Ελένη Κοκκίδου: "Tη δεκαετία του 80' άρχισε αυτό που για να γίνεις τραγουδίστρια έπρεπε να... τα βγάζεις προς τα έξω"
Εξομολόγηση της ηθοποιού
"Παλιά ήταν θέμα τι φωνή είχες", τόνισε
Η Ελένη Κοκκίδου σχολίασε τα πρότυπα των γυναικών στη μουσική και τον ρόλο που παίζει η εμφάνιση ενός καλλιτέχνη. Η γνωστή ηθοποιός, με αφορμή την παράσταση «Το τραγούδι της Φλέρυς», που αφορά στη ζωή και το έργο της Φλέρυς Νταντωνάκη, μούσας του Μάνου Χατζηδάκι, μίλησε στην εκπομπή «Weekenders».
Δείτε το βίντεο:
Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d4tod9ttyj49)
Εν συνεχεία, αναφέρθηκε και στην κίνηση της Ματούλας Ζαμάνη να βγάλει την μπλούζα της σε συναυλία και να την πετάξει στο κοινό, γεγονός που συζητήθηκε αρκετά: «Αυτή είναι μια κλασική κίνηση που έκαναν οι άντρες, group leaders, οι τραγουδιστές των συγκροτημάτων από την εποχή του 60’. Πέταγαν τις μπλούζες τους στη σκηνή, πέταγαν τις κιθάρες τους, γιατί ήταν είδωλα! Ε, η Ματούλα έκανε μία τέτοια κίνηση με φοβερό χιούμορ δείχνοντας ότι "με αγαπάτε, το ξέρω, είμαι ένα είδωλο και είμαι ένα είδωλο, γιατί δεν είμαι». Αν το έκανε η Μαρίνα Σάττι, αν το έκανε η Έλενα Παπαρίζου, εκεί θα έλεγες "γιατί το κάνει τώρα αυτό εδώ;". Υπάρχει μία κίνηση ενός ευφυούς ανθρώπου, ο οποίος αυτοσαρκάζεται και σαρκάζει και την περίσταση».
Η ηθοποιός, που το κοινό αγαπήθηκε μέσα από τομ ρόλο της «Βουλίτσας» στην τηλεοπτική σειρά «Μην αρχίζεις τη Μουρμούρα», μίλησε και για τις συναναστροφές με τους θαυμαστές της, που την έχουν φέρει σε άβολη θέση.
«Ήρθαν δύο νέα παιδιά και χωρίς να πουν «καλημέρα», «καλησπέρα», «τι κάνετε;» «Μπορούμε να βγάλουμε μια φωτογραφία;» – «Όχι!» Ήρθαν από ένα τραπέζι, από εκεί που έπινα εγώ καφέ με κάποιον και ήρθαν, «να βγάλουμε μια φωτογραφία;», λες και είσαι βάζο, τραπέζι, ποτήρι. Αυτό με ενοχλεί πάρα πολύ, το βρίσκω τρομερά αγενές και βρίσκω ότι αυτά τα παιδιά δεν έχουν συνείδηση του τι είναι ο καλλιτέχνης, ότι είναι ένας άνθρωπος με φλέβες, με αίμα, με αρτηρίες… Δεν είναι κάτι σαν το σουβλάκι που το φωτογραφίζουμε και δείχνουμε ότι είμαστε εκεί και τρώμε σουβλάκια», περιέγραψε.
Ελένη Κοκκίδου: Tη δεκαετία του 80' άρχισε αυτό που για να γίνεις τραγουδίστρια έπρεπε να... τα βγάζεις προς τα έξω
Για το αν έπαιζε ρόλο η εμφάνιση παλιότερα στη μουσική πορεία ενός καλλιτέχνη, η ηθοποιός σχολίασε: «Όχι. Η Τζάνις Τζόπλιν δεν είχε καμία εμφάνιση, η Τζόαν Μπαέζ δεν είχε καμιά εμφάνιση, η Μερσέντες Σόσα δεν είχε καμιά εμφάνιση. Αυτό άρχισε τη δεκαετία του 80’ στην Ελλάδα, το 90’, που για να γίνεις πια τραγουδίστρια έπρεπε να είσαι μοντέλο και να βγάζεις ό, τι μπορείς προς τα έξω. Τώρα πια αυτό έχει φτάσει στο ζενίθ, ας πούμε. Παλιά λοιπόν ήταν θέμα τι φωνή είχες. Η Μοσχολιού δεν χρειαζόταν να βγάλει το μπούτι της έξω, ας πούμε».Δείτε το βίντεο:
Ελένη Κοκκίδου: Το σχόλιό της για την κίνηση της Ματούλας Ζαμάνη να βγάλει την μπλούζα της σε συναυλία και να την πετάξει στο κοινό
Εν συνεχεία, αναφέρθηκε και στην κίνηση της Ματούλας Ζαμάνη να βγάλει την μπλούζα της σε συναυλία και να την πετάξει στο κοινό, γεγονός που συζητήθηκε αρκετά: «Αυτή είναι μια κλασική κίνηση που έκαναν οι άντρες, group leaders, οι τραγουδιστές των συγκροτημάτων από την εποχή του 60’. Πέταγαν τις μπλούζες τους στη σκηνή, πέταγαν τις κιθάρες τους, γιατί ήταν είδωλα! Ε, η Ματούλα έκανε μία τέτοια κίνηση με φοβερό χιούμορ δείχνοντας ότι "με αγαπάτε, το ξέρω, είμαι ένα είδωλο και είμαι ένα είδωλο, γιατί δεν είμαι». Αν το έκανε η Μαρίνα Σάττι, αν το έκανε η Έλενα Παπαρίζου, εκεί θα έλεγες "γιατί το κάνει τώρα αυτό εδώ;". Υπάρχει μία κίνηση ενός ευφυούς ανθρώπου, ο οποίος αυτοσαρκάζεται και σαρκάζει και την περίσταση».
Η ηθοποιός, που το κοινό αγαπήθηκε μέσα από τομ ρόλο της «Βουλίτσας» στην τηλεοπτική σειρά «Μην αρχίζεις τη Μουρμούρα», μίλησε και για τις συναναστροφές με τους θαυμαστές της, που την έχουν φέρει σε άβολη θέση.
«Ήρθαν δύο νέα παιδιά και χωρίς να πουν «καλημέρα», «καλησπέρα», «τι κάνετε;» «Μπορούμε να βγάλουμε μια φωτογραφία;» – «Όχι!» Ήρθαν από ένα τραπέζι, από εκεί που έπινα εγώ καφέ με κάποιον και ήρθαν, «να βγάλουμε μια φωτογραφία;», λες και είσαι βάζο, τραπέζι, ποτήρι. Αυτό με ενοχλεί πάρα πολύ, το βρίσκω τρομερά αγενές και βρίσκω ότι αυτά τα παιδιά δεν έχουν συνείδηση του τι είναι ο καλλιτέχνης, ότι είναι ένας άνθρωπος με φλέβες, με αίμα, με αρτηρίες… Δεν είναι κάτι σαν το σουβλάκι που το φωτογραφίζουμε και δείχνουμε ότι είμαστε εκεί και τρώμε σουβλάκια», περιέγραψε.
