"Κόλαφος" ο Δημήτρης Αρβανίτης για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων: "Δεν γίνεται να παίρνεις την Ολυμπιακή Φλόγα και να την περνάς από σημεία με υπονόμους"
Όσα είπε ο ίδιος
Όσα είπε ο γνωστός σκηνοθέτης στην εκπομπή Summer’s Cool
Στην εκπομπή, Summer's Cool μίλησε ο Δημήτρης Αρβανίτης και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι 2024.
Ο γνωστός σκηνοθέτης Δημήτρης Αρβανίτης ήταν ιδιαίτερα καυστικός στον σχολιασμό του, γνωρίζοντας και την αισθητική των Γάλλων μιας και έχει ζήσει χρόνια στη Γαλλία.
«Ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο να κάνουν μια τόσο μεγάλη εκδήλωση σε ανοιχτό χώρο και μη ελεγχόμενο σε ένα ποτάμι. Δεν έκαναν πρόβα! Δεν μπορούσαν να κάνουν πρόβα γιατί θα φαίνονταν όλα τα μυστικά, ποιο το νόημα; Έγιναν αποσπασματικά και δεν μπορείς να έχεις το σημαντικότερο σε ένα θέαμα, ο χρονισμός. Έπασχε από χρονισμό! Οι Γάλλοι έχουν κάνει τα μεγαλύτερα θεάματα με εξαιρετική επιτυχία, υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους. Πρέπει να κοιτάξουμε τι είναι αυτό που είδαμε.
Στη γαλλική κουλτούρα είναι η πολυπλοκότητα και η ανάδειξη νέων πραγμάτων. Η γαλλική κουλτούρα αποφάσισαν να την περάσουν μέσα σε αυτό το θέαμα. Είναι ένα παζλ και τι χαίρεσαι; Το τέλος, τη σύνδεσή του. Το παζλ ήταν ασύνδετο, δεν κατόρθωσαν να μας δώσουν ένα οριστικό θέαμα».
«Μπαίνω στο τρίτο κομμάτι που λέγεται δραματουργικός άξονας. Οτιδήποτε στο θέαμα έχει έναν άξονα που κινείται η ουσία του. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν τόσο μακριά και απρόσωπα απομακρυσμένοι. Ο Πύργος του Άιφελ ήταν ένα σημείο ανύψωσης. Η Celine ήταν ζωντανή, με δυσκολίες στη ζωή της, ερμήνευσε ένα γαλλικό τραγούδι και το κοινό ήθελε κάτι να συμμετέχει. Όταν τον αραδιάζεις στις όχθες του Σηκουάνα, θα δεις ένα κομμάτι, δεν θα το δεις όλο. Να πουλάς εισιτήρια σε μια εξέδρα είναι ωραίο αλλά δεν θα το δει όλο!
Αυτό που με πείραξε πιο πολύ και σε σημείο που η ενόχλησή μου ήταν τέτοια για να το σκέφτομαι. Η Ολυμπιακή Φλόγα από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα συμβολίζει το φως. Ο συμβολισμός της είναι τόσο καθαρός και μη αναστρέψιμος που όταν την παίρνεις και την πας στους υπονόμους, την πας σε κάτι τύπους που δεν βλέπεις τα πρόσωπα. Δεν μπορείς να το αφαιρείς γιατί το δρώμενό σου έχει από την αρχή ένα τεράστιο λάθος. Αντί για φως δεν γίνεται να παίρνεις την Ολυμπιακή Φλόγα και να την πας περίπατο».
«Ξεκινάω με τον ελληνικό σχολιασμό και τον άνθρωπο που επιλέχθηκε από την ΕΡΤ που έμοιαζε σαν να παρουσιάζει ένα αθλητικό δρώμενο. Ήταν τόσο στεγνό! Περίμενα κάποια στιγμή να πει “γκολ”. Δεν μπορούσε να συναρπάσει τον θεατή! Ο Άγγλος τα έκανε μαντάρα γιατί δεν έδειξε το πρόσωπο του Αντετοκούνμπο και το πρόσωπο ήταν πολύ αργό. Τα τηλεοπτικά κενά ήταν τεράστια. Από ένα σημείο και μετά βαριόμουν να βλέπω να περνούν βάρκες.
Όταν σχεδιάζεις Ολυμπιακούς Αγώνες και έχεις ένα εύρος με διαφορετικές κουλτούρες χρειάζεται μια προσοχή και δεν μπορείς να λειτουργείς άκρως προβοκατόρικα. Αλλά δεδομένου ότι ο πληθυσμός που θα το δει είναι πιο ανοιχτός και κλειστός στην κουλτούρα, άλλοι θα το δεχτούν θετικά ή αρνητικά. Έπρεπε να είναι πιο προσεκτικοί οι Γάλλοι γιατί έχουν στην κουλτούρα τους να πάνε δύο βήματα μπροστά και μετά θα τους εξηγήσουμε».
Ο γνωστός σκηνοθέτης Δημήτρης Αρβανίτης ήταν ιδιαίτερα καυστικός στον σχολιασμό του, γνωρίζοντας και την αισθητική των Γάλλων μιας και έχει ζήσει χρόνια στη Γαλλία.
«Ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο να κάνουν μια τόσο μεγάλη εκδήλωση σε ανοιχτό χώρο και μη ελεγχόμενο σε ένα ποτάμι. Δεν έκαναν πρόβα! Δεν μπορούσαν να κάνουν πρόβα γιατί θα φαίνονταν όλα τα μυστικά, ποιο το νόημα; Έγιναν αποσπασματικά και δεν μπορείς να έχεις το σημαντικότερο σε ένα θέαμα, ο χρονισμός. Έπασχε από χρονισμό! Οι Γάλλοι έχουν κάνει τα μεγαλύτερα θεάματα με εξαιρετική επιτυχία, υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους. Πρέπει να κοιτάξουμε τι είναι αυτό που είδαμε.
Στη γαλλική κουλτούρα είναι η πολυπλοκότητα και η ανάδειξη νέων πραγμάτων. Η γαλλική κουλτούρα αποφάσισαν να την περάσουν μέσα σε αυτό το θέαμα. Είναι ένα παζλ και τι χαίρεσαι; Το τέλος, τη σύνδεσή του. Το παζλ ήταν ασύνδετο, δεν κατόρθωσαν να μας δώσουν ένα οριστικό θέαμα».
«Μπαίνω στο τρίτο κομμάτι που λέγεται δραματουργικός άξονας. Οτιδήποτε στο θέαμα έχει έναν άξονα που κινείται η ουσία του. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν τόσο μακριά και απρόσωπα απομακρυσμένοι. Ο Πύργος του Άιφελ ήταν ένα σημείο ανύψωσης. Η Celine ήταν ζωντανή, με δυσκολίες στη ζωή της, ερμήνευσε ένα γαλλικό τραγούδι και το κοινό ήθελε κάτι να συμμετέχει. Όταν τον αραδιάζεις στις όχθες του Σηκουάνα, θα δεις ένα κομμάτι, δεν θα το δεις όλο. Να πουλάς εισιτήρια σε μια εξέδρα είναι ωραίο αλλά δεν θα το δει όλο!
Αυτό που με πείραξε πιο πολύ και σε σημείο που η ενόχλησή μου ήταν τέτοια για να το σκέφτομαι. Η Ολυμπιακή Φλόγα από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα συμβολίζει το φως. Ο συμβολισμός της είναι τόσο καθαρός και μη αναστρέψιμος που όταν την παίρνεις και την πας στους υπονόμους, την πας σε κάτι τύπους που δεν βλέπεις τα πρόσωπα. Δεν μπορείς να το αφαιρείς γιατί το δρώμενό σου έχει από την αρχή ένα τεράστιο λάθος. Αντί για φως δεν γίνεται να παίρνεις την Ολυμπιακή Φλόγα και να την πας περίπατο».
«Ξεκινάω με τον ελληνικό σχολιασμό και τον άνθρωπο που επιλέχθηκε από την ΕΡΤ που έμοιαζε σαν να παρουσιάζει ένα αθλητικό δρώμενο. Ήταν τόσο στεγνό! Περίμενα κάποια στιγμή να πει “γκολ”. Δεν μπορούσε να συναρπάσει τον θεατή! Ο Άγγλος τα έκανε μαντάρα γιατί δεν έδειξε το πρόσωπο του Αντετοκούνμπο και το πρόσωπο ήταν πολύ αργό. Τα τηλεοπτικά κενά ήταν τεράστια. Από ένα σημείο και μετά βαριόμουν να βλέπω να περνούν βάρκες.
Όταν σχεδιάζεις Ολυμπιακούς Αγώνες και έχεις ένα εύρος με διαφορετικές κουλτούρες χρειάζεται μια προσοχή και δεν μπορείς να λειτουργείς άκρως προβοκατόρικα. Αλλά δεδομένου ότι ο πληθυσμός που θα το δει είναι πιο ανοιχτός και κλειστός στην κουλτούρα, άλλοι θα το δεχτούν θετικά ή αρνητικά. Έπρεπε να είναι πιο προσεκτικοί οι Γάλλοι γιατί έχουν στην κουλτούρα τους να πάνε δύο βήματα μπροστά και μετά θα τους εξηγήσουμε».