Ναυπλιώτου: "Έγινα ηθοποιός λόγω μιας διαφήμισης σοκολάτας - Έπεφταν τα λεφτά στα πόδια μου, αλλά εγώ ήθελα το Εθνικό και την Επίδαυρο"
«Όταν τελείωνε η παράσταση έλεγα “Θεέ μου τελείωσε”»
«Εκτιμώ πια μικρά πράγματα περισσότερο, έμαθα να χαίρομαι και να μη θεωρώ τα πράγματα δεδομένα στη ζωή και εάν μπορώ και όταν μπορώ, να βοηθάω τους ανθρώπους γύρω μου», δήλωσε η Μαρία Ναυπλιώτου
Η Μαρία Ναυπλιώτου με αφορμή την σειρά «Παραλία», στην ΕΡΤ, και την παράσταση όπου πρωταγωνιστεί βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4».
Η Μαρία Ναυπλιώτου μιλώντας με την Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλος, αναφέρθηκε στην πορεία της στο χώρο της υποκριτικής, στο πως αποφάσισε να γίνει ηθοποιός, στο πως ξεκίνησε, πως αισθάνεται όταν τελειώνει μια παράσταση και για τις δυσκολίες που κλήθηκε να διαχειριστεί σε μικρή ηλικία και από τις οποίες απέσπασε όλα όσα έχει σήμερα στη ζωή και στην καθημερινότητα της.
«Είμαι ευλογημένη γιατί διάλεξα μια ζωή και τη ζω, τη βιώνω. Όταν είσαι 20 χρόνων και φαντάζεσαι και θέλεις να κάνεις πράγματα είναι πιο ιδανικά στο κεφάλι σου. Φανταζόσουν ότι θα είσαι στην σκηνή, να παίζεις ωραία πράγματα, να ζεις από αυτό, να έχει διάρκεια. Σε προσωπικό επίπεδο ονειρευόμουν να έχω μια ισορροπία μέσα μου, αυτό που ονομάζω ευτυχία, μια σχετική γαλήνη τις περισσότερες μέρες του μήνα.
Δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι η ευτυχία. Θυμάμαι τη μαμά μου που έλεγε ότι η ευτυχία είναι στιγμές και όταν ήμουν μικρή με προβλημάτιζε. Πια έτσι την ορίζω. Όταν καταφέρνεις να έχεις μια σχέση με τον εαυτό σου, να διαχειρίζεσαι τις δυσκολίες που έρχονται, ότι μπορείς να παρκάρεις κάποια πράγματα για να μη βρεθείς εκτός ορίων, έχεις μια πίστη. Ότι θα πάνε καλά, ότι θα τα καταφέρεις και μου δημιουργεί μια γαλήνη και το ονομάζω ευτυχία.
Δεν μπορείς να τα φανταστείς τα προβλήματα όταν είσαι 20 χρονών. Και εγώ είχα ένα plan B, ήμουν χορεύτρια, είχα σπουδάσει και είπα ότι αν δεν κάνω τα πράγματα που ονειρεύομαι θα επιστρέψω στον χορό, θα διδάξω. Είχα μια σχετική ευελιξία. Είπα ότι αν δεν τα καταφέρω δεν θα κάτσω να σκάσω, θα πάω παρακάτω. Επιβιώνω και επίσης αισθάνομαι δυστυχής όταν κάνω εκπτώσεις στα όνειρά μου και την αξιοπρέπειά μου. Με έμαθαν οι γονείς μου να λέω “όχι”» ανέφερε η Μαρία Ναυπλιώτου.
«Ήθελα να παίξω στον Εθνικό και στην Επίδαυρο. Ήθελα να εκπαιδευτώ στο θέατρο που είχα ονειρευτεί να κάνω. Όταν ήμουν χορεύτρια έκανα διαφημίσεις. Από μια διαφήμιση σοκολάτας έγινα ηθοποιός. Κάποια πράγματα δεν πάνε μαζί».
«Έχω ένα μεγάλο μετρικό στη λύπη και στην τραγωδία είναι η αλήθεια. Θέλω να πω ότι έχω δώσει πολύ πράγμα γιατί η ζωή μου τα έφερε έτσι, αρρώστιες και θανάτους. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Εγώ τα πέρασα αυτά πολύ νωρίς αλλά δεν έχει σημασία, δεν είναι εκεί το θέμα. Πραγματικά πιστεύω ότι όσο είμαστε υγιείς, είμαστε μια χαρά. Οι δυσκολίες είναι για τους ανθρώπους, έρχονται για να τις αντιμετωπίσουμε, να τις διαχειριστούμε και να προχωρήσουμε. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο για μένα πέρα από αυτό».
«Τα τελευταία χρόνια προσπαθούμε να χαράξουμε μια πορεία γι’ αυτό που μας ενδιαφέρει να κάνουμε στο θέατρο. Είμαι ανοιχτή βέβαια και πάντα ρωτάω… Δε ξέρω αν η τηλεόραση έχει τόσο μεγάλη γκάμα όση έχει το θέατρο… Η αλήθεια είναι ότι τη ζωή μου την έχω χτίσει στο θέατρο, παρόλο που συστήθηκα στο κοινό από την τηλεόραση, την οποία την αγαπώ» είπε η Μαρία Ναυπλιώτου.
«Οι ρόλοι που κάνω τα τελευταία χρόνια στο θέατρο είναι αρκετά δύσκολοι… Όταν τελείωνε η παράσταση με την Κάλλας, έλεγα “Θεέ μου τελεόιωσε”…Ένας ρόλος μπορεί να σε καταπιεί» πρόσθεσε.
«Δεν είπα ποτέ «γιατί σε μένα;» αλλά έχω κλάψει πάρα πολύ, έχω λυπηθεί πάρα πολύ, έχω βιώσει πένθος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό με έκανε πιο ευαίσθητη, νομίζω πως με έκανε πιο ανθρώπινη. Όταν οι άνθρωποι γύρω μου, ακόμα και όταν δεν έχω καμία υποχρέωση γι’ αυτό, θέλουν βοήθεια, όλο αυτό με έκανε να τους την προσφέρω».
«Εκτιμώ πια μικρά πράγματα περισσότερο, έμαθα να χαίρομαι και να μη θεωρώ τα πράγματα δεδομένα στη ζωή και εάν μπορώ και όταν μπορώ, να βοηθάω τους ανθρώπους γύρω μου. Ακόμα και όταν δεν έχω την υποχρέωση, γιατί και εμένα με βοήθησαν κάποιοι άνθρωποι που βρέθηκαν στη ζωή μου και μου άπλωσαν το χέρι χωρίς να έχουν καμία υποχρέωση να το κάνουν. Εκεί κατάλαβα ότι αυτά είναι τα σημαντικά της ζωής» συμπλήρωσε, επίσης, η Μαρία Ναυπλιώτου στη νέα τηλεοπτική της συνέντευξη στο καθημερινό μαγκαζίνο της ΕΡΤ.
Η Μαρία Ναυπλιώτου μιλώντας με την Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλος, αναφέρθηκε στην πορεία της στο χώρο της υποκριτικής, στο πως αποφάσισε να γίνει ηθοποιός, στο πως ξεκίνησε, πως αισθάνεται όταν τελειώνει μια παράσταση και για τις δυσκολίες που κλήθηκε να διαχειριστεί σε μικρή ηλικία και από τις οποίες απέσπασε όλα όσα έχει σήμερα στη ζωή και στην καθημερινότητα της.
Μαρία Ναυπλιώτου: «Όταν ήμουν χορεύτρια έκανα διαφημίσεις. Από μια διαφήμιση σοκολάτας έγινα ηθοποιός. Κάποια πράγματα δεν πάνε μαζί».
«Είμαι ευλογημένη γιατί διάλεξα μια ζωή και τη ζω, τη βιώνω. Όταν είσαι 20 χρόνων και φαντάζεσαι και θέλεις να κάνεις πράγματα είναι πιο ιδανικά στο κεφάλι σου. Φανταζόσουν ότι θα είσαι στην σκηνή, να παίζεις ωραία πράγματα, να ζεις από αυτό, να έχει διάρκεια. Σε προσωπικό επίπεδο ονειρευόμουν να έχω μια ισορροπία μέσα μου, αυτό που ονομάζω ευτυχία, μια σχετική γαλήνη τις περισσότερες μέρες του μήνα.
Δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι η ευτυχία. Θυμάμαι τη μαμά μου που έλεγε ότι η ευτυχία είναι στιγμές και όταν ήμουν μικρή με προβλημάτιζε. Πια έτσι την ορίζω. Όταν καταφέρνεις να έχεις μια σχέση με τον εαυτό σου, να διαχειρίζεσαι τις δυσκολίες που έρχονται, ότι μπορείς να παρκάρεις κάποια πράγματα για να μη βρεθείς εκτός ορίων, έχεις μια πίστη. Ότι θα πάνε καλά, ότι θα τα καταφέρεις και μου δημιουργεί μια γαλήνη και το ονομάζω ευτυχία.
Δεν μπορείς να τα φανταστείς τα προβλήματα όταν είσαι 20 χρονών. Και εγώ είχα ένα plan B, ήμουν χορεύτρια, είχα σπουδάσει και είπα ότι αν δεν κάνω τα πράγματα που ονειρεύομαι θα επιστρέψω στον χορό, θα διδάξω. Είχα μια σχετική ευελιξία. Είπα ότι αν δεν τα καταφέρω δεν θα κάτσω να σκάσω, θα πάω παρακάτω. Επιβιώνω και επίσης αισθάνομαι δυστυχής όταν κάνω εκπτώσεις στα όνειρά μου και την αξιοπρέπειά μου. Με έμαθαν οι γονείς μου να λέω “όχι”» ανέφερε η Μαρία Ναυπλιώτου.
«Ήθελα να παίξω στον Εθνικό και στην Επίδαυρο. Ήθελα να εκπαιδευτώ στο θέατρο που είχα ονειρευτεί να κάνω. Όταν ήμουν χορεύτρια έκανα διαφημίσεις. Από μια διαφήμιση σοκολάτας έγινα ηθοποιός. Κάποια πράγματα δεν πάνε μαζί».
«Έχω ένα μεγάλο μετρικό στη λύπη και στην τραγωδία είναι η αλήθεια. Θέλω να πω ότι έχω δώσει πολύ πράγμα γιατί η ζωή μου τα έφερε έτσι, αρρώστιες και θανάτους»
«Έχω ένα μεγάλο μετρικό στη λύπη και στην τραγωδία είναι η αλήθεια. Θέλω να πω ότι έχω δώσει πολύ πράγμα γιατί η ζωή μου τα έφερε έτσι, αρρώστιες και θανάτους. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Εγώ τα πέρασα αυτά πολύ νωρίς αλλά δεν έχει σημασία, δεν είναι εκεί το θέμα. Πραγματικά πιστεύω ότι όσο είμαστε υγιείς, είμαστε μια χαρά. Οι δυσκολίες είναι για τους ανθρώπους, έρχονται για να τις αντιμετωπίσουμε, να τις διαχειριστούμε και να προχωρήσουμε. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο για μένα πέρα από αυτό».
«Τα τελευταία χρόνια προσπαθούμε να χαράξουμε μια πορεία γι’ αυτό που μας ενδιαφέρει να κάνουμε στο θέατρο. Είμαι ανοιχτή βέβαια και πάντα ρωτάω… Δε ξέρω αν η τηλεόραση έχει τόσο μεγάλη γκάμα όση έχει το θέατρο… Η αλήθεια είναι ότι τη ζωή μου την έχω χτίσει στο θέατρο, παρόλο που συστήθηκα στο κοινό από την τηλεόραση, την οποία την αγαπώ» είπε η Μαρία Ναυπλιώτου.
Για τους ρόλους της τα τελευταία χρόνια
«Οι ρόλοι που κάνω τα τελευταία χρόνια στο θέατρο είναι αρκετά δύσκολοι… Όταν τελείωνε η παράσταση με την Κάλλας, έλεγα “Θεέ μου τελεόιωσε”…Ένας ρόλος μπορεί να σε καταπιεί» πρόσθεσε.
«Δεν είπα ποτέ «γιατί σε μένα;» αλλά έχω κλάψει πάρα πολύ, έχω λυπηθεί πάρα πολύ, έχω βιώσει πένθος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό με έκανε πιο ευαίσθητη, νομίζω πως με έκανε πιο ανθρώπινη. Όταν οι άνθρωποι γύρω μου, ακόμα και όταν δεν έχω καμία υποχρέωση γι’ αυτό, θέλουν βοήθεια, όλο αυτό με έκανε να τους την προσφέρω».
«Εκτιμώ πια μικρά πράγματα περισσότερο, έμαθα να χαίρομαι και να μη θεωρώ τα πράγματα δεδομένα στη ζωή και εάν μπορώ και όταν μπορώ, να βοηθάω τους ανθρώπους γύρω μου. Ακόμα και όταν δεν έχω την υποχρέωση, γιατί και εμένα με βοήθησαν κάποιοι άνθρωποι που βρέθηκαν στη ζωή μου και μου άπλωσαν το χέρι χωρίς να έχουν καμία υποχρέωση να το κάνουν. Εκεί κατάλαβα ότι αυτά είναι τα σημαντικά της ζωής» συμπλήρωσε, επίσης, η Μαρία Ναυπλιώτου στη νέα τηλεοπτική της συνέντευξη στο καθημερινό μαγκαζίνο της ΕΡΤ.
