Είναι αυθόρμητος, λέει τα πράγματα έξω από τα δόντια χωρίς να ωραιοποιεί τίποτα. Ο Σάκης Αρσενίου, σε μια συνέντευξη-χείμαρρο, μίλησε για την πίστη του στον Θεό και το θαύμα, τον πρόσφατο θρησκευτικό γάμο του και το γιο του, τον αδελφό του Σωτήρη, που είναι «άτομο με ειδικές ικανότητες», τον οποίο όμως ποτέ δεν ξεχώρισαν στην οικογένειά τους, τις «κλίκες» και τα «παιχνίδια» που παίζονται στη νύχτα, τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις και τα… ζόμπι των social media. Eπίσης, ως πρώην παίκτης του «Survivor», έκανε αποκαλύψεις για το ριάλιτι επιβίωσης, ενώ ξέσπασε για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται τα «παιδιά με ειδικές ικανότητες» από τον κόσμο και την πολιτεία.

Είσαι γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιός. Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;

Είχα ωραία παιδικά χρόνια με πολλή ζεστασιά από την οικογένειά μου. Ήμουν ανήσυχο παιδάκι, αγαπούσα τη μουσική από μικρός -από οκτώ χρόνων έπαιζα μπουζούκι και τουμπερλέκι- και το ποδόσφαιρο. Ήμουν από τα τυχερά παιδιά, που πρόλαβα να παίξω έξω στη γειτονιά και στις αλάνες – δυστυχώς, τα σημερινά παιδιά δεν έχουν αυτή την ανεμελιά. Οι γονείς μου, ο Κωνσταντίνος και η Εριφύλη, μας μεγάλωσαν με πολλή αγάπη. Ζουν στη Θεσσαλονίκη, όπου μένουν και τα αδέλφια μου, και είμαστε μια πολύ δεμένη οικογένεια.

Πώς είναι να μεγαλώνεις σε μια οικογένεια με έναν αδελφό, τον Σωτήρη, ο οποίος είναι «άτομο με ειδικές ικανότητες»;

Είναι μια δύσκολη κατάσταση, πάνω απ’ όλα για τους γονείς, παρ’ όλα αυτά μας μεγάλωσαν χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα, δηλαδή, για μας δεν υπάρχει διαφορετικότητα μέσα από τα τόσα χρόνια που έχουν περάσει κι έτσι όπως έχουμε μεγαλώσει τον Σωτήρη, ο οποίος είναι το πρώτο παιδί της οικογένειας. Ο δεύτερος είμαι εγώ με τέσσερα χρόνια διαφορά και τελευταία η αδελφή μας, η Μαριάννα, που έχει κι ένα πανέμορφο κοριτσάκι. Μάλιστα, του χρόνου ετοιμάζεται -πρώτα ο Θεός- να παντρευτεί. Η μικρούλα Γεωργία είναι ενός έτους κι έτσι, εκτός από ευτυχισμένος μπαμπάς, που έχω τον Κωνσταντίνο-Εφραίμ μου, ο οποίος είναι μόλις δεκαοκτώ μηνών, είμαι και ξετρελαμένος θείος.

Είσαι και νιόπαντρος, καθώς πριν από λίγες μέρες παντρεύτηκες και με θρησκευτικό γάμο την αγαπημένη σου Λαμπρινή Πλεύρη.

Ναι, κάναμε πρώτα πολιτικό γάμο λίγο πριν γεννηθεί ο γιος μας, κι επειδή εγώ πιστεύω πάρα πολύ στον Θεό, αφού κάναμε τη βάφτισή του, ήρθε και ο θρησκευτικός μας γάμος για να ολοκληρώσει την ευτυχία μας.

Το μικρούλη τον έχετε τάξει στον Άγιο Εφραίμ;

Ναι. Δεν είχαμε κάποιο πρόβλημα με το μικρό μας, αλλά επειδή, όπως σου είπα, πιστεύω πάρα πολύ στον Θεό -είμαι και παπαδοεγγόνι-, πήγαμε και προσκυνήσαμε δύο φορές στον Άγιο Εφραίμ και τότε υποσχέθηκα να βγάλω το όνομά του. Έτσι, όταν μάθαμε το φύλο του μωρού, τήρησα το λόγο μου και βεβαίως τον έχουμε πάει και στον άγιο για να τον προστατεύει.

Είπες ότι πιστεύεις πάρα πολύ στον Θεό.

Nαι. Δεν μας έχει μείνει και τίποτε άλλο. Μόνο η πίστη και η ελπίδα στον Θεό. Δυστυχώς, όμως, στις μέρες μας όποιος πιστεύει και το λέει, «καταδικάζεται» κιόλας. Το να δηλώνεις σήμερα ότι είσαι χριστιανός και ότι αγαπάς την πατρίδα σου, όπως κάνω εγώ, αυτομάτως γίνεται αφορμή για να σε «δικάζουν» και να λένε διάφορα. Σε αποκαλούν εθνικιστή και χίλιους δυο άλλους χαρακτηρισμούς. Δυστυχώς, ο κόσμος δεν ξέρει με τι να ασχοληθεί. Τι πραγματικά έχει αξία.

Καθώς μεγάλωνε ο Σωτήρης, ως «παιδί με ειδικές ικανότητες», αντιμετώπισε μπούλινγκ;

Όταν ήμασταν πιτσιρίκια, λογικό ήταν τα παιδάκια να ρωτήσουν, να κοροϊδέψουν. Αλλά, ευτυχώς, δεν αντιμετωπίσαμε με τα παιδάκια τέτοιο πρόβλημα με τον Σωτήρη. Δυστυχώς, όμως, όσον αφορά τον κόσμο -την ελληνική κοινωνία-, που κανονικά θα έπρεπε να στηρίζει αυτά τα παιδιά, η αντιμετώπιση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Κάποιες φορές σκέπτομαι ότι με τέτοιες συμπεριφορές θα ήθελα να τους… ανατινάξω. Τους φέρονται ακόμα χειρότερα απ’ ό,τι θα φέρονταν σε ανθρώπους που δεν έχουν τέτοιες «ιδιαιτερότητες». Επίσης, δεν υπάρχει προστασία γι’ αυτά τα παιδιά. Φαντάσου ότι ο αδελφός μου, που έχει εγκεφαλική παράλυση, έπαιρνε επίδομα από το κράτος και του το κόψανε. Είναι τραγικό, λυπηρό. Και δεν μιλάω αυτή τη στιγμή μόνο για τον αδελφό μου, αλλά για πάρα πολλές οικογένειες που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα. Οι γονείς μου έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη διαπαιδαγώγησή του. Εγώ λέω πως, αν υπάρχει παράδεισος -που εγώ πιστεύω ότι υπάρχει-, οι γονείς μου έχουν εισιτήριο εν λευκώ, όπως κάθε γονιός που έχει ένα παιδί με «ειδικές ικανότητες» και παλεύει γι’ αυτό.

Κι επειδή μου είπες ότι πιστεύεις πολύ, έχεις βιώσει θαύμα στη ζωή σου; Έχεις νιώσει ότι το «χέρι του Θεού» σε έσωσε;

Ναι, το έχω ζήσει τρεις φορές, αλλά δεν θέλω να πω περισσότερα γιατί είναι στιγμές πολύ δικές μου.

Είσαι από τα παιδιά που δούλεψαν πολύ, δεν σου ήρθε αμέσως το εύκολο, η επιτυχία.

Έτσι είναι. Μικρός δούλεψα ως εισπράκτορας στα ΚΤΕΛ Ν. Χαλκιδικής -και πήγαινα και σχολείο-, μετά σερβιτόρος. Ποτέ δεν τη φοβήθηκα τη δουλειά. Σε αυτό που αγαπώ και κάνω δεν μου χαρίστηκε τίποτα ποτέ, ό,τι έκανα, το κατάφερα με πολλή δουλειά. Έχω καθαρή τη συνείδησή μου, κοιμάμαι καλά τα βράδια, ενώ θα μπορούσα να κάνω κάποια άλλα πράγματα, τα οποία θα με προχωρήσουν και πέντε-δέκα βήματα πιο μπροστά, αλλά επιλέγω το δικό μου, αργό, σταθερό δρόμο, διότι πιστεύω ότι το καλό δεν χάνεται ποτέ.

Είπες ότι θα μπορούσες να έχεις κάνει κάποια άλλα πράγματα για να ανέβεις, δηλαδή;

Ναι, στο χώρο μου παίζονται πολλά «παιχνίδια», πολλές καταστάσεις στις οποίες δεν θα είμαι εγώ, οπότε επιλέγω να κάνω ένα βήμα πίσω. Πολλές φορές μπορεί να χρειαστεί να κάνεις ένα βήμα πίσω, μου είχε πει κάποιος, για να κάνεις δύο βήματα μπροστά. Είτε αυτό μου βγει σε καλό είτε σε κακό, επιλέγω αυτό για να είμαι εντάξει εγώ με τον εαυτό μου.

Έχεις συναντήσει «κλίκες» στη νύχτα;

Εννοείται. Εδώ σε ένα γραφείο δουλεύεις και τα συναντάς αυτά, δεν θα υπάρχουν στο δικό μου χώρο; Παντού υπάρχουν «κλίκες». Το έχω προσπεράσει και το έχω αφήσει πίσω μου σαν να μη συμβαίνει.

Σου έχουν συμβεί δύσκολα απρόοπτα στην πίστα;

Πολλά. Έχω πέσει, μου έχουν πετάξει κατά λάθος ποτήρι, έχουν τσακωθεί πάνω στην πίστα και έπρεπε να τους χωρίσω, διάφορα.

Σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποιητική συμπεριφορά στο χώρο σου έχεις βιώσει;

Εννοείται. Και στοχοποιητικές συμπεριφορές και σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Είναι μέσα σε αυτά που σου έλεγα πριν, τα «άλλα πράγματα», που εγώ δεν τα έκανα για να ανέβω και συνέχισα το δικό μου δύσκολο δρόμο και έχω ήσυχη τη συνείδησή μου. Σε αυτά γύρναγα την πλάτη μου και πήγαινα από άλλο δρόμο.

Ο έρωτας τι ρόλο έπαιξε στη ζωή σου;

Είμαι πολύ δύσκολος στις σχέσεις μου. Δεν έκανα και πάρα πολύ μεγάλες σχέσεις στη ζωή μου. Και η σύζυγός μου δεν ήταν η γυναίκα της ζωής μου. Ήταν απλά ένα φλερτ και ύστερα ήρθε ο έρωτας, που έγινε αγάπη, και μετά κάναμε και τον Κωνσταντίνο μας, και είμαστε πάρα πολύ καλά. Λένε ότι από κει που δεν το περιμένεις έρχεται, οπότε και σε μας αυτό συνέβη.

Τι έχει η Λαμπρινή που, ενώ ήσουν πολύ δύσκολος στο να κάνεις σχέσεις, σε κατάφερε και είστε μαζί και πολύ ευτυχισμένοι;

Δεν με αφήνει σε ησυχία (γέλια). Είμαστε υπέροχα μαζί. Μου αρέσει γιατί και κοντραριζόμαστε με ωραίο τρόπο στην καθημερινότητά μας και δεν υπάρχει μιζέρια, δεν υπάρχει στεναχώρια, έχει τρέλα σαν κι εμένα, χιούμορ, όλα αυτά βγήκαν στην πορεία κι έτσι ταιριάξαμε.

Αυτό το υπέροχο πλασματάκι σας, ο Κωνταντίνος, που είναι δεκαοκτώ μηνών, πόσο άλλαξε τη ζωή σου; Πώς είσαι ως πατέρας;

Ο Κωνσταντίνος είναι τα πάντα για μένα. Έχει αλλάξει εξακόσιες μοίρες τη ζωή μου (χαμογελάει). Μαζί του ξεχνάω το άγχος, τη στεναχώρια, την κούραση, τα πάντα. Μόλις μου χαμογελάει και μου λέει «μπαμπά», είναι ο κόσμος μου όλος. Το μόνο που με προβληματίζει είναι ο κόσμος που μεγαλώνει το παιδί μου. Το πάω στο πάρκο να παίξει και φοβάμαι. Το πάω σχολείο και φοβάμαι. Πραγματικά, είναι το μόνο που με λυπεί και κάθε μέρα νιώθω αγωνία.

Είχες δηλώσει παλαιότερα ότι είσαι παραδοσιακός άνδρας, ότι σου αρέσει η γυναίκα σου να μαγειρεύει, να πλένει, να ασχολείται με το σπίτι της, με τον άνδρα της, με το παιδί της, και δέχτηκες πολύ αρνητική κριτική.

Αυτό που είχα πει είναι ότι η γυναίκα μου θέλω να ξέρει και να μαγειρεύει και να πλένει και να σιδερώνει, να προσέχει το παιδί μας και να το φροντίζει και να με φροντίζει, ασχέτως αν εγώ της έχω βοήθεια. Είναι κακό ή μεμπτό κάπου αυτό; Γιατί τότε είχαν βγει τα κανάλια κι έπεσαν να με φάνε, με δικάσανε και με αποκάλεσαν μισογύνη. Αυτό που είπα εγώ είναι πολύ διαφορετικό. Τη γυναίκα δεν τη θέλω ούτε δούλα ούτε σκλάβα, όπως είπαν. Παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις μου. Για μένα οι γυναίκες είναι ανώτερες από τους άνδρες. Τη γυναίκα τη θεωρώ και της φέρομαι σαν βασίλισσα. Αλλά επειδή θέλω να ξέρει η γυναίκα μου να κάνει πέντε πράγματα τα οποία θεωρώ γυναικεία -χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορώ να τα κάνω κι εγώ και τα κάνω-, αυτό σημαίνει ότι είμαι μισογύνης; Αν είναι δυνατόν. Συγγνώμη, αλλά υπάρχει άνδρας που να μη θέλει να τον περιποιείται η γυναίκα του ή να μην ξέρει να κάνει ένα φαγητό;

Θέλετε ένα δεύτερο παιδάκι;

Εννοείται. Και ο Θεούλης και η Παναγίτσα να μας βοηθήσουν να το κάνουμε. Είναι στα σχέδιά μας. Το θέλουμε.

Τα social media πώς τα βλέπεις;

Μακάρι να μην είχε κανένας. Δεν μου αρέσουν. Δεν περνάω καλά. Τα social media έχουν καταστρέψει πάρα πολύ κόσμο, έχουν διαλύσει συναισθήματα, ανθρώπινες σχέσεις, έχουν καταστρέψει καθημερινότητες. Οι άνθρωποι έχουν γίνει «ζόμπι» με τα κινητά τηλέφωνα - ένας από αυτούς είμαι, δυστυχώς, κι εγώ-, γιατί έτσι όπως είναι η καθημερινότητα και όπως κυλάνε τα πράγματα, αναγκαστικά γινόμαστε κι εμείς έρμαια αυτής της κατάστασης.

Πώς αποφάσισες να πας στο «Survivοr» και τι θυμάσαι έντονα από αυτό;

Την απόφαση την πήρα λόγω καραντίνας, τα μαγαζιά ήταν κλειστά, δεν υπήρχε κάτι για να δουλέψω, τα χρήματα ήταν πολύ καλά, ήταν κι ένας τρόπος να ξεφύγω απ’ όλη αυτή τη μιζέρια και την καταπίεση που υπήρχε λόγω Covid. Ήταν μια πολύ καλή εμπειρία, απλά ήταν πολύ μακριά από εμένα λόγω του χαρακτήρα μου, το ότι άλλα λέω on camera, άλλα off camera. Εμένα δεν μου αρέσουν αυτού του είδους οι άνθρωποι, αυτού του είδους οι καταστάσεις, αυτού του είδους τα ριάλιτι. Άλλο να είσαι ριάλιτι κι άλλο να πουλάς την ψυχή σου γιατί πρέπει να κάτσεις μέσα στο παιχνίδι. Εγώ ακόμα κι εκεί μέσα ήμουν αληθινός. Δεν μπορώ να είμαι αλλιώς. Το πιο δύσκολο ήταν το βράδυ, όταν έπεφτε η θερμοκρασία από τους 45 βαθμούς Κελσίου στους 20 με πολλή υγρασία, το να πας τουαλέτα, γιατί ήταν μέσα στο δάσος, και η πείνα. Έπεσε πολλή πείνα. Τις δεκαπέντε μέρες που έμεινα στο «Suvivor» έχασα δέκα κιλά!

Τι κάνεις αυτό τον καιρό;

Είμαι σε ένα πανέμορφο, ολοκαίνουριο μαγαζί στον Πειραιά, το «Bellagio», κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο, όπου έχουμε ετοιμάσει ένα πρόγραμμα για να χαρίσουμε στον κόσμο ένα χειμώνα γεμάτο διασκέδαση. Δισκογραφικά, ετοιμάζω ένα πάρα πολύ ωραίο ζεϊμπέκικο με τίτλο «Το σ’ αγαπώ σου σκέτο» (μουσική Πάνος Καπίρης και στίχοι Παναγιώτα Αθανασούλη), που θα κυκλοφορήσει μέχρι το τέλος του μήνα από τη Heaven Music. Είμαι στην καλύτερή μου φάση.

Δημοσιεύθηκε στην Ontime