα ματιάς. Χωρίς αυτή την σκηνή δεν βγαίνει το φινάλε, είναι βασικό».
Η Κλέλια Ανδριολάτου μίλησε και για την ενασχόλησή της με το μόντελινγκ σε πολύ νεαρή ηλικία, αλλά και τα σχόλια που άκουγε στο σχολείο από συμμαθητές της.
Η ηθοποιός Κλέλια Ανδριολάτου βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» κι αρχικά, δήλωσε για τα πρώτα της βήματα στον χώρο του θεάματος: «Είναι αρκετά απαιτητικό το πρόγραμμα, όταν είσαι σε μια τόσο τρυφερή ηλικία, γιατί μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι καταστάση που σου είναι εντελώς άγνωστες, για πρώτη φορά κι όλοι οι άνθρωποι είναι πολύ μεγαλύτεροί σου».
Στη συνέχεια, η Κλέλια Ανδριολάτου πρόσθεσε: «Εγώ ήμουν πάντα η μικρότερη, όταν έκανα μόντελινγκ. Κάτι χάνεις βέβαια και κάτι κερδίζεις. Εγώ νομίζω ότι πέρασα τα εφηβικά και τα φοιτητικά μου χρόνια πολύ αργότερα, όταν μπήκα στη δραματική σχολή».
Αναφορικά με τα σχόλια που άκουγε από τους συμμαθητές της, δήλωσε: «Στο σχολείο έχει αλλάξει όλο αυτό το πράγμα. Υπήρχε μεν ένα πείραγμα, δηλαδή οι συμμαθητές μου έφερναν περιοδικά κι εγώ ντρεπόμουν πάρα πολύ, γιατί δεν το έλεγα. Μετά μπορεί να τα καρφιτσώνανε στον πίνακα, να έλεγαν στους δασκάλους "η Κλέλια αυτό κι η Κλέλια το άλλο" κι εγώ ντρεπόμουν».
Τέλος, η Κλέλια Ανδριολάτου συμπλήρωσε: «Ντρεπόμουν πάρα πολύ, δεν ήθελα καθόλου να το ξέρουν. Δηλαδή, έφευγα και γυρνούσα στο σπίτι και δεν έλεγα τίποτα. Ένιωθα ότι μου έδινε μια ανεξαρτησία και νομίζω πως έχω μάθει πάρα πολύ τον εαυτό μου μέσα από αυτή τη διαδικασία».
«Για κάποιο λόγο δεν με επηρεάσει η απόρριψη. Όπου δεν το έχω πάρει μάλλον δεν ήταν για εμένα. Ό,τι ήθελα, το κατάφερα! Όλα απομυθοποιούνται όταν έρχεται η τριβή και η φθορά. Νομίζω ότι η ομορφιά έχει να κάνει με το κατά πόσο είσαι χαρούμενος. Είναι πιο απλό στο κεφάλι μου. Εγώ ξέρω ότι όταν έχω περάσει καλά και είμαι χαρούμενη, με βλέπω και λέω “α, είσαι όμορφη σήμερα”. Όσο μεγαλώνω το συνειδητοποιώ περισσότερο, όσο υπάρχει αυτό το άγχος και το στρες. Είναι λίγο περίεργο να σε ρωτάνε συνέχεια για αυτό το πράγμα. Είναι άβολο, αμήχανο. Εγώ έτσι είμαι, τώρα το πώς με βλέπει ο άλλος είναι άλλο πράμα».
«Το φινάλε δεν το έχω πάρει στα χέρια μου. Το φινάλε θα το γυρίσουμε τον Αύγουστο. Θα βγει νομίζω Οκτώβρη η σειρά. Ξέρω ότι οι ήρωες δεν θα βρουν τον δρόμο τους, όπως πρέπει. Ο Χριστόφορος δεν έλεγε ούτε στην πρώτη σεζόν τον δολοφόνο, ούτε στο τέλος. Δεν μας έδινε τις σελίδες ή είχε μαύρο στην κάθε σκηνή. Και λέγαμε “τι γίνεται;”. Πιστεύω ότι θα υπάρχει happy end για κάποιους. Αν κι αυτό είναι διφορούμενο! Κάποιο happy end μπορεί να υπάρχει», είπε ο Κλέλια Ανδριολάτου.
«Όταν έκανα την οντισιόν για τον Ταξιτζή, τη θυμάμαι γιατί ήταν πολύ γερή οντισιόν. Ήθελα πολύ να την κάνω αυτή την ταινία. Ο Στέργιος είναι ένας απίστευτος σκηνοθέτης και μας βοήθησε πολύ. Διάβαζα για πρώτη φορά το σενάριο και ταυτόχρονα το έπαιζα και ήταν πολύ multitasking με έναν άνθρωπο που είχε εμπειρία, εγώ δεν ήξερα ταυτόχρονα. Ή υπήρχαν σκηνές που έλεγαν ότι πρέπει να φιληθώ και έλεγα “εγώ πρέπει να τον φιλήσω;”. Είχα ερωτικές σκηνές στην ταινία. Για εμένα είναι ξεκάθαρα η δουλειά, δεν είναι κάτι άλλο πέρα από αυτό. Δεν νιώθεις κάτι. Είναι μια αφήγηση κι αυτή μιας ιστορίας. Είχα πολλή εμπιστοσύνη στον Στέργιο. Είναι θέμα ματιάς. Χωρίς αυτή την σκηνή δεν βγαίνει το φινάλε, είναι βασικό».
Η Κλέλια Ανδριολάτου μίλησε και για την ενασχόλησή της με το μόντελινγκ σε πολύ νεαρή ηλικία, αλλά και τα σχόλια που άκουγε στο σχολείο από συμμαθητές της.
Η ηθοποιός Κλέλια Ανδριολάτου βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» κι αρχικά, δήλωσε για τα πρώτα της βήματα στον χώρο του θεάματος: «Είναι αρκετά απαιτητικό το πρόγραμμα, όταν είσαι σε μια τόσο τρυφερή ηλικία, γιατί μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι καταστάση που σου είναι εντελώς άγνωστες, για πρώτη φορά κι όλοι οι άνθρωποι είναι πολύ μεγαλύτεροί σου».
Στη συνέχεια, η Κλέλια Ανδριολάτου πρόσθεσε: «Εγώ ήμουν πάντα η μικρότερη, όταν έκανα μόντελινγκ. Κάτι χάνεις βέβαια και κάτι κερδίζεις. Εγώ νομίζω ότι πέρασα τα εφηβικά και τα φοιτητικά μου χρόνια πολύ αργότερα, όταν μπήκα στη δραματική σχολή».
Αναφορικά με τα σχόλια που άκουγε από τους συμμαθητές της, δήλωσε: «Στο σχολείο έχει αλλάξει όλο αυτό το πράγμα. Υπήρχε μεν ένα πείραγμα, δηλαδή οι συμμαθητές μου έφερναν περιοδικά κι εγώ ντρεπόμουν πάρα πολύ, γιατί δεν το έλεγα. Μετά μπορεί να τα καρφιτσώνανε στον πίνακα, να έλεγαν στους δασκάλους "η Κλέλια αυτό κι η Κλέλια το άλλο" κι εγώ ντρεπόμουν».
Τέλος, η Κλέλια Ανδριολάτου συμπλήρωσε: «Ντρεπόμουν πάρα πολύ, δεν ήθελα καθόλου να το ξέρουν. Δηλαδή, έφευγα και γυρνούσα στο σπίτι και δεν έλεγα τίποτα. Ένιωθα ότι μου έδινε μια ανεξαρτησία και νομίζω πως έχω μάθει πάρα πολύ τον εαυτό μου μέσα από αυτή τη διαδικασία».
