Ε κανε την απόλυτη ανατροπή και στέφθηκε ο µεγάλος νικητής του «Survivor» 2024, πέρα από κάθε προγνωστικό, σε έναν συναρπαστικό τελικό. Το αγόρι που γεννήθηκε στην Αλβανία και ήρθε στην Ελλάδα µαζί µε τους γονείς του όταν ήταν µόλις 5 ετών, συστήθηκε πρώτη φορά µε τη σειρά του Mega «Συµπέθεροι από τα Τίρανα».

Ο Ντάνιελ Νούρκα έδειξε πάθος και πίστη στις δυνατότητές του και κατάφερε να φτάσει στην κορυφή. Ταπεινός, µε χιούµορ και γεµάτος ευγνωµοσύνη για όσα έχει καταφέρει, µιλά στο «Secret» λίγες ώρες µετά τη µεγάλη του επιτυχία.

Ποια είναι τα συναισθήµατά σου;

Πώς νιώθεις που είσαι ο νικητής; Νιώθω πάρα πολύ χαρούµενος που κατάφερα να κερδίσω στον µεγάλο τελικό. Πέρα από χαρά, νιώθω και περηφάνεια. Είναι αυτό που είπα και στο τέλος: αφού τους ευχαρίστησα όλους, είπα κι ένα µπράβο στον εαυτό µου, γιατί το να αντέξεις πεντέµισι µήνες µέσα είναι άθλος περισσότερο για το ψυχολογικό κοµµάτι. ∆ηλαδή, συνηθίζεται και η πείνα και η βρώµα, αλλά το ψυχολογικό κοµµάτι ήταν το πιο δύσκολο.

Πίστευες πως θα φτάσεις µέχρι τον τελικό, όταν αποφάσισες να µπεις στο «Survivor»;

Οταν πήγα στο παιχνίδι, η αλήθεια είναι ότι πίστευα πάρα πολύ στις αγωνιστικές ικανότητές µου. Ηξερα πως ακόµη και να µην το βρω στην αρχή, θα παλέψω και κάποια στιγµή θα το βρω. Από εκεί και πέρα µέχρι τον τελικό είναι ένας µακρινός δρόµος, γιατί στο ενδιάµεσο θα µπορούσε να συµβεί οτιδήποτε. Το ξέχασα, άρχισα να πηγαίνω µέρα µε τη µέρα και κάπου προς τα τέλη, όταν ήµασταν περίπου 8 άτοµα, είπα: «Ναι, θα το παλέψω για να φτάσω τελικό»

Τι είναι αυτό που δεν θα ξεχάσεις από όσα έζησες στον Αγιο ∆οµίνικο; Η πιο δύσκολη στιγµή;


Σίγουρα από µια εµπειρία πεντέµισι µηνών σού µένουν πάρα πολλά πράγµατα, δεν γίνεται να ξεχάσεις. Υπάρχει όµως µία εικόνα που µου έχει µείνει πάρα πολύ έντονα. Εκεί που βρίσκονταν τα πρόχειρα καταλύµατά µας υπήρχε από την πίσω πλευρά ένα ποτάµι. Θυµάµαι µία µέρα είχα ξυπνήσει πολύ νωρίς το πρωί, την ώρα που χάραζε. Ηταν όλο µες στην καταχνιά και απλά σιγά-σιγά µέσα σε ένα σαραντάλεπτο άρχισε να ξεθολώνει όλο αυτό και να φαίνεται στο βάθος µακριά µία γέφυρα… Νοµίζω ότι αυτή είναι η εικόνα που µου έχει µείνει. Από εκεί και πέρα δεν µπορώ να ξεχάσω τις δυσκολίες, την πείνα, τις βροχές, τις δύσκολες στιγµές. Νοµίζω ότι είναι πολλά αυτά που δεν µπορώ να ξεχάσω και αυτό που µένει είναι ότι στο «Survivor» τα ζεις όλα στο µάξιµουµ! Μπορεί να κερδίσεις ένα τοστ και να χαίρεσαι λες και έχεις κερδίσει το λαχείο. Χάνεις το τοστ και είσαι στεναχωρηµένος. Τα συναισθήµατα εναλλάσσονται πολύ γρήγορα. Από εκεί και πέρα δεν ξεχωρίζω κάποια συγκεκριµένη στιγµή µέσα στο παιχνίδι που να πω ότι ήταν η πιο δύσκολη. Νοµίζω ότι προς το τέλος, που είχαµε κουραστεί όλοι, ήταν από τις πιο δύσκολες στιγµές στο παιχνίδι.

Τι θα κάνεις τα χρήµατα;

Η χρηµατική αµοιβή και το έπαθλο είναι πολύ καλά και µαζεµένα. Σίγουρα το πρώτο πράγµα που θέλω να κάνω είναι να πάω διακοπές, να χαλαρώσω, να ηρεµήσω και από εκεί και πέρα να κάτσω να σκεφτώ πώς θα λειτουργήσω. ∆εν νοµίζω να τα αφήσω σε µια άκρη. Θα ήθελα να τα επενδύσω σε κάτι. Μένει να βρω σε τι. Αν έπρεπε να µοιραστείς το τρόπαιο, µε ποιον θα το έκανες και γιατί; Αν έπρεπε να µοιραστώ το τρόπαιο µε κάποιον, αυτός θα ήταν ο Φάνης. Είναι εξαιρετικός αγωνιστικά και σε µια άλλη µέρα ενδεχοµένως να κέρδιζε κιόλας. Πέρα από όλα αυτά, είναι και φιλαράκι µου. Μου έχει σταθεί, του έχω σταθεί και το περάσαµε µαζί όλο αυτό, µαζί και µε τον Σταµάτη κιόλας. Απλά, µε τον Φάνη φτάσαµε µαζί στον τελικό, µείναµε οι δύο τελευταίοι κιόλας, οπότε µακάρι να µπορούσα να το µοιραστώ µαζί του.

*Δημοσιεύθηκε στο ένθετο Secret της εφημερίδας Παραπολιτικά το Σάββατο 29/6