Πριν από µερικές µέρες πάθαµε σοκ αντικρίζοντας τον Μπίλι Ζέιν ως Μάρλον Μπράντο. «Είναι περισσότερο Μάρλον Μπράντο από τον ίδιο τον... Μπράντο», διαβάσαµε σε σχόλια από ΜΜΕ της αλλοδαπής. Μπροστά στις εικόνες που αντικρίσαµε ασφαλώς δεν εντυπωσιαστήκαµε.
Στο διά ταύτα, µε δόξα και τιµές αναµένεται η επάνοδος του Ελληνα -εκ Πελοποννήσου- «κακού» του «Τιτανικού» (Βασίλη Ζαχαριάδη) στη µεγάλη οθόνη, µε τον ίδιο όχι απλώς να έχει µεταµορφωθεί στον Νο 1 γόη όλων των εποχών, αλλά και να µοιάζει σαν κλώνος του.
Ιδίως βλέποντάς τον ως τον «πατριάρχη» της µαφίας, δον Κορλεόνε, στον «Νονό», νιώθεις ότι ο Μπράντο ξαναζωντανεύει. Στην έρευνά του λοιπόν, τώρα, το «Secret» αποκαλύπτει τα µυστικά της «κλωνοποίησης», το colpo grosso του Ζέιν: Μεταφράζεται σε ολόκληρη οµάδα κορυφαίων make-up artists, οι οποίοι, προκειµένου να µεταµορφωθεί σε Μπράντο, χρειάζονταν µόνο για µία σεκάνς πολλές ώρες. Με τον ίδιο να υποµένει στωικά τα πάντα. Πρόκειται λοιπόν για τη Σίσι Αντερσεν, η οποία χρίστηκε επικεφαλής της οµάδας του, συνεργαζόµενη µε άλλα δέκα άτοµα.
Η dream team και ο «Μάγος»
Συνολικά, µιλάµε για ολόκληρη... ποδοσφαιρική οµάδα, µε τον Τζέρι Κονσταντάιν, τον «µάγο» σχεδιαστή των προσθετικών (Prosthetics Designer), να ανάγεται στον άνθρωπο-κλειδί της µεταµόρφωσης του Ζέιν σε Μπράντο. Ο Εϊπριλ Γκαρσία, καταξιωµένος επίσης µακιγιέρ, όπως και ο προσωπικός µακιγιέρ του Ζέιν, Κέρι Χέρτα, συγκαταλέγονται στο επίλεκτο τιµ. Βοηθοί της dream team, κρίνοντας εκ του αποτελέσµατος, είναι η Κλερ Μάγκνους, ο επίσης εξπέρ στα προσθετικά και επίσης µακιγιέρ του Ζέιν Μάικλ Μέκας και ακόµα οι Τζέσουα Ολβέρα, Χάνα Σενκ, Ορελί Βιγκουρού και Ερικα Βιλανουέβα – η τελευταία επιµελήθηκε τις πολλές, απαραίτητες προκειµένου να πείσει ως Μπράντο, αλλαγές στα µαλλιά του.
Στην οµάδα, τέλος, εντάσσεται η Νταϊάνα Κόι, δηµιουργός των (απαραίτητων, εξυπακούεται) περουκών του σταρ. Το φιλµ, υπό τον τίτλο «Waltzing with Brando» -εµπνευσµένο από το εµβληµατικό «Τελευταίο ταγκό στο Παρίσι»-, είχε ανακοινωθεί από το 2019, µε τον Ζέιν να περιγράφει τότε στο «Entertainment Weekly» ότι εµπνεύστηκε από την πράσινη φιλο σοφία του Μπράντο, που είχε στήσει ολόκληρο οικολογικό θέρετρο στην Αϊτή, υπερτονίζοντας «πόσο µπροστά από την εποχή του ήταν». Κάπως έτσι, τα πράγµατα «ρολάρισαν» και ο Ζέιν, που εδώ και χρόνια έχει αφιερωθεί παράλληλα στην άλλη του µεγάλη αγάπη, τη ζωγραφική, κάνει θεαµατική επάνοδο ως ηθοποιός.
Με αρωγό, µεταξύ άλλων, τον βετεράνο -και σπουδαίο ηθοποιό- Ρίτσαρντ Ντρέιφους και την εξωτική Τία Καρέρε, ανεβάζοντας ήδη, κρίνοντας από τις πρώτες εικόνες, ψηλά τον πήχη. Σύµφωνα τώρα µε αποκλειστικές πληροφορίες του «S», εκτός από τη φιλόδοξη ταινία, τη σκηνοθεσία της οποίας υπογράφει ο Μπιλ Φίσµαν (συνυπογράφει και το σενάριο µε τον Μπέρναρντ Τζατζ), ετοιµάζει ακόµα πέντε πρότζεκτ: «Τhe great culinary battle of Malta», που βρίσκεται στο στάδιο του pre-production, όπως και το επόµενο, το «The evilry», το -ολοκληρωµένο- «Int hallway/ night» και τα «And still smiling» και «Take over», τα οποία είναι στη φάση του post-production. Ενδιάµεσα, ο γεννηµένος στις 24/2/1966 στο Σικάγο του Ιλινόις καταπιάστηκε µε διάφορα πρότζεκτ, ουσιαστικά όµως επάνοδο γκράντε, χολιγουντιανή, και αν όχι εφάµιλλη του «Τιτανικού», υψηλών προδιαγραφών, πραγµατοποιεί µε το «Waltzing with Brando».
Η παλέτα του
Αυτό δεν συνεπάγεται πως έχει εγκαταλείψει τον δεύτερο έρωτά του, τη ζωγραφική. Αλλωστε, έχει αποδειχθεί αρκετά προσοδοφόρο χόµπι, αν και προφανώς όχι στον ίδιο βαθµό µε την ηθοποιία. Οπως ο ίδιος έχει δηλώσει, «η ζωγραφική µε τράβηξε όπως το µέλι τη µέλισσα, αφότου µελέτησα τον Ζαν Μισέλ Μπασκιά και είδα πώς χρησιµοποιούσε τα πινέλα σε εκείνους τους τεράστιους καµβάδες - µε συνεπήρε! Το πρώτο που ζωγράφισα ήταν ένα ποπ, ιµπρεσιονιστικό νυχτερινό σκηνικό: “Πυρήνας”, το κτίριο της Capitol Records στο Χόλιγουντ, η θέα από την ταράτσα µου στο συγκρότηµα κατοικιών Ηollywood Tower. Επειδή ζωγραφίζω µε αγάπη, έχει αποδώσει - κερδίζω καλά χρήµατα και ως ζωγράφος! Είναι όπως ένα γεύµα φτιαγµένο µε αγάπη, που θέλεις να απολαύσεις.
Οι επιρροές µου, οι ήρωές µου προέρχονται και από τον κινηµατογράφο. Θαυµάζω απεριόριστα τη θρυλική ενδυµατολόγο Ιντιθ Χιντ και τον γιγαντιαίο production designer Κέντρικ Γκίµπονς. Στη ζωγραφική, συγκεκριµένα στον αφηρηµένο εξπρεσιονισµό, µυήθηκα στη διάρκεια των επτά µηνών που διήρκεσαν τα γυρίσµατα του “Tιτανικού”. ∆εν ήταν κάτι που προέκυψε την τελευταία δεκαετία, όπως κάποιοι ίσως πιστεύουν».
Δημοσιεύθηκε στο Secret της εφημερίδας Παραπολιτικά το Σάββατο 22/11
