Μιχαήλ Ταμπακάκης στα Παραπολιτικά: Δεν είναι εύκολο να σε βλέπουν οι γονείς σου σε σκηνές σεξουαλικού περιεχομένου
Συνέντευξη στα Παραπολιτικά
''Ο έρωτας µε βοήθησε στον ρόλο'', αναφέρει μιλώντας στα Παραπολιτικά σε σχέση με την παράσταση Brokeback Mountain ο Μιχαήλ Ταμπακάκης
Το νέο, ριζικά ανακαινισµένο θέατρο «Κνωσός» συστήνεται ξανά στο κοινό µε ένα σπουδαίο θεατρικό γεγονός: την παράσταση «Brokeback Mountain», σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου, µε τους ∆ηµήτρη Καπουράνη και Μιχαήλ Ταµπακάκη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Το γεµάτο ευαισθησία διήγηµα της Αννι Πρου για την περίπλοκη αγάπη ανάµεσα σε δύο καουµπόηδες, που κράτησε µια ζωή, έγινε παγκοσµίως γνωστό από την οµώνυµη, κλασική πλέον, κινηµατογραφική ταινία. Ακολούθησε η θεατρική διασκευή του Ασλεϊ Ρόµπινσον, που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο θέατρο «Κνωσός».
Οι εικοσάχρονοι Ενις ντελ Μαρ και Τζακ Τουίστ γνωρίζονται µέσα σε ένα γραφείο εύρεσης εργασίας, όταν πιάνουν εποχική δουλειά ως βοσκοί στα άγρια βουνά του Γουαϊόµινγκ. Μέσα στην αποµόνωση του τοπίου, στα βοσκοτόπια και στις κορυφές, όπου το καλοκαίρι δεν φτάνει ποτέ, τα δύο αγόρια ερωτεύονται βαθιά. Ο Μιχαήλ Ταµπακάκης, σε αποκλειστική συνέντευξή του στο «Secret», µιλάει για τον ρόλο-πρόκληση, πώς του έγινε η πρόταση αλλά και τι του είπαν οι γονείς του όταν πήγαν να τον δουν στην πρεµιέρα.
Μίλησέ µας για την παράσταση «Brokeback Mountain», όπου πρωταγωνιστείς, στο θέατρο «Κνωσός».
Είναι µια πολύ ευτυχισµένη στιγµή της ζωής µου. Tο έργο είναι ένα αριστούργηµα. Είµαι ευτυχής πιο πολύ απ’ όλα γιατί µου έτυχε να δουλεύω µε φανταστικούς συντελεστές και ανθρώπους. ∆εν έχουµε περάσει πιο ωραία στις πρόβες. ∆εν θα µπορούσα να φανταστώ κάποιον καλύτερο «συµπαίκτη» από τον ∆ηµήτρη Καπουράνη. Με τον Κωνσταντίνο Ρήγο είχαµε τέλεια επικοινωνία.
Πώς σου έγινε η πρόταση να υποδυθείς τον Ενις ντελ Μαρ;
Με είχε πάρει τηλέφωνο πέρυσι ο Κωνσταντίνος Ρήγος και κάναµε µια συνάντηση στο «Θέατρο του Νέου Κόσµου» και είχαµε µιλήσει. Μετά µου είχε πει πώς το σκέφτεται, στη συνέχεια διαβάσαµε το έργο µαζί και µε τον ∆ηµήτρη. Είπα κατευθείαν «ναι», δεν το σκέφτηκα παραπάνω.
Σε φόβισε το γυµνό στη σκηνή;
Οχι, δεν µε φόβισε, από την άποψη ότι υπάρχει ανάγκη για το γυµνό στο έργο, δεν είναι κάτι για να γίνει χάριν εντυπωσιασµού, και επειδή ο Κωνσταντίνος Ρήγος είναι ένας σκηνοθέτης που θαύµαζα και ήθελα να δουλέψω µαζί του. Είχα δει παραστάσεις του µε γυµνό και ήξερα πώς το διαχειρίζεται. Επίσης, µε τον ∆ηµήτρη έχουµε φτιάξει µια σχέση µε φοβερή οικειότητα πια, οπότε και µεταξύ µας δεν έχουµε θέµατα. Το τελευταίο πράγµα που µε απασχολεί στην παράσταση είναι το γυµνό.
Είχε έρθει και η µητέρα σου στην πρεµιέρα. Είχες άγχος για τον συγκεκριµένο ρόλο;
Σίγουρα είχα ένα σχετικό άγχος που από κάτω ήταν οι γονείς µου, γιατί καταλαβαίνω ότι δεν είναι πολύ εύκολο να σε βλέπουν οι γονείς σου σε σκηνές σεξουαλικού περιεχοµένου, ασχέτως φύλου. Μέχρι εκεί.
Τι σου είπαν µετά;
Τους άρεσε πάρα πολύ και µου είπαν ότι είναι ένα τρυφερό έργο που µιλάει για την αγάπη και τίποτα άλλο.
Ανθρωποι της Εκκλησίας βγήκαν και µίλησαν άσχηµα για την παράσταση.
∆εν έχω ασχοληθεί καθόλου. Είναι τόσο µεγάλη η αγάπη του κόσµου, που δεν έχει κάποιο νόηµα. Φυσικά, ο καθένας µπορεί να λέει την άποψή του, έχουµε ελευθερία λόγου. Είναι τόσο όµορφο αυτό που ζούµε µε αυτή την παράσταση.
Στην προσωπική σου ζωή πώς είσαι; Είσαι ερωτευµένος;
Ναι, είµαι. Και αυτό έχει να κάνει και πολύ µε το ότι είµαι γεµάτος ώστε να αποδώσω αυτόν τον ρόλο.
Πιστεύεις ότι ο έρωτας βοηθάει;
Ναι, πολύ.
Γυρίζοντας τα χρόνια πίσω, εσύ ήθελες να γίνεις ηθοποιός;
Ενστικτωδώς ναι, µε τη λογική µου όχι. ∆εν έλεγα «θέλω να γίνω ηθοποιός», κάπως µόνος µου έβρισκα τη διέξοδο. Ασχολιόµουν µε αυτό το πράγµα και στο σχολείο και µετά κάπως στο Λύκειο µε έπιασε αυτή η ανάγκη και εκεί έπρεπε να αποφασίσω τι θέλω να κάνω στη ζωή µου. Εβλεπα ότι δεν µου άρεσε τίποτα. ∆εν είχα ιδιαίτερη κάψα µε κάτι, οπότε ήταν το µόνο που µου έδινε χαρά.
Εχεις κάποιο ανεκπλήρωτο όνειρο;
Μέχρι στιγµής τα όνειρά µου πραγµατοποιούνται.
Η Νικόλ Κίντµαν πρόσφατα δήλωσε ότι για τις ανάγκες µιας ταινίας χρειάστηκε να σταµατήσει τις κάµερες, καθώς «δεν ήθελε να έχει άλλο οργασµό». Σου έχει συµβεί ποτέ κάτι αντίστοιχο γενικά;
Οχι, δεν µου έχει συµβεί. Νοµίζω ότι είναι τόσο µεγάλη η αδρεναλίνη που βιώνεις στη σκηνή, που δεν µπορείς να νιώσεις κάτι τέτοιο. Στο σινεµά είναι διαφορετική η διαχείριση.
Δημοσιεύτηκε στο Secret των Παραπολιτικών
Το γεµάτο ευαισθησία διήγηµα της Αννι Πρου για την περίπλοκη αγάπη ανάµεσα σε δύο καουµπόηδες, που κράτησε µια ζωή, έγινε παγκοσµίως γνωστό από την οµώνυµη, κλασική πλέον, κινηµατογραφική ταινία. Ακολούθησε η θεατρική διασκευή του Ασλεϊ Ρόµπινσον, που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο θέατρο «Κνωσός».
Οι εικοσάχρονοι Ενις ντελ Μαρ και Τζακ Τουίστ γνωρίζονται µέσα σε ένα γραφείο εύρεσης εργασίας, όταν πιάνουν εποχική δουλειά ως βοσκοί στα άγρια βουνά του Γουαϊόµινγκ. Μέσα στην αποµόνωση του τοπίου, στα βοσκοτόπια και στις κορυφές, όπου το καλοκαίρι δεν φτάνει ποτέ, τα δύο αγόρια ερωτεύονται βαθιά. Ο Μιχαήλ Ταµπακάκης, σε αποκλειστική συνέντευξή του στο «Secret», µιλάει για τον ρόλο-πρόκληση, πώς του έγινε η πρόταση αλλά και τι του είπαν οι γονείς του όταν πήγαν να τον δουν στην πρεµιέρα.
Μίλησέ µας για την παράσταση «Brokeback Mountain», όπου πρωταγωνιστείς, στο θέατρο «Κνωσός».
Είναι µια πολύ ευτυχισµένη στιγµή της ζωής µου. Tο έργο είναι ένα αριστούργηµα. Είµαι ευτυχής πιο πολύ απ’ όλα γιατί µου έτυχε να δουλεύω µε φανταστικούς συντελεστές και ανθρώπους. ∆εν έχουµε περάσει πιο ωραία στις πρόβες. ∆εν θα µπορούσα να φανταστώ κάποιον καλύτερο «συµπαίκτη» από τον ∆ηµήτρη Καπουράνη. Με τον Κωνσταντίνο Ρήγο είχαµε τέλεια επικοινωνία.
Πώς σου έγινε η πρόταση να υποδυθείς τον Ενις ντελ Μαρ;
Με είχε πάρει τηλέφωνο πέρυσι ο Κωνσταντίνος Ρήγος και κάναµε µια συνάντηση στο «Θέατρο του Νέου Κόσµου» και είχαµε µιλήσει. Μετά µου είχε πει πώς το σκέφτεται, στη συνέχεια διαβάσαµε το έργο µαζί και µε τον ∆ηµήτρη. Είπα κατευθείαν «ναι», δεν το σκέφτηκα παραπάνω.
Σε φόβισε το γυµνό στη σκηνή;
Οχι, δεν µε φόβισε, από την άποψη ότι υπάρχει ανάγκη για το γυµνό στο έργο, δεν είναι κάτι για να γίνει χάριν εντυπωσιασµού, και επειδή ο Κωνσταντίνος Ρήγος είναι ένας σκηνοθέτης που θαύµαζα και ήθελα να δουλέψω µαζί του. Είχα δει παραστάσεις του µε γυµνό και ήξερα πώς το διαχειρίζεται. Επίσης, µε τον ∆ηµήτρη έχουµε φτιάξει µια σχέση µε φοβερή οικειότητα πια, οπότε και µεταξύ µας δεν έχουµε θέµατα. Το τελευταίο πράγµα που µε απασχολεί στην παράσταση είναι το γυµνό.
Είχε έρθει και η µητέρα σου στην πρεµιέρα. Είχες άγχος για τον συγκεκριµένο ρόλο;
Σίγουρα είχα ένα σχετικό άγχος που από κάτω ήταν οι γονείς µου, γιατί καταλαβαίνω ότι δεν είναι πολύ εύκολο να σε βλέπουν οι γονείς σου σε σκηνές σεξουαλικού περιεχοµένου, ασχέτως φύλου. Μέχρι εκεί.
Τι σου είπαν µετά;
Τους άρεσε πάρα πολύ και µου είπαν ότι είναι ένα τρυφερό έργο που µιλάει για την αγάπη και τίποτα άλλο.
Ανθρωποι της Εκκλησίας βγήκαν και µίλησαν άσχηµα για την παράσταση.
∆εν έχω ασχοληθεί καθόλου. Είναι τόσο µεγάλη η αγάπη του κόσµου, που δεν έχει κάποιο νόηµα. Φυσικά, ο καθένας µπορεί να λέει την άποψή του, έχουµε ελευθερία λόγου. Είναι τόσο όµορφο αυτό που ζούµε µε αυτή την παράσταση.
Στην προσωπική σου ζωή πώς είσαι; Είσαι ερωτευµένος;
Ναι, είµαι. Και αυτό έχει να κάνει και πολύ µε το ότι είµαι γεµάτος ώστε να αποδώσω αυτόν τον ρόλο.
Πιστεύεις ότι ο έρωτας βοηθάει;
Ναι, πολύ.
Γυρίζοντας τα χρόνια πίσω, εσύ ήθελες να γίνεις ηθοποιός;
Ενστικτωδώς ναι, µε τη λογική µου όχι. ∆εν έλεγα «θέλω να γίνω ηθοποιός», κάπως µόνος µου έβρισκα τη διέξοδο. Ασχολιόµουν µε αυτό το πράγµα και στο σχολείο και µετά κάπως στο Λύκειο µε έπιασε αυτή η ανάγκη και εκεί έπρεπε να αποφασίσω τι θέλω να κάνω στη ζωή µου. Εβλεπα ότι δεν µου άρεσε τίποτα. ∆εν είχα ιδιαίτερη κάψα µε κάτι, οπότε ήταν το µόνο που µου έδινε χαρά.
Εχεις κάποιο ανεκπλήρωτο όνειρο;
Μέχρι στιγµής τα όνειρά µου πραγµατοποιούνται.
Η Νικόλ Κίντµαν πρόσφατα δήλωσε ότι για τις ανάγκες µιας ταινίας χρειάστηκε να σταµατήσει τις κάµερες, καθώς «δεν ήθελε να έχει άλλο οργασµό». Σου έχει συµβεί ποτέ κάτι αντίστοιχο γενικά;
Οχι, δεν µου έχει συµβεί. Νοµίζω ότι είναι τόσο µεγάλη η αδρεναλίνη που βιώνεις στη σκηνή, που δεν µπορείς να νιώσεις κάτι τέτοιο. Στο σινεµά είναι διαφορετική η διαχείριση.
Δημοσιεύτηκε στο Secret των Παραπολιτικών