Η Άννα Βίσση με αφορμή την συναυλία της στο Λονδίνο πριν λίγες ημέρες, παραχώρησε συνέντευξη στον Fipster, ο οποίος βρέθηκε και αυτός στην βρετανική πρωτεύουσα.

Η Άννα Βίσση μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στις ψεύτικες ειδήσεις, που έχουν κυκλοφορήσει για εκείνη, αποκαλύπτοντας πως ένα δημοσίευμα κάποτε έγραφε ότι είχε πεθάνει από AIDS, αλλά και στα αρνητικά σχόλια και πώς τα αντιμετωπίζει και θυμήθηκε την πρώτη φορά που τραγούδησε μπροστά σε κόσμο.

Άννα Βίσση: «Ήταν χοντρό ψέμα. Ήταν πολύ παλιά»

«Το πιο ακραίο ψέμα που έχει γραφτεί για εμένα ότι έχω πεθάνει από AIDS και με έφερναν με κασκέτο από την Αγγλία στην Ελλάδα. Με τον Καρβέλα μαζί, ότι πεθάναμε. Ήταν χοντρό ψέμα. Ήταν πολύ παλιά», δήλωσε η Άννα Βίσση.

Στη συνέχεια, η τραγουδίστρια περιέγραψε ότι ποτέ δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία στα αρνητικά σχόλια και προέτρεψε τους ανθρώπους γενικά να μην εστιάζουν στην κακόβουλη κριτική.


Συγκεκριμένα, η απόλυτη Ελληνίδα σταρ είπε: «Και ναι και όχι. Μπορεί να τσιμπήσω λίγο, αλλά μετά λέω "Τι ασχολείσαι;". Έτσι κι αλλιώς ό ,τι και να κάνεις θα πουν για σένα. Μπορεί πιο παλιά να ασχολιόμουν πιο πολύ, να με στενοχωρούσε πιο πολύ, αλλά πάντα ήμουν στον κόσμο μου. Ήμουν ονειροπαρμένο κορίτσι. Τώρα δεν το βλέπω όλο αυτό και νομίζω ότι κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να βλέπει. Δεν είναι ανάγκη να είναι μόνο σε εμένα, που είμαι διάσημη, που εμένα θα πέσουν πολλά στόματα και για έναν απλό άνθρωπο το να λένε κάτι γι' αυτόν είναι κακό. Δεν μπορεί κανείς να κρίνει κανέναν και δεν είναι σωστό. Δεν το βρίσκω ευγενικό, δεν το βρίσκω πολιτισμένο, δεν το βρίσκω έξυπνο, δεν το βρίσκω τίποτα».

«Άμα μου αρέσει κάτι, θα το πω, και όπως βλέπεις αρέσει και σε πάρα πολλές χιλιάδες κόσμο», σημείωσε η Άννα Βίσση έπειτα για τα τραγούδια της που κατά καιρούς είχαν προκαλέσει αντιδράσεις.

Για τα πρώτα της βήματα στον χώρο της μουσικής και όταν τραγούδησε μπροστά σε κοινό

«Στα 12 είπα ψέματα και πήρα το πρώτο βραβείο σε τηλεοπτικό διαγωνισμό με την αδελφή μου και από εκεί ξεκίνησε η καριέρα με τις αδελφές Βίσση. Ο εαυτός μου μού είπε: "Μια μέρα Άννα θέλω να τραγουδήσεις στο Royal Albert Hall και το Καλλιμάρμαρο να το γεμίσεις". Και το έκανα», ανέφερε η Άννα Βίσση και κατέληξε:
«Ήμουν 5-6 χρονών και τραγούδαγα σε κόσμο. Σαν να μην υπήρχε ο κόσμος και υπήρχε μόνο η επιθυμία μέσα μου να τραγουδήσω. Δεν περφορμάριζα για αυτούς, περφορμάριζα για τον εαυτό μου, ψαχνόμουν, ήθελα να δω τι αισθάνομαι με όλο αυτό που λέγεται μαγεία της μουσικής. Θυμάμαι ήταν μια ορχήστρα πίσω, τους σταμάταγα, τους άλλαζα τόνους. Δεν ντρεπόμουν καθόλου, μόνο όταν έκανα λάθος».