Μιχαήλ ντε Γκρες: Γιατί ήταν ο μόνος πρίγκιπας που πήρε ελληνική ιθαγένεια - Η θητεία του και η παραίτηση
Οι υπόλοιποι greek royals
Υπηρέτησε ως αξιωματικός του ιππικού/τεθωρακισμένων, παντρεύτηκε κοινή θνητή και έγραψε best sellers
Ντονατελλα Αδαμου
«Με θλίψη η Οικογένεια ανακοινώνει ότι ο πρίγκιπας Μιχαήλ απεβίωσε στις 28.7.2024. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεσθεί την 1.8.2024 (12.00), στον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοδώρων του Α' Κοιµητηρίου Αθηνών. Θα ακολουθήσει ταφή στο Τατόι.
Θερµή παράκληση, αντί στεφάνων εις µνήµην, να γίνουν δωρεές στην εταιρεία κατά της Κακοποίησης του Παιδιού ‘‘ΕΛΙΖΑ’’, της οποίας ο πρίγκιπας Μιχαήλ υπήρξε Ιδρυτής και Επίτιµος Πρόεδρος», ανέφερε η επίσηµη ανακοίνωση για το «τελευταίο αντίο» στον Μισέλ ντε Γκρες, τον Μιχαήλ ντε Γκρες (της Ελλάδας, δηλαδή), όπως αναγραφόταν στην ταυτότητά του. Yπήρξε το µόνο µέλος των Greek royals µε ελληνική υπηκοότητα, δηλωµένος στο δηµοτολόγιο του ∆ήµου Αθηναίων ως Μιχαήλ ντε Γκρες.
Το µοναχοπαίδι του πρίγκιπα Χριστόφορου της Ελλάδας και της ∆ανίας και της πριγκίπισσας Φραγκίσκης της Ορλεάνης, έχοντας περάσει ως παιδί στο Λαράς του ισπανικού Μαρόκου και στη Μάλαγα της Ισπανίας, σπούδασε Πολιτικές Επιστήµες στο Παρίσι. Στα τέλη των ’50s ο βασιλιάς Παύλος τον δέχτηκε σαν δικό του παιδί και τον φιλοξένησε στο Τατόι. Ηταν και ο µόνος που δεν εγκατέλειψε τη χώρα ύστερα από την αποτυχηµένη απόπειρα αντικινήµατος στις 13.12.1967, όταν ο Κωνσταντίνος θέλησε να ανατρέψει τη χούντα.
Το ότι έκανε µανιφέστο και σε συναισθηµατικό επίπεδο, µε τον γάµο του (7.2.1965) µε την «κοινή θνητή» Μαρίνα Καρέλλα, ζωγράφο, γλύπτρια και σκηνογράφο, ενίσχυσε το γόητρό του στην Ελλάδα. Επίσης, και ότι δήλωνε «απελευθερωµένος», µετά την παραίτηση των δικαιωµάτων του από τον ελληνικό θρόνο - τον γάµο του αναγνώρισε ο Κωνσταντίνος Β' κατόπιν αυτής της απόφασής του. Εργαζόµενος επί µακρόν και στην Ελλάδα, έδειχνε κάθε στιγµή πως επεδίωκε να ζήσει ως απλός πολίτης. Και µόνο το ότι τη µισή του ζωή έµεινε στην Ελλάδα τον αβάνταρε. Μετά τον γάµο του έφυγε από το Τατόι και έζησε µε τη σύζυγό του στο Μαρούσι, έως το 1972.
Απέκτησαν τις πριγκίπισσες Αλεξάνδρα και Ολγα της Ελλάδας, το 1968 και το 1971 αντίστοιχα. Ζούσαν µεταξύ Αθήνας, Παρισιού και Νέας Υόρκης (στο «Big Apple» έµειναν για 13 χρόνια). Από τους ελάχιστους «γαλαζοαίµατους» που βιοποριζόταν εργαζόµενος, ταυτίστηκε µε τη συγγραφή µπεστ σέλερ. Ανάµεσα σε αυτά συγκαταλέγονται «Το παλάτι των δακρύων», «Νύχτα στο σαράι», «Η αυτοκράτειρα των αποχαιρετισµών», «Ο τελευταίος σουλτάνος».
Στο coffee-table-book πολυτελές λεύκωµα από τις εκδόσεις Rizzzoli, «Crown, art and fantasy: A life in pictures», αναζητώντας λεπτοµέρειες για το lifestyle του, χαζέψαµε στιγµιότυπα από αναµνήσεις του εντός κι εκτός Ευρώπης. Και πορτρέτο του διά χειρός της Μαρίνας (του).
Ανέκαθεν µιλούσε για την Ελλάδα, άλλωστε διατηρούσε και εξοχικό, ως γνωστόν, στο Πόρτο Χέλι. Αλλά το ότι έµεινε µόνιµα στην Ελλάδα από το 2013 και έπειτα, σε µεγάλη πια ηλικία, του στέρησε, κατά τους κονεσέρ, την ανάκτηση της ιθαγένειας. Ηταν βέβαια άλλοι, σοβαρότεροι οι λόγοι. Συγκεκριµένα η εκκρεµότητα µε το ελληνικό κράτος για τη βασιλική περιουσία και την ελληνική υπηκοότητα.
Το περιουσιακό ρυθµίστηκε µε νόµο το ’92, που όµως ακυρώθηκε το ’94. Με τον νόµο 2215/1994 του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια και το σύνολο της περιουσίας εν Ελλάδι, όπως ανέφερε τον προηγούµενο µήνα η «Κυριακάτικη Απογευµατινή». Εξάντλησε τα εσωτερικά ένδικα µέσα και βρέθηκε στο Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο ∆ικαιωµάτων του Ανθρώπου, όπου διεκδίκησε 161 εκατοµµύρια και συµπληρωµατικά την καταδίκη της χώρας, για «εξευτελιστική µεταχείριση διά της αφαιρέσεως της ελληνικής ιθαγένειας και της χρήσης του νέου επωνύµου του». Το 2002 του επιδικάστηκαν 13,7 εκατοµµύρια, αλλά χωρίς να δικαιωθεί για την απολεσθείσα ιθαγένεια. Ούτε για το θέµα του επωνύµου.
Είναι επίσης δεδοµένο ότι θέλουν να επανενεργοποιήσουν δυναµικά το Ιδρυµα «Αννα Μαρία», όπως επίσης έχουµε γράψει σε λεπτοµερές µας ρεπορτάζ. Προκειµένου οι στόχοι να επιτευχθούν, ο Παύλος υπογράφει σειρά εγγράφων και δροµολογεί τις απαραίτητες διαδικασίες. Βέβαια, για να πραγµατωθεί ο στόχος, πρέπει να πληρούνται συγκεκριµένα κριτήρια που αφορούν τον χρόνο παραµονής στη χώρα, την εργασία, τις οικονοµικές δραστηριότητες εν Ελλάδι κ.λπ. Επ’ αυτών, οι Greek royals πράττουν τα δέοντα. Και παραµένουν σε εγρήγορση.
Θερµή παράκληση, αντί στεφάνων εις µνήµην, να γίνουν δωρεές στην εταιρεία κατά της Κακοποίησης του Παιδιού ‘‘ΕΛΙΖΑ’’, της οποίας ο πρίγκιπας Μιχαήλ υπήρξε Ιδρυτής και Επίτιµος Πρόεδρος», ανέφερε η επίσηµη ανακοίνωση για το «τελευταίο αντίο» στον Μισέλ ντε Γκρες, τον Μιχαήλ ντε Γκρες (της Ελλάδας, δηλαδή), όπως αναγραφόταν στην ταυτότητά του. Yπήρξε το µόνο µέλος των Greek royals µε ελληνική υπηκοότητα, δηλωµένος στο δηµοτολόγιο του ∆ήµου Αθηναίων ως Μιχαήλ ντε Γκρες.
Το µοναχοπαίδι του πρίγκιπα Χριστόφορου της Ελλάδας και της ∆ανίας και της πριγκίπισσας Φραγκίσκης της Ορλεάνης, έχοντας περάσει ως παιδί στο Λαράς του ισπανικού Μαρόκου και στη Μάλαγα της Ισπανίας, σπούδασε Πολιτικές Επιστήµες στο Παρίσι. Στα τέλη των ’50s ο βασιλιάς Παύλος τον δέχτηκε σαν δικό του παιδί και τον φιλοξένησε στο Τατόι. Ηταν και ο µόνος που δεν εγκατέλειψε τη χώρα ύστερα από την αποτυχηµένη απόπειρα αντικινήµατος στις 13.12.1967, όταν ο Κωνσταντίνος θέλησε να ανατρέψει τη χούντα.
Μιχαήλ ντε Γκρες: Η θητεία και η παραίτηση
Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στη Θεσσαλονίκη ως αξιωµατικός του Ιππικού/ Τεθωρακισµένων, «γεγονός που τον έκανε να διεκδικήσει σθεναρά -και να κερδίσει την ελληνική ιθαγένεια», τονίζουν στην «Κυριακάτικη Απογευµατινή» από το «Tatler».Το ότι έκανε µανιφέστο και σε συναισθηµατικό επίπεδο, µε τον γάµο του (7.2.1965) µε την «κοινή θνητή» Μαρίνα Καρέλλα, ζωγράφο, γλύπτρια και σκηνογράφο, ενίσχυσε το γόητρό του στην Ελλάδα. Επίσης, και ότι δήλωνε «απελευθερωµένος», µετά την παραίτηση των δικαιωµάτων του από τον ελληνικό θρόνο - τον γάµο του αναγνώρισε ο Κωνσταντίνος Β' κατόπιν αυτής της απόφασής του. Εργαζόµενος επί µακρόν και στην Ελλάδα, έδειχνε κάθε στιγµή πως επεδίωκε να ζήσει ως απλός πολίτης. Και µόνο το ότι τη µισή του ζωή έµεινε στην Ελλάδα τον αβάνταρε. Μετά τον γάµο του έφυγε από το Τατόι και έζησε µε τη σύζυγό του στο Μαρούσι, έως το 1972.
Απέκτησαν τις πριγκίπισσες Αλεξάνδρα και Ολγα της Ελλάδας, το 1968 και το 1971 αντίστοιχα. Ζούσαν µεταξύ Αθήνας, Παρισιού και Νέας Υόρκης (στο «Big Apple» έµειναν για 13 χρόνια). Από τους ελάχιστους «γαλαζοαίµατους» που βιοποριζόταν εργαζόµενος, ταυτίστηκε µε τη συγγραφή µπεστ σέλερ. Ανάµεσα σε αυτά συγκαταλέγονται «Το παλάτι των δακρύων», «Νύχτα στο σαράι», «Η αυτοκράτειρα των αποχαιρετισµών», «Ο τελευταίος σουλτάνος».
Στο coffee-table-book πολυτελές λεύκωµα από τις εκδόσεις Rizzzoli, «Crown, art and fantasy: A life in pictures», αναζητώντας λεπτοµέρειες για το lifestyle του, χαζέψαµε στιγµιότυπα από αναµνήσεις του εντός κι εκτός Ευρώπης. Και πορτρέτο του διά χειρός της Μαρίνας (του).
Οι υπόλοιποι Greek royals
Kαι κάπως έτσι, µετά το φινάλε του πρίγκιπα Μιχαήλ, φτάνουµε στο δεύτερο σκέλος της έρευνας, τι µέλλει γενέσθαι µε την ιθαγένεια των Greek royals. Ο χρυσός ολυµπιονίκης το 1960, τέσσερα χρόνια πριν ανεβεί στον θρόνο, Κωνσταντίνος (κέρδισε το χρυσό στην κατηγορία Ντράγκον στους Ολυµπιακούς Αγώνες της Ρώµης), Ελλην πολίτης δεν έγινε ποτέ ξανά, αφότου του αφαιρέθηκε η ιθαγένεια.Ανέκαθεν µιλούσε για την Ελλάδα, άλλωστε διατηρούσε και εξοχικό, ως γνωστόν, στο Πόρτο Χέλι. Αλλά το ότι έµεινε µόνιµα στην Ελλάδα από το 2013 και έπειτα, σε µεγάλη πια ηλικία, του στέρησε, κατά τους κονεσέρ, την ανάκτηση της ιθαγένειας. Ηταν βέβαια άλλοι, σοβαρότεροι οι λόγοι. Συγκεκριµένα η εκκρεµότητα µε το ελληνικό κράτος για τη βασιλική περιουσία και την ελληνική υπηκοότητα.
Το περιουσιακό ρυθµίστηκε µε νόµο το ’92, που όµως ακυρώθηκε το ’94. Με τον νόµο 2215/1994 του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια και το σύνολο της περιουσίας εν Ελλάδι, όπως ανέφερε τον προηγούµενο µήνα η «Κυριακάτικη Απογευµατινή». Εξάντλησε τα εσωτερικά ένδικα µέσα και βρέθηκε στο Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο ∆ικαιωµάτων του Ανθρώπου, όπου διεκδίκησε 161 εκατοµµύρια και συµπληρωµατικά την καταδίκη της χώρας, για «εξευτελιστική µεταχείριση διά της αφαιρέσεως της ελληνικής ιθαγένειας και της χρήσης του νέου επωνύµου του». Το 2002 του επιδικάστηκαν 13,7 εκατοµµύρια, αλλά χωρίς να δικαιωθεί για την απολεσθείσα ιθαγένεια. Ούτε για το θέµα του επωνύµου.
Εκ νέου διαδικασίες
Η «Κυριακάτικη Απογευµατινή», στις αρχές Ιουλίου, στο συγκεκριµένο αποκλειστικό της δηµοσίευµα, ανέφερε πως ξεκίνησαν εκ νέου οι θεσµικές διαδικασίες για την απόκτηση της ιθαγένειας των Greek royals. Κάτι στο οποίο πάντα εστιάζει σε συνδιαλέξεις µε οικείους του ο πρωτότοκος γιος του Τέως και της Αννας Μαρίας, Παύλος. Η απέχθειά του, όπως και του Νικολάου και των λοιπών συγγενών τους, στο «Γλίκσµπουργκ» είναι δεδοµένη.Είναι επίσης δεδοµένο ότι θέλουν να επανενεργοποιήσουν δυναµικά το Ιδρυµα «Αννα Μαρία», όπως επίσης έχουµε γράψει σε λεπτοµερές µας ρεπορτάζ. Προκειµένου οι στόχοι να επιτευχθούν, ο Παύλος υπογράφει σειρά εγγράφων και δροµολογεί τις απαραίτητες διαδικασίες. Βέβαια, για να πραγµατωθεί ο στόχος, πρέπει να πληρούνται συγκεκριµένα κριτήρια που αφορούν τον χρόνο παραµονής στη χώρα, την εργασία, τις οικονοµικές δραστηριότητες εν Ελλάδι κ.λπ. Επ’ αυτών, οι Greek royals πράττουν τα δέοντα. Και παραµένουν σε εγρήγορση.
*Δημοσιεύτηκε στην «Κυριακάτικη Απογευματινή»
