Βάσια Παναγοπούλου στο parapolitika.gr: "Είναι μεγάλη πηγή δυστυχίας το να υποκρίνεσαι, αν δεν είσαι ηθοποιός - Ο ηθοποιός υποκρίνεται μόνο στη δουλειά του"
Όσα αποκαλύπτει
Η ηθοποιός μιλάει για τον ρόλο της στην Γη της Ελιάς, που κάνει απόψε πρεμιέρα
Με αφορμή την πρεμιέρα μιλάει στο parapolitika.gr η Βάσια Παναγοπούλου, η οποία υποδύεται την Ασπασία.
H ηθοποιός μεταξύ άλλων αναφέρεται στην σειρά, στον ρόλο της, στην συνεργασία της με τους Ανδρέα Γεωργίου, Κούλλη Νικολάου, Βάνα Δημητρίου, στην καριέρα της, στις συνεργασίες της, στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, στο metoo, αλλά και στην πολιτική.
Παράλληλα αποκαλύπτει και το νέο της θεατρικό επαγγελματικό βήμα.
Διαβάστε την συνέντευξη της
Απόψε ξεκινάει η τέταρτη σεζόν η Γη της Ελιάς, μια σειρά που έχει αγαπηθεί από όλο τον κόσμο. Πώς αισθάνεστε για αυτό που η σειρά συνεχίζει
Για μένα δεν ήταν έκπληξη ήμουν βέβαιη ότι αυτή η σειρά θα γίνει επιτυχία από την ώρα που πρώτο διάβασα το σενάριο. Γιατί και το σενάριο και οι συντελεστές πάντα παίζουν ρόλο. Είναι η τέταρτη φορά που δουλεύω σε σενάριο της Βάνας Δημητρίου. Δεν υπάρχει κάτι που να έκανε η Βάνα και να μην έγινε μεγάλη επιτυχία. Και από την άλλη μεριά το δίδυμο Ανδρέας Γεωργίου, Κούλλης Νικολάου είναι ένα δίδυμο που αγαπάει με πολύ πάθος αυτή τη δουλειά που κάνει. Η επιτυχία τους δεν είναι τυχαία. Οι άνθρωποι και αγαπούν αυτό που κάνουν και επιχειρηματικά επενδύουν συνεχώς και αγοράζουν καινούργια μηχανήματα. Τους βλέπεις ότι αγαπάνε τη δουλειά τους γνήσια, ειλικρινά. Άρα αυτό κάποια στιγμή είναι βέβαιο ότι θα σου φέρει αποτελέσματα.
Και από την άλλη πλευρά για μένα ένα μεγάλο στοίχημα πάντα όταν σκέφτομαι τη τηλεόραση είναι αν μπορούμε να γυρίσουμε στις εποχές που αδειάζουν οι δρόμοι και οι άνθρωποι τρέχανε σπίτι να δουν την αγαπημένη τους σειρά. Τότε βέβαια δεν υπήρχε η εναλλακτική, καλά άμα δεν το προλάβω θα το δω στο site. Αλλά με τη Γη της Ελιάς συμβαίνει το εξής καταπληκτικό. Σταματάμε ας πούμε τις προβολές τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα ή το καλοκαίρι και ο κόσμος με την καλή έννοια μας διαμαρτύρεται, γιατί δεν έχουν την βραδινή τους συντροφιά.
Η συνεργασία σας με τον Ανδρέα Γεωργίου, τον Κούλη Νικολάου και την Βάνα Δημητρίου πως είναι;
Όπως σας είπα με τη Βάνα είναι η τέταρτη φορά που δουλεύω. Με τον Ανδρέα και τον Κούλλη είχα ξαναδουλέψει στο Τατουάζ, όμως είχα έρθει σε περισσότερη επαφή, με τον Γεωργίου, και λιγότερο με τον Νικολάου. Τώρα όμως που παίζω την σύζυγο του Κούλλη στην «Γη της Ελιάς» και έχουμε πολύωρα γυρίσματα μαζί, έχουμε γίνει φίλοι και κάνουμε παρέα. Έχω πάει σπίτι του, έχει γνωρίσει τα παιδιά μου, έχω γνωρίσει τα παιδιά του, έχουμε βγει όλη η παρέα και παρ’ όλο που η συνθήκη είναι Αθήνα - Λευκωσία είμαστε πολύ κοντά που δεν θα ήμασταν έτσι αν ήταν όλο το γύρισμα στην Αθήνα. Αυτή η συνθήκη μας κάνει να έχουμε ακόμα πιο συχνή συντροφιά εκτός γυρίσματος και πρέπει να πω ότι μερικές φορές έχω αισθανθεί απίστευτη χαρά και ευγνωμοσύνη γιατί νιώθω ότι εκεί πέρα υπάρχει μια οικογένεια που αν μου συμβεί θα είναι εκεί. Και αυτό είναι μεγάλη ιστορία το να νιώθεις ότι είσαι ασφαλής.
Πώς θα βρει την Ασπασία ο νέος κύκλος και τι άλλο θα περιμένουμε από αυτό το ρολό;
Η Ασπασία έχει υπερβεί πολλές φορές αυτά που μπορεί κάποιος να θεωρεί αναμενόμενα από μια γυναίκα. Έχει ξεπεράσει το θάνατο του γιού της, βασικά τον έχει αφομοιώσει, τον έχει καταπιεί και συνεχίζει από εκεί και πέρα, γιατί η ζωή είναι τέτοια που δεν την έχει αφήσει περιθώριο να δει κάτι άλλο. Επειδή έχει μια κόρη που είναι λίγο δύσκολο παιδί ως προβληματικό, η ζωή την έχει πάει έτσι που δεν προλαβαίνε. Από την άλλη πλευρά η Ασπασία έχει συγχωρέσει και σε προσωπικό επίπεδο σε πολλά πράγματα τον άντρα της. Έναν άνθρωπο πολύ δύσκολο, πολύ αυταρχικό. Στο τέλος του τρίτου κύκλου όπως τελείωσε η προηγούμενη μας σεζόν, αυτός έχει πείσει τη γυναίκα του να αποδεχθεί ένα παιδί που το έχει κάνει με μια άλλη γυναίκα και θα τους βρούμε έτσι στον τέταρτο κύκλο. Από το πρώτο επεισόδιο κιόλας που ξεκινάει πολύ επεισοδιακά, έχει ψήσει την Ασπασία ότι είναι προς όφελος του μωρού να μεγαλώσει μαζί τους και θα το πάρει από τη φυσική του μητέρα, κάτι που στην πραγματικότητα η Ασπασία δεν το χωνεύει στην συνείδησή της. Οπότε θα δούμε παρακάτω ότι βάζει στο σπίτι, κρυφά από τον άντρα της τη φυσική μητέρα του παιδιού, να το βλέπει. Όμως, όταν θα το ανακαλύψει αυτό ο ΔημοσΘένης θα γίνει πανικός. Η σειρά έχει εμπλουτιστεί και με νέους ήρωες που άλλος λίγο, άλλος πολύ επηρεάζει τις ζωές μας. Οπότε εγώ πιστεύω ότι από αυτά που διαβάζω μέχρι στιγμής το ενδιαφέρον θα εξακολουθήσει να υπάρχει αμείωτο. Και αυτό είναι το ζητούμενο για να κρατήσει και τους τηλεθεατές.
Ποιές είναι οι αντιδράσεις του κόσμου όταν σας συναντάνε; Σας φωνάζουν Ασπασία;
Πολύ σπάνια να με φωνάξουν με το όνομα του ρόλου μου. Ξέρουν πολύ καλά ποια είμαι. Έχω τόσα χρόνια στον χώρο. Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις τις εκδηλώσεις αγάπης από τους ανθρώπους, μου αρέσει αυτό, όχι ως ψώνιο, αλλά γιατί βλέπω ότι αυτό που κάνουμε όντως τους ακουμπάει, Ακόμα και αν είμαι κουρασμένη δεν έχω βαρηγκομήσει ποτέ, με όποιο τρόπο και αν εκδηλώνεται η αγάπη. Αισθάνομαι πάντα μια μεγάλη ευνομοσύνη για τα καλά αισθήματα των ανθρώπων και αποστροφή για τα κακά.
Στην σειρά εκτός από τα γνωστά ονόματα του χώρου που βλέπουμε να συμμετέχουν υπάρχουν και νέα πρόσωπα. Τους δίνεται συμβουλές;
Εγώ κοιτάξτε δεν το παίζω ξύπνια. Άν κάποιος μου ζητήσει τη γνώμη μου με χαρά θα την πω ή αν μου ζητήσει τη βοήθειά μου για κάτι θα το κάνω. Γιατί καταρχήν υπάρχει ένα επιτελείο σκηνοθετών που είναι πολύ ικανό και από την άλλη πλευρά εγώ είμαι πάντα πάρα πολύ ανοιχτή, αν κάποιος μου ζητήσει κάτι. Είμαι πολύ διαθέσιμη πάντα να το κάνω. Είναι πολύ συγκινητικό το να βλέπεις ανθρώπους, μιλάω για τους πολύ κοντινούς, που ξεκινάνε τώρα και που έχουν τις ανασφάλειές τους να μπορείς να κάνεις έστω και το ελάχιστο για αυτούς. Επειδή έχω διδάξει στο παρελθόν σε σχολή υποκριτικής θεωρώ ότι είναι ένα διαφορετικό ταλέντο το να μπορείς να μεταδώσεις τη γνώση και να μπορείς να εμπνεύσεις επίσης. Να γίνεσαι ένας οδηγός για να εξερευνήσει κάποιος δύσκολα και πρωτόγνωρα πράγματα.
Έχετε συνεργαστεί στην καριέρα σας με τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου. Θέλετε να μου πείτε αν υπάρχουν συνεργασίες ή πρόσωπα που ξεχωρίζετε;
Σίγουρα ξεχωρίζω την αρχή μου με τον Γιάννη Δαλλιαννίδη, γιατί ήταν ένα δώρο που ήταν από τον θεό σταλμένο, γιατί είναι ένας πολύ σπουδαίος σκηνοθέτης. Εγώ πιστεύω ότι τα χρόνια που θα ακολουθήσουν η πραγματική προσφορά του Γιάννη Δαλλιανίδη στον ελληνικό κινηματογράφο θα πάρει τη θέση που της αξίζει. Έχει κάνει πάρα πολλά και πρωτοπόρα πράγματα για την τότε εποχή. Η συμβολή του ας πούμε στο μιούζικαλ, είναι αυτό που μπορούμε να πούμε, ότι δεν θα υπήρχε ελληνικό μιούζικαλ, αν δεν υπήρχε εκείνος. Ο Αντρέας Βουτσινάς που μαζί του δέθηκα θεατρικά, αλλά και με παρέα προσωπική και κουβέντες προσωπικές. Πραγματικά για μένα ήταν τεράστιο δώρο και τεράστιο σχολείο η συνάντησή μου μαζί του. Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, ο πιο καταξιωμένος Έλληνας σκηνοθέτης, διεθνούς φήμης. Μου έδωσε την πολύ μεγάλη ευκαιρία να υπάρξω σε ταινία του και μάλιστα να παίξω την κόρη του Μαρτσέλου Μαστρογιάννη, που είναι ένας μύθος για το σινεμά διεθνώς επίσης. Όλα αυτά προφανώς και έχουν γράψει μέσα μου και νιώθω πολύ τυχερή, που μπόρεσα να μου συμβούν όλα αυτά. Από την άλλη μεριά λέω ότι δόξα το θεό δεν έχασα το μυαλό μου, γιατί αν σου συμβαίνουν πολλά καλά μπορεί και να το χάσεις, είναι πολύ εύκολο.
Υπάρχει το φαινόμενο τα τελευταία χρόνια να επιλέγονται και πολλοί νέοι άνθρωποι που είτε δεν είναι ηθοποιοί, είτε που είναι ηθοποιοί και επιλέγονται να παίξουν σε κάποιο θέατρο ή σε κάποια σειρά, ανάλογα με τους followers στα social media. Ποια είναι η άποψη σας για αυτό;. Σας ενοχλεί;
Κοιτάξτε, δεν νομίζω ότι αφορά μόνο τους νέους ηθοποιούς αυτό, αυτό αφορά τους πάντες. Δηλαδή, αν έχεις πολλούς followers είσαι και προφανώς, πώς το λένε, δημοφιλής. Πάντα ίσχυε με ένα τρόπο. Από την στιγμή που δεν υπάρχει άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος στο επάγγελμά μας, μπορεί να μπει σε μια σειρά ή να παίζει σε μια παράσταση, οποιοσδήποτε. Είναι ευθύνη προφανώς του σκηνοθέτη, που διαλέγει έναν ηθοποιό αν του κάνει ή αν δεν του κάνει. Εγώ το έχω δει να συμβαίνει, το έχω δει με τα μάτια μου, να επιλέγετε άνθρωπος γιατί ήταν πάρα πολύ δημοφιλής στα social αλλά το αντίκρισμα στο ταμείο να είναι πραγματικά μηδέν. Γιατί, όπως πολύ εύκολα πατάς like ή στέλνεις καρδούλες, είναι πολύ δύσκολο να βάλεις το χέρι στη τσέπη και να πληρώσεις εισιτήριο, ειδικά στο θέατρο και να επιλέξεις να δεις κάποιον. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο, δεν είναι τόσο απλό. Και θεωρώ ότι οι άνθρωποι του χώρου πια αυτό το έχουν συνειδητοποιήσει. Τώρα να βρεις έναν νέο πρόσωπο που το είδες, ξέρω εγώ, στα social, προφανώς και ο σκηνοθέτης θα το καλέσει και θα του κάνει κάποιο δοκιμαστικό, δεν θα το ρίξει έτσι στο γύρισμα. Θα δει αν τα λέει ή δεν τα λέει. Αυτό μπορεί να είναι και μια ευκαιρία, για ένα παιδί που δεν είναι γνωστό να μπορέσει κάποιος να το δει και να πει ας το δοκιμάσω. Αλλά είναι πραγματικά ευθύνη του σκηνοθέτη.
Εμένα αυτό δεν με ενοχλεί γιατί καταρχήν στη δουλειά μας σημασία έχει η διάρκεια στον χρόνο. Το να είσαι διάτων αστέρας είναι πολύ εύκολο. Γιατί και ποιος είμαι εγώ ή ποιοι είμαστε όλοι οι υπόλοιποι που θα απαγορεύσουμε σε έναν άνθρωπο να δοκιμαστεί. Ας δοκιμαστεί. Το αν θα αντέξει στον χρόνο θα φανεί στο χειροκρότημα που λέει και το τραγούδι.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει χαμός και με το metoo με τις καταγγελίες για bullying για σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Εσείς έχετε βιώσει κάτι τέτοιο ή αν έχετε δει κάτι και πώς το έχετε αντιμετωπίσει .
Εγώ όπως όλοι οι άνθρωποι όταν ξεκινάμε μια δουλειά, ένα τομέα επαγγελματικό, που προφανώς και υπάρχουν άνθρωποι που είναι μεγαλύτεροι μας, πιο εδραιωμένοι από εμάς είναι στο πολιτισμό και στην καλλιέργεια του κάθε ενός από αυτούς, πώς θα αντιμετωπίσει ένα νεότερο συνάδελφο του. ‘Εχω δει να γίνονται τρομερά καψόνια σε άλλους χώρους όχι μόνο στο θέατρο και τη τηλεόραση. Θεωρώ ότι η ιστορία με το Metoo είναι μια πολύ σημαντική στιγμή, γιατί ξαφνικά απενοχοποιήθηκαν όλοι αυτοί που σχεδόν ντρεπόντουσαν. Ήταν και οι ίδιοι θύματα και ντρεπόντουσαν. Αυτό είναι ένα βήμα προς τα μπρος, είναι ένα βήμα προς το πολιτισμό. Το να έχεις το θάρρος της γνώμης σου και να πεις ρε παιδιά εμένα μου συνέβη αυτό και δεν είμαι μόνος, έχει συμβεί και στην άλλη και στην άλλη ή στον άλλον, δεν συμβαίνει μόνο στις γυναίκες συμβαίνει και στους άντρες. Οπότε μόνο θετικά μπορώ να το κρίνω όλο αυτό. Έβλεπα προχτές μια ταινία που δείχνει πως ξεκίνησε στην Αμερική το metoo. Eκεί έγινε κοσμογονία. Σύστηκε το Χόλιγουτ. Κάποια στιγμή αυτά τα πράγματα ήρθαν και σε μας, όπως μετά έρχονται όλα, αλλά μόνο καλό είναι το να απενοχοποιείται το θύμα και να μπορεί να μιλήσει. Αφήστε το metoo απ’ έξω. Εδώ υπάρχουν θύματα βιασμού που δεν μπορούν να μιλήσουν και λες "να το πω, να μην το πω τι θα γίνει", θα με γράψουν οι εφημερίδες θα με δείχνουν στις τηλεοράσεις, θα το καταλάβουν οι γειτονές μου. Πολύ δύσκολο, και πολύ ζωρικό όλο αυτό προφανώς και για την ψυχολογία κυρίως του θύματος. Γιατί δεν φτάνει που το έχει υποστεί πρέπει και μετά να υποστεί και όλο το απ' έξω. Άρα όσο το απενοχοποιούμε μόνο για καλό γίνεται.
Οι εποχές είναι δύσκολες τι είναι αυτό που σας φοβίζει πιο πολύ σήμερα; Πιστεύετε ότι θα υπάρξει φως στο τούνελ;
Εγώ πιστεύω στον άνθρωπο. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος μπορεί να τα καταφέρει όλα. Το μόνο που με τρομάζει πραγματικά και πολύ περισσότερο είναι μετά την τελευταία συγκυρία της πανδημίας το αν θα έχω υγεία. Εκεί που πραγματικά σηκώνουμε τα χέρια ψηλά, εκεί που ξέρεις ότι είσαι ανήμπορος. Όση θέληση και να έχεις, μπορεί και να μην μπορείς να τα βγάλεις πέρα. Αυτό που ζήσαμε λοιπόν πριν δυο-τρία χρόνια. Δεν είναι κάτι που ανήκει στο μακρινό παρελθόν και το ζήσαμε αγριευτικά, με εικόνες που μας ερχόντουσαν είτε από τη χώρα μας είτε από άλλες χώρες, που ήταν σαν επιστημονική φαντασία και όμως δεν ήταν. Ήταν αλήθεια, ήταν πραγματικότητα. Οτιδήποτε αφορά θέματα υγείας με τρομάζει πραγματικά αυτό φοβάμαι. Όλα τα άλλα θεωρώ, ότι ο άνθρωπος με την θέλησή του και την δύναμή του, μπορεί να τα ανταπεξέλθει.
Έχετε κάνει δύο γάμους και τρία παιδιά αν ερωτευόσασταν ή αν βρίσκατε πάλι το άλλο σας μισό, θα κάνατε ακόμα ένα γάμο;
Δεν θα το έλεγα. Δεν είμαι υπέρ των πειραμάτων, αλλά πρέπει να πω ότι νιώθω, ότι έχω τα παιδιά και έχω κάνει πράγματα πολύ σπουδαία. Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό κατόρθωμα της ζωής μου. Δεν λέω ότι δεν είναι είναι ωραίο οι άνθρωποι να ερωτεύονται , αλλά ο έρωτας προϋποθέτει και μία δόση αφέλειας που μεγαλώνοντας δεν την έχεις και αν την έχεις, δεν έχεις ελαφριντικά.
Επειδή μιλήσαμε για τον γάμο…Πριν λίγους μήνες μας απασχόλησε και η ψήφιση του γάμου των ομοφυλοφίλων. Θέλω να μας πείτε την άποψή σας γιατί βλέπουμε ότι και σε αυτούς τους ανθρώπους υπάρχει bullying και οι αντιδράσεις είναι διάφορες.
Κάποια στιγμή ένιωσα από κοντά μια ιστορία ενός ζευγαριού που ήταν ένα ομόφυλο ζευγάρι, ο ένας ήταν άρρωστος πολύ βαριά, που νοσηλευόνταν στη ΜΕΘ και ο σύντροφος του επί 25 χρόνια μπορούσε να μπει να τον δει γιατί δεν του το επέτρεπαν. Τον ρωτούσαν είστε συγγενείς πρώτου βαθμού; Και δεν ήταν τίποτα γιατί οι άνθρωποι δεν είχαν κάνει σύμφωνο βίωσης ή δεν είχαν κάνει γάμο. Οπότε φανταστείτε λοιπόν δύο ανθρώπους που έχουν περάσει όλη τη ζωή μαζί και ο άνθρωπός του έχει τρομερή ανάγκη να του κρατήσεις το χέρι και δεν σου επιτρέπεται. Αυτό το λέω και θέλω να βάλω τα κλάματα. Είναι πολύ σκληρό και έπρεπε κάποτε να λυθεί. Η κοινωνία μας προχωράει μπροστά. Παλαιότερα τα παιδιά που ήταν ομοφυλόφιλα μέχρι και στην αυτοκτονία έφταναν γιατί αντιμετώπιζαν τραγικό bullying. Έχουμε τέτοιες ιστορίες που τις έχουμε ζήσει στη χώρα μας. Λοιπόν η χώρα μας δεν μπορεί να αντιγράφει μόνο ό,τι της συμφέρει. Πρέπει και καλώς έκανε και ψήφισε αυτό το νόμο. Δεν καταλαβαίνω. Οι αντιδράσεις που υπήρξαν εμένα μου φαίνονται ακατανόητες. Εγώ όπως δεν κρίνω κανέναν, ποιον παντρεύεται έτσι θεωρώ ότι δεν μπορώ να κάνω και κουμάντο στη ζωή του άλλου, είναι πάρα πολύ απλό, απλά.
Απλά και ως λαός μας αρέσει να δείχνουμε τον άλλον με το δάχτυλο. Γιατί υπήρξαν και υπάρχουν γνωστά πρόσωπα αλλά και μη γνωστά που είναι κατά, κάνοντας βαρύγδουπες δηλώσεις. Και λένε για παράδειγμα ότι μόνο ένας άνδρας και μια γυναίκα μπορεί να είναι ζευγάρι
Μου φαίνεται πιο έντιμο το να είσαι με το σύντροφο που έχεις επιλέξει και να μην χρειάζεται να κρύβεσαι από το να είσαι άντρας ή γυναίκα και να κρύβεσαι γιατί δεν είναι αυτό που ήθελες να επιλέξεις. Το έκανες γιατί έτσι έπρεπε να ικανοποιηθεί η οικογένεια, η κοινωνία και να ζεις μια ζωή δυστυχισμένη ή μέσα στο ψέμα και την υποκρισία. Όταν οι άνθρωποι δεν είναι αναγκασμένοι να ζουν μέσα στα ψέματα και την υποκρισία είναι πολύ καλύτερα. Αυτή είναι η δική μου άποψη. Έχω δύο γιους που μεγαλώνω και που ούτε στιγμή δεν μου πέρασε από το μυαλό ποτέ, ότι τώρα που ψηφίστηκε αυτός ο νόμος τι θα γίνει. Τίποτα δεν θα γίνει ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει τι θέλει λέει θα γίνει τίποτα.
Με την πολιτική ποια είναι η σχέση σας; Σας έχει γίνει πρόταση ή προτάσεις να ασχοληθείτε; Γιατί βλέπουμε και πολλούς συναδέλφους σας και όχι μόνο να ασχολούνται με την πολιτική;
Εγώ είμαι ένας άνθρωπος, ο οποίος προέρχεται από μια οικογένεια, που ο πατέρας του ήταν πολύ πολιτικοποιημένος. Ήταν και σε δύσκολες συγκυρίες, στην Χούντα, είχε υποστεί οι διώξεις. Ήμουν ευαισθητοποιημένη από πιτσιρίκι. Με αφορά σαφώς. Και ως μάνα με αφορά, που βαδίζει αυτή η χώρα, στην οποία μεγαλώνουν τα παιδιά μου και τι προοπτικές έχουν. Και όσο ακούω ανθρώπους γύρω μου, όχι μόνο νέους νέους αλλά και μεγαλύτερους να τα μαζεύουν και να φεύγουν από εδώ, με πιάνει απελπισία.
Οπότε προφανώς και με ενδιαφέρει η χώρα μου να πάει καλά και να ταπεξέλθει στις δύσκολες συγκυρίες τις οποίες βιώνει. Εγώ θεωρώ ότι καταρχήν ο τρόπος ζωής μας και οι στάσεις ζωής μας συνιστά πολιτική πράξη. Το πιστεύω απόλυτα αυτό. Οπότε δεν μου είναι ξένο ούτε μακριά από μένα το να ασχολιόμουν κάποια στιγμή, αλλά υπό τον όρο τι θα είχε να κάνει με το αντικείμενό μου, που προφανώς και το γνωρίζω. Δεν μπορώ να ασχοληθώ με κάτι το οποίο δεν γνωρίζω.
Έχω λοιπόν και μια ιδιαίτερη ευαισθησία σε ό,τι αφορά το πολύπαθο κλάδο μου, που και πάλι θα φέρω το παράδειγμα της πανδημίας, η οποία έφερε στην επιφάνεια χίλια μύρια, κακά, στρεβλά, τα οποία στη δύσκολη ώρα έπρεπε να παρθούν αποφάσεις. Είδαμε ότι κινητοποιήθηκε και πάρα πολύ δυναμικά σύσσωμος ο καλλιτεχνικός χώρος. Ακούσαμε και προσβολές. Έγιναν τόσο πολλά, που προφανώς το να έχεις θέση και άποψη συνιστά πολιτική πράξη. Δεν μπορούμε να είμαστε γλυκούληδες και καλούληδες με όλους. Δεν γίνεται να είμαστε όλοι καλοί με όλους εγώ το πιστεύω.
Να το πω και διαφορετικά, αν έχω κατακτήσει κάτι, με όλα τα χρόνια που είμαι σε αυτή τη δουλειά, για την οποιαδήποτε αναγνωρισιμότητα, είναι να έχω το δικαίωμα της άποψής μου. Θέλω να μπορώ να λέω τη γνώμη μου, χωρίς πρέπει να μετράω τα λόγια μου ή να παριστάνω κάτι που δεν είμαι. Νομίζω γενικά είναι μεγάλη πηγή δυστυχίας,όλο αυτό, καθώς βλέπετε ξαναρχόμαστε στο «κρύβομαι». Είναι μεγάλη πηγή δυστυχίας το να υποκρίνεσαι, αν δεν είσαι ηθοποιός. Ο ηθοποιός υποκρίνεται μόνο στη δουλειά του. Στη ζωή του είναι ένας άνθρωπος. Ο άνθρωπος ο οποίος υποκρίνεται στη ζωή του, είναι πανδυστυχής. Τέλος.
Εκτός από τη σειρά, ετοιμάζετε κάτι άλλο επαγγελματικά στο θέατρο
Ναι. Συζητήσαμε με κάποια παιδιά από τη Γη της Ηλιάς, εκεί που περνάμε πολλές ώρες και είπαμε ότι θα ήταν πολύ ωραίο να ετοιμάσουμε κάτι. Αυτό θα ετοιμαστεί στην Κύπρο και θα παίξει αρχικά στην Κύπρο και μετά θα έρθει στην Ελλάδα. Ήταν μια ιδέα για να συνεχίσουμε να είμαστε δημιουργικοί. Πέραν της τηλεοπτικής δουλειάς, να είμαστε και δημιουργικοί και ενεργοί και στο θέατρο. Καταλήξαμε σε κάτι με την πολύτιμη βοήθεια και αποδοχή των παραγωγών μας στη τηλεόραση, οι οποίοι αγκάλιασαν το εγχείρημα με πολύ θέρμη. Οπότε θα το επιχειρήσουμε να το κάνουμε. Αυτό για μένα μου δίνει μια πολύ μεγάλη χαρά. Γιατί αγαπάω πάρα πολύ το θέατρο.
Θα είναι κωμωδία ή κάτι άλλο; Γιατί, την χρειαζόμαστε και λίγο την κωμωδία.
Θα είναι κωμωδία, γιατί την έχουμε ανάγκη γενικώς.
Ναι γιατί βλέπουμε και τα τελευταία χρόνια, τα κανάλια δεν τολμούν να κάνουν κωμωδίες Κάνουν επιλεγμένες κωμωδίες. Ενώ παλιά θυμόμαστε υπήρχαν περισσότερες.
Περνάμε διάφορες μόδες. Παλιά γινόντουσαν συνέχεια κωμωδίες. Αλλά τώρα περνάμε μια άλλη εποχή. Εγώ ξαναλέω ότι οτιδήποτε είναι αυτό που μπορεί να κάνει το θεατή να τα παρατήσει όλα και να πει α,τώρα, συγγνώμη, μη μου μιλάς, θέλω να δω την αγαπημένη μουσικά, αυτό θεωρώ επιτυχία. Οτιδήποτε είδος κι αν είναι.