Ξεσπά ο Τάσος Χαλκιάς: “Πώς είναι δυνατόν να εκδηλώνεις τέτοια μορφή βίας ενάντια στη γυναίκα σου;”
Έξαλλος ο ηθοποιός
“Πως είναι δυνατόν, ρε παιδί μου; Δεν το γεννάει ο νους μου”, συμπλήρωσε
Καλεσμένος στο Στούντιο 4 βρέθηκε ο Τάσος Χαλκιάς το απόγευμα της Παρασκευής, με αφορμή την παράσταση που συμμετέχει αυτό το καλοκαίρι, για να συνομιλήσει με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο στην ΕΡΤ. Μέσα σε όλα, ωστόσο, ο αγαπημένος μας ηθοποιός θέλησε να εκφράσει την προσωπική του άποψη για την ολοένα και αυξανόμενη βία, ενδοοικογενειακή και όχι μόνο, στην εικόνα της σημερινής κοινωνίας.
Ειδικότερα, ο Τάσος Χαλκιάς σημείωσε χαρακτηριστικά πως «η βία με σοκάρει στον βαθμό που θέλω να την τιμωρήσω. και εκεί έχω μεγάλο πρόβλημα. Δηλαδή θυμάμαι τον παλιό μου εαυτό αλλά όχι για να ασκήσω βία επειδή μου την έδινε προσωπικά, επειδή όμως βλέπω την βία άδικα σε κάποιον άλλον. Δεν μπορώ όμως να κάνω κάτι».
«Στο δικό μου παιδί δεν σήκωσε ποτέ ούτε κατά διάνοια το χέρι. Μια φορά στον γιο μου, που ήταν μάλιστα τεσσάρων χρονών, του τράβηξα μια φέτα αγγούρι από το στόμα γιατί την είχε και την πιπίλαγε σαν καραμέλα, «φά’ το ρε, φα’ το μην σε πάρει ο διάβολος» του είπα. Κάνω μία έτσι, δηλαδή έφυγε το χέρι μου, την τράβηξα και την πήρα. Δεν τον βάρεσα και αυτή ήταν η μοναδική φορά, με πείραζε που δεν καταλάβαινε ότι αυτό ήταν φαϊ και όχι καραμέλα».
«H βία που επικρατεί σήμερα στην κοινωνία με τρελαίνει, ειδικά όταν προέρχεται από ανθρώπους μορφωμένους και αναφέρομαι στο τελευταίο γεγονός. Το ξεχωρίζω γιατί ο μορφωμένος άνθρωπος έχει περάσει από πανεπιστήμια και από διδασκαλίες σοφών και μεγάλων ανθρώπων μιας και πάρα πολλοί ακαδημαϊκοί, ποιητές και ζωγράφοι διδάσκουν στα πανεπιστήμια. Λοιπόν δεν είναι δυνατόν να έχεις περάσει από τέτοια ζητήματα και να είσαι βάρβαρος μέσα σου» πρόσθεσε επίσης ο Τάσος Χαλκιάς στην καθημερινή ψυχαγωγική εκπομπή της ΕΡΤ.
«Πώς είναι δυνατόν να εκδηλώνεις τέτοια μορφή βίας ενάντια στη σύντροφο σου ή στη γυναίκα σου ή στη μάνα των παιδιών σου; Πως είναι δυνατόν, ρε παιδί μου; Δεν το γεννάει ο νους μου, δεν μπορώ».