Γιούλη Ηλιοπούλου στην Ontime: Έκανα όλα αυτά που ζητούσε η ψυχή μου!
Σπάνια συνέντευξη
Η Γιούλη Ηλιοπούλου "λογοδόθηκε" πολύ νωρίς με τη δημοσιότητα και, παρόλο που το… προξενιό είχε επιτυχία, εκείνη προτίμησε να ακολουθήσει τη μεγάλη της αγάπη, το παιδικό θέατρο
«Λογοδόθηκε» πολύ νωρίς με τη δημοσιότητα και, παρόλο που το… προξενιό είχε επιτυχία, εκείνη προτίμησε να ακολουθήσει τη μεγάλη της αγάπη, το θέατρο, και ιδιαίτερα το παιδικό. Η Γιούλη Ηλιοπούλου, η ξανθιά κούκλα «προξενήτρα» των «Λογοδοσμένων» στα ’90s, πάλεψε να βγάλει αυτή την «ετικέτα» που της κόλλησαν λόγω της μεγάλης επιτυχίας.
Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις της, καθώς, παρά τις sold out επιτυχίες της, διατηρεί χαμηλούς τόνους και διακριτικότητα, μίλησε στην «ON time» για το θρίαμβο που έζησε με τους «Λογοδοσμένους» και το «Καλημέρα Ζωή» και πώς κατάφερε να κάνει όλα αυτά που ονειρευόταν στο θέατρο. Έπαιξε με σπουδαία ονόματα του θεάτρου, ανέβασε δικές της παραγωγές, κάνει εδώ και χρόνια ακόμα πιο ευτυχισμένα τα παιδιά, παντρεύτηκε σεμνά και ταπεινά, έπειτα από 14 χρόνια σχέσης, συνεχίζει να δημιουργεί και πλέον ονειρεύεται τη στιγμή που ο εγγονός της θα τη φωνάξει «γιαγιά».
- Όχι. Δεν είναι κάτι που με στεναχωρεί. Είναι κάτι τιμητικό, γιατί, ενώ έχω κάνει και τόσα άλλα πράγματα, που είναι πολύ πιο σημαντικά καλλιτεχνικά από αυτή την εκπομπή, παρ’ όλα αυτά οι «Λογοδοσμένοι» με έκαναν ευρύτερα γνωστή στο κοινό. Οπότε, είναι ένας χαριτωμένος και τιμητικός τίτλος, γιατί όλη αυτή η δημοσιότητα που μου χάρισε έπαιξε ρόλο και μετέπειτα στο θέατρο. Επειδή αυτή η εκπομπή πήγε για οκτώ σεζόν με τεράστια νούμερα τηλεθέασης, μου ήταν πιο εύκολο πια να κάνω πράγματα που ήθελα εγώ στο θέατρο. Κι επειδή ο κόσμος ήδη με αναγνώριζε και με αγαπούσε, ήρθε. Φυσικά, τους άρεσε ό,τι κάνω και γι’ αυτόν το λόγο φτάσαμε στο σήμερα έπειτα από τόσα χρόνια.
- Αν και είχες αυτή την τόσο μεγάλη επιτυχία με τους «Λογοδοσμένους», εσύ είπες «το σταματάω εδώ αυτό!». Γιατί;
- Με κούρασε, γιατί είχε αρχίσει να μπαίνει μια ταμπέλα συγκεκριμένη, η οποία δεν ήταν αντιπροσωπευτική για μένα και ήθελα να κάνω και πράγματα που αγαπούσα. Είμαι ηθοποιός, ήθελα να παίξω, να σκηνοθετήσω, να επιστρέψω στο θέατρο. Έτσι, έφυγα σκεπτόμενη ότι όλα αυτά μου είχαν λείψει. Γιατί όταν έχεις πεντάωρη ζωντανή εκπομπή κάθε Σαββατοκύριακο και όλη την εβδομάδα, χρειάζεται να κάνεις συσκέψεις και να οργανώνεις πράγματα, δεν μπορούσα να κάνω θέατρο. Έκανα μια ταινία στο εξωτερικό και είχα πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις και για θέατρο, αλλά δεν μπορούσα να ανταποκριθώ λόγω χρόνου. Οπότε αποφάσισα ότι πολύ ωραία είναι όλα αυτά, έπαιρνα πάρα πολλά χρήματα -εξάλλου, αυτό ήταν το κίνητρο για να ξεκινήσω να κάνω την παρουσιάστρια-, αλλά ήθελα να κάνω αυτά που ζητούσε η ψυχή μου και αυτά που ταιριάζουν με το αξιακό μου σύστημα.
- Αργότερα, όμως, ήρθε κάτι επίσης εμπορικό. Ο ρόλος σου στο «Καλημέρα Ζωή» του Νίκου Φώσκολου.
- Ο Νίκος Φώσκολος μου έγραψε ένα συγκλονιστικό ρόλο, στο πλευρό του Γιώργου Βασιλείου, τον οποίο θα θυμάμαι πάντα με πολλή αγάπη. Ήμασταν τηλεοπτικό ζευγάρι, ο υπαστυνόμος Στάθης Θεοχάρης και η Χρύσα. Ένας εντελώς διαφορετικός ρόλος. Τότε, μου είχε πει ο Νίκος Φώσκολος: «Θα φανταστείς ότι κάνεις τη σύγχρονη Λόλα σε τηλεόραση». Ήταν μεγάλη χαρά και τιμή για μένα που συνεργάστηκα μαζί του, κι εκείνος ήταν ενθουσιασμένος γιατί και αυτή η ιστορία πήγε εξαιρετικά καλά. Μπήκα για ένα τρίμηνο και τελικά έμεινα ένα χρόνο στη σειρά, γιατί με την ιστορία που πρόσθεσε ο Φώσκολος είχαμε τεράστιες τηλεθεάσεις.
- Παντρεύτηκες μικρή, ούτε 20 χρόνων δεν ήσουν όταν έκανες την Κρίστελ, με τον πρώτο σου σύζυγο.
- Εγώ πραγματικά τα έκανα όλα μικρή (γέλια). Μικρή παντρεύτηκα, μικρή βγήκα στην τηλεόραση και στο θέατρο, μικρή έγινα μαμά και τώρα γιαγιά. Όλα νωρίς. Μάλλον φαίνεται ότι είμαι ανυπόμονη. Τα αντιμετώπισα με πολύ μεγάλη χαρά. Τα ’90s ήταν ένα γλέντι για όλο τον κόσμο, όχι μόνο για μένα, ήταν μια πολύ ωραία εποχή, ήταν διαφορετικά όλα. Πόσω μάλλον για μένα, που γνώρισα πολύ μεγάλη επιτυχία, ήμουν και πολύ καλά στην οικογένειά μου, είχα αποκτήσει και την υπέροχη κόρη μου, οπότε τα θυμάμαι όλα αυτά και τα αντιμετώπισα με χαρά, χωρίς ποτέ να καβαλήσω το καλάμι, γιατί δεν είναι του χαρακτήρα μου. Από μικρή έχω διαβάσει πολύ, έχω προσπαθήσει να εξελιχθώ ως άνθρωπος και προσωπικότητα, οπότε δεν τρελάθηκα με όλα αυτά που συνέβαιναν, γιατί πραγματικά ήταν μια εποχή που γινόταν χαμός.
- Στο θέατρο συνεργάστηκες με σπουδαία ονόματα. Μάλιστα, τη σεζόν 1988-89, ανέβασες την παράσταση «Νταϊάνα, η πριγκίπισσα του λαού», με το σπουδαίο Ντίνο Ηλιόπουλο.
- Με τον Ντίνο Ηλιόπουλο είχαμε συνεργαστεί και πιο πριν, γιατί 19 χρόνων έπαιξα στο θέατρο «Μινώα», σε επιθεώρηση όπου πρωταγωνιστούσε μαζί με τους: Κώστα Βουτσά, Δημήτρη Πιατά, Τάσο Πεζιρκιανίδη, Σοφία Φιλιππίδου – εξαιρετικοί καλλιτέχνες και άνθρωποι. Έτσι γνωριζόμασταν και ξανασυνεργαστήκαμε και στην παράστασή μου. Ήταν συγκλονιστική η συνεργασία, η επαφή, η φιλία, η διδασκαλία του Ντίνου Ηλιόπουλου. Ήταν εξαιρετικός σε όλα. Ένας τζέντλεμαν. Και σπουδαίος δάσκαλος. Ένας υπέροχος άνθρωπος. Δεν θα ξεχάσω όταν ξεκινήσαμε στο θέατρο «Καλουτά», μου έφερε μια πάρα πολύ όμορφη κούκλα, την οποία έχω πάντα στο κομοδίνο μου, και μου έχει γράψει στην καρτούλα «στην παρ’ ολίγον κόρη μου», επειδή έχουμε το ίδιο επώνυμο. Τον θυμάμαι στην υπόκλιση να με σπρώχνει μπροστά, εγώ φυσικά από σεμνότητα ντρεπόμουν, γιατί έπαιζα με αυτό το μεγαθήριο. Ήταν ένας μεγάλος θίασος με σπουδαία ονόματα: Καίτη Λαμπροπούλου, Σπύρος Φωκάς, Γιώργος Μούτσιος κ.ά. Θυμάμαι τότε ότι είχαμε μια ατυχία, γιατί χτύπησε ο Ντίνος. Στεναχωρηθήκαμε πολύ και κάναμε αργότερα την πρεμιέρα. Παρ’ όλα αυτά, το έργο σημείωσε μεγάλη επιτυχία και είχαμε έρθει και πρώτοι στα εργατικά εισιτήρια εκείνη τη σεζόν. Οι κριτικές που μου έγραψαν για την παράσταση ήταν πολύ καλές. Όμως, με «χτυπούσαν», γιατί δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι έφυγα από την τηλεόραση, όπου παρουσίαζα μια εμπορική παραγωγή, και αποφάσισα να ανεβάσω αυτό το έργο. Μπορεί να είχαν και δίκιο, ίσως ήταν παράτολμο εκείνη τη στιγμή.
- Έχεις κάνει διαφημίσεις ως μοντέλο, παρουσίαση στην τηλεόραση, είσαι ηθοποιός, σκηνοθέτιδα, παραγωγός θεάτρου, συγγραφέας, στιχουργός.
- Ναι, είμαι πολυσχιδής ως χαρακτήρας. Για μένα είναι η ίδια δουλειά. Στην πραγματικότητα, λέω μια ιστορία στον κόσμο με διαφορετικούς τρόπους.
- Ένιωσες αυτό που λέμε «πισώπλατες μαχαιριές» στο χώρο σου;
- Δεν είχα ιδιαίτερα προβλήματα στο χώρο μου. Αυτά που λέμε ίντριγκες, κλίκες, κουτσομπολιά συμβαίνουν, αλλά δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα, γιατί ποτέ δεν έμπαινα σε αυτές τις διαδικασίες. Εκεί που είχα πρόβλημα ήταν με παρενοχλήσεις. Τότε που ήμουν 19, 20, 25 χρόνων, είχα δεχτεί επανειλημμένα σεξουαλικές παρενοχλήσεις στη δουλειά μου και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που αποφάσισα να πάρω, αυτό που λέμε, το καρπούζι και το μαχαίρι στα χέρια μου. Να κάνω τα πράγματα που μου αρέσουν και πολύ συχνά να είμαι και θεατρικός παραγωγός, χωρίς να λογοδοτώ σε κάποιον ή να εξαρτώμαι από κάποιον άλλο, που να έχει κάποια «άλλα» πράγματα στο μυαλό του. Εξάλλου, όσες φορές μού συνέβη αυτό, είναι τέτοιος ο χαρακτήρας μου, που αντέδρασα ακαριαία και έχει συμβεί από το να χαστουκίσω μέχρι να πετάξω καρέκλα στο κεφάλι παραγωγού. Αυτό δεν σημαίνει πως όλες οι κοπέλες μπορούν να αντιδράσουν αστραπιαία, γιατί κάποια μπορεί να πάθει σοκ - ή και κάποιο αγόρι, γιατί και σε αγόρια συμβαίνει. Έχω φίλες που τα συζητάμε αυτά και μου λένε: «Εγώ έπαθα σοκ όταν μου συνέβη αυτό. Είχα παγώσει. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω». Πολύ καλά έγινε και ήρθαν όλα αυτά στο φως με την έκρηξη του #ΜeToo.
- Γιατί επέλεξες να ασχοληθείς με το παιδικό θέατρο;
- Θέατρο έκανα ανελλιπώς, κάθε σεζόν ήμουν σε κάποιο κεντρικό θέατρο με πολύ σπουδαία ονόματα και κάναμε μεγάλες εμπορικές δουλειές. Θα μπορούσα να συνεχίσω έτσι ή να κάνω τέτοιες παραγωγές. Όμως, προτίμησα να ασχοληθώ με το παιδικό θέατρο, γιατί τότε η παιδική σκηνή δεν ήταν στο υψηλό επίπεδο που είναι τώρα στην Ελλάδα. Θυμάμαι λοιπόν την κόρη μου μικρή να μου λέει όπου πηγαίναμε θέατρο: «Τι βλακεία ήταν αυτό που είδαμε, δεν μου άρεσε». Γιατί η Κρίστελ διάβαζε από νωρίς παιδική λογοτεχνία και γενικότερα λογοτεχνία. Όταν ανεβάσαμε τη «Θαυμαστή Μπαλωματού» του Λόρκα με τον Χρήστο Τσάγκα -που και από αυτόν έμαθα πάρα πολλά- και παίξαμε στο «Βεάκειο», μου έγινε μια πρόταση να το κάνουμε για εφηβική σκηνή. Το έκανα, σημείωσε μεγάλη επιτυχία, άρχισα να νιώθω πολύ καλά μέσα σε αυτό κι έτσι ξεκίνησα να δημιουργώ σιγά σιγά παραστάσεις για παιδιά και εφήβους. Το ένα έργο έφερε το άλλο, σημείωναν πολύ μεγάλη επιτυχία και στο τέλος αφιερώθηκα σε αυτό.
- Τι ετοιμάζεις αυτό τον καιρό;
- Ξεκινήσαμε με το Φεστιβάλ Παγκόσμιας Παιδικής Λογοτεχνίας, που περιλαμβάνει τις μεγάλες επιτυχίες τις οποίες έχουμε στην παιδική μας σκηνή εδώ και 22 χρόνια. Είναι μια συλλογή από τις παραστάσεις που αγάπησε περισσότερο ο κόσμος και πρώτα απ’ όλα «Τα Χριστούγεννα του Σκρουτζ», που έρχεται για όγδοη χρονιά φέτος στο θέατρο «Πειραιώς 131» και για πρώτη φορά με διπλή διανομή παρουσιάζεται στις 15 Δεκεμβρίου και στο «Radio City» στη Θεσσαλονίκη. Μια παράσταση που πήγε sold out επί επτά χρόνια σε μεγάλα θέατρα της Αθήνας. Να πω ότι ο τρίτος μας Σκρουτζ στην Αθήνα, μετά τον Κώστα Ρομέο επί πέντε χρόνια και τον Τάκη Παπαματθαίου επί δύο χρόνια, είναι ο Μάνος Πίντζης και στη Θεσσαλονίκη ο Σπύρος Ιωάννου. Βεβαίως, έχουμε και τη «Βασίλισσα του χιονιού», ένα έργο που έχει σημειώσει πολύ μεγάλη επιτυχία -καθώς η παράσταση είχε πάει για δέκα χρόνια- και επιστρέφει φέτος από τις 15 Δεκεμβρίου ανανεωμένη με σύγχρονη τεχνολογία, με βιντεοπροβολές στο «Πειραιώς 131».
- Όμως, ξαναερωτεύτηκες και ξαναπαντρεύτηκες, τον Σεπτέμβριο του 2021, πολύ διακριτικά, με τον Αντώνη Μαρκόγιαννη, με τον οποίο είχατε ήδη 14 χρόνια σχέση.
- Ξανα-αγάπησα, θα σου έλεγα, γιατί για μένα η αγάπη είναι πιο σημαντική. Ο έρωτας είναι ωραίος, αλλά είναι κάτι που δεν κρατάει για πολύ. Για μένα η αγάπη και ο σεβασμός είναι τα πιο σημαντικά σε μια σχέση.
- Ποιο είναι το μυστικό που σας κρατάει τόσα χρόνια δεμένους και αγαπημένους;
- Είμαστε και οι δύο πάρα πολύ δοσμένοι στη δουλειά μας. Ο Αντώνης αγαπάει πολύ τη δισκογραφία, είναι από εννέα χρόνων παιδάκι στη δισκογραφία, από τότε που ίδρυσε ο παππούς του την εταιρεία και μετά η μητέρα του Άννα κι εκείνος μαζί με τον αδελφό του φτιάξανε τη δισκογραφική Alpha Records. Έχει μια πολύ μεγάλη διαδρομή στη δισκογραφία και είναι δοσμένος σε αυτό που κάνει, όπως είμαι κι εγώ δοσμένη στο θέατρο. Μάλιστα, συνεργαζόμαστε πολλές φορές, γιατί είμαι και στιχουργός. Είναι ένας καλός άνθρωπος και αυτό είναι το σημαντικότερο για μένα και υπάρχει πραγματική αγάπη μεταξύ μας.
- Η ταλαντούχα κόρη σου, η ηθοποιός Κρίστελ Καπερώνη, σε έκανε πρόσφατα γιαγιά.
- Είμαι πράγματι πολύ υπερήφανη για την κόρη μου. Ουσιαστικά, μαζί μεγαλώσαμε με την Κρίστελ μου και αυτό μου το λέει και η ίδια. Το ότι έγινα γιαγιά είναι ευλογία μεγάλη. Μετά τη γέννηση του παιδιού μου, η πιο συγκλονιστική στιγμή που έχω ζήσει είναι όταν έπιασα στην αγκαλιά μου αυτό το πλασματάκι, που είναι παιδί του παιδιού μου. Είμαι τρισευτυχισμένη και ανυπομονώ να έρθει η στιγμή που θα τον ακούσω να με φωνάζει «γιαγιά».
Δημοσιεύθηκε στην Ontime
Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις της, καθώς, παρά τις sold out επιτυχίες της, διατηρεί χαμηλούς τόνους και διακριτικότητα, μίλησε στην «ON time» για το θρίαμβο που έζησε με τους «Λογοδοσμένους» και το «Καλημέρα Ζωή» και πώς κατάφερε να κάνει όλα αυτά που ονειρευόταν στο θέατρο. Έπαιξε με σπουδαία ονόματα του θεάτρου, ανέβασε δικές της παραγωγές, κάνει εδώ και χρόνια ακόμα πιο ευτυχισμένα τα παιδιά, παντρεύτηκε σεμνά και ταπεινά, έπειτα από 14 χρόνια σχέσης, συνεχίζει να δημιουργεί και πλέον ονειρεύεται τη στιγμή που ο εγγονός της θα τη φωνάξει «γιαγιά».
Γιούλη Ηλιοπούλου στην Ontime: Έκανα όλα αυτά που ζητούσε η ψυχή μου!
- Πώς είναι, 28 χρόνια μετά την τηλεοπτική εκπομπή «Λογοδοσμένοι», έχοντας μεγάλη επιτυχία με την παιδική σκηνή σου, όπου είσαι σκηνοθέτιδα και παραγωγός, να σε αποκαλούν ακόμα πολλοί άνθρωποι γύρω σου «τηλεοπτική προξενήτρα των ’90s»; Σε στεναχωρεί αυτό;- Όχι. Δεν είναι κάτι που με στεναχωρεί. Είναι κάτι τιμητικό, γιατί, ενώ έχω κάνει και τόσα άλλα πράγματα, που είναι πολύ πιο σημαντικά καλλιτεχνικά από αυτή την εκπομπή, παρ’ όλα αυτά οι «Λογοδοσμένοι» με έκαναν ευρύτερα γνωστή στο κοινό. Οπότε, είναι ένας χαριτωμένος και τιμητικός τίτλος, γιατί όλη αυτή η δημοσιότητα που μου χάρισε έπαιξε ρόλο και μετέπειτα στο θέατρο. Επειδή αυτή η εκπομπή πήγε για οκτώ σεζόν με τεράστια νούμερα τηλεθέασης, μου ήταν πιο εύκολο πια να κάνω πράγματα που ήθελα εγώ στο θέατρο. Κι επειδή ο κόσμος ήδη με αναγνώριζε και με αγαπούσε, ήρθε. Φυσικά, τους άρεσε ό,τι κάνω και γι’ αυτόν το λόγο φτάσαμε στο σήμερα έπειτα από τόσα χρόνια.
- Αν και είχες αυτή την τόσο μεγάλη επιτυχία με τους «Λογοδοσμένους», εσύ είπες «το σταματάω εδώ αυτό!». Γιατί;
- Με κούρασε, γιατί είχε αρχίσει να μπαίνει μια ταμπέλα συγκεκριμένη, η οποία δεν ήταν αντιπροσωπευτική για μένα και ήθελα να κάνω και πράγματα που αγαπούσα. Είμαι ηθοποιός, ήθελα να παίξω, να σκηνοθετήσω, να επιστρέψω στο θέατρο. Έτσι, έφυγα σκεπτόμενη ότι όλα αυτά μου είχαν λείψει. Γιατί όταν έχεις πεντάωρη ζωντανή εκπομπή κάθε Σαββατοκύριακο και όλη την εβδομάδα, χρειάζεται να κάνεις συσκέψεις και να οργανώνεις πράγματα, δεν μπορούσα να κάνω θέατρο. Έκανα μια ταινία στο εξωτερικό και είχα πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις και για θέατρο, αλλά δεν μπορούσα να ανταποκριθώ λόγω χρόνου. Οπότε αποφάσισα ότι πολύ ωραία είναι όλα αυτά, έπαιρνα πάρα πολλά χρήματα -εξάλλου, αυτό ήταν το κίνητρο για να ξεκινήσω να κάνω την παρουσιάστρια-, αλλά ήθελα να κάνω αυτά που ζητούσε η ψυχή μου και αυτά που ταιριάζουν με το αξιακό μου σύστημα.
- Αργότερα, όμως, ήρθε κάτι επίσης εμπορικό. Ο ρόλος σου στο «Καλημέρα Ζωή» του Νίκου Φώσκολου.
- Ο Νίκος Φώσκολος μου έγραψε ένα συγκλονιστικό ρόλο, στο πλευρό του Γιώργου Βασιλείου, τον οποίο θα θυμάμαι πάντα με πολλή αγάπη. Ήμασταν τηλεοπτικό ζευγάρι, ο υπαστυνόμος Στάθης Θεοχάρης και η Χρύσα. Ένας εντελώς διαφορετικός ρόλος. Τότε, μου είχε πει ο Νίκος Φώσκολος: «Θα φανταστείς ότι κάνεις τη σύγχρονη Λόλα σε τηλεόραση». Ήταν μεγάλη χαρά και τιμή για μένα που συνεργάστηκα μαζί του, κι εκείνος ήταν ενθουσιασμένος γιατί και αυτή η ιστορία πήγε εξαιρετικά καλά. Μπήκα για ένα τρίμηνο και τελικά έμεινα ένα χρόνο στη σειρά, γιατί με την ιστορία που πρόσθεσε ο Φώσκολος είχαμε τεράστιες τηλεθεάσεις.
- Παντρεύτηκες μικρή, ούτε 20 χρόνων δεν ήσουν όταν έκανες την Κρίστελ, με τον πρώτο σου σύζυγο.
- Εγώ πραγματικά τα έκανα όλα μικρή (γέλια). Μικρή παντρεύτηκα, μικρή βγήκα στην τηλεόραση και στο θέατρο, μικρή έγινα μαμά και τώρα γιαγιά. Όλα νωρίς. Μάλλον φαίνεται ότι είμαι ανυπόμονη. Τα αντιμετώπισα με πολύ μεγάλη χαρά. Τα ’90s ήταν ένα γλέντι για όλο τον κόσμο, όχι μόνο για μένα, ήταν μια πολύ ωραία εποχή, ήταν διαφορετικά όλα. Πόσω μάλλον για μένα, που γνώρισα πολύ μεγάλη επιτυχία, ήμουν και πολύ καλά στην οικογένειά μου, είχα αποκτήσει και την υπέροχη κόρη μου, οπότε τα θυμάμαι όλα αυτά και τα αντιμετώπισα με χαρά, χωρίς ποτέ να καβαλήσω το καλάμι, γιατί δεν είναι του χαρακτήρα μου. Από μικρή έχω διαβάσει πολύ, έχω προσπαθήσει να εξελιχθώ ως άνθρωπος και προσωπικότητα, οπότε δεν τρελάθηκα με όλα αυτά που συνέβαιναν, γιατί πραγματικά ήταν μια εποχή που γινόταν χαμός.
- Στο θέατρο συνεργάστηκες με σπουδαία ονόματα. Μάλιστα, τη σεζόν 1988-89, ανέβασες την παράσταση «Νταϊάνα, η πριγκίπισσα του λαού», με το σπουδαίο Ντίνο Ηλιόπουλο.
- Με τον Ντίνο Ηλιόπουλο είχαμε συνεργαστεί και πιο πριν, γιατί 19 χρόνων έπαιξα στο θέατρο «Μινώα», σε επιθεώρηση όπου πρωταγωνιστούσε μαζί με τους: Κώστα Βουτσά, Δημήτρη Πιατά, Τάσο Πεζιρκιανίδη, Σοφία Φιλιππίδου – εξαιρετικοί καλλιτέχνες και άνθρωποι. Έτσι γνωριζόμασταν και ξανασυνεργαστήκαμε και στην παράστασή μου. Ήταν συγκλονιστική η συνεργασία, η επαφή, η φιλία, η διδασκαλία του Ντίνου Ηλιόπουλου. Ήταν εξαιρετικός σε όλα. Ένας τζέντλεμαν. Και σπουδαίος δάσκαλος. Ένας υπέροχος άνθρωπος. Δεν θα ξεχάσω όταν ξεκινήσαμε στο θέατρο «Καλουτά», μου έφερε μια πάρα πολύ όμορφη κούκλα, την οποία έχω πάντα στο κομοδίνο μου, και μου έχει γράψει στην καρτούλα «στην παρ’ ολίγον κόρη μου», επειδή έχουμε το ίδιο επώνυμο. Τον θυμάμαι στην υπόκλιση να με σπρώχνει μπροστά, εγώ φυσικά από σεμνότητα ντρεπόμουν, γιατί έπαιζα με αυτό το μεγαθήριο. Ήταν ένας μεγάλος θίασος με σπουδαία ονόματα: Καίτη Λαμπροπούλου, Σπύρος Φωκάς, Γιώργος Μούτσιος κ.ά. Θυμάμαι τότε ότι είχαμε μια ατυχία, γιατί χτύπησε ο Ντίνος. Στεναχωρηθήκαμε πολύ και κάναμε αργότερα την πρεμιέρα. Παρ’ όλα αυτά, το έργο σημείωσε μεγάλη επιτυχία και είχαμε έρθει και πρώτοι στα εργατικά εισιτήρια εκείνη τη σεζόν. Οι κριτικές που μου έγραψαν για την παράσταση ήταν πολύ καλές. Όμως, με «χτυπούσαν», γιατί δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι έφυγα από την τηλεόραση, όπου παρουσίαζα μια εμπορική παραγωγή, και αποφάσισα να ανεβάσω αυτό το έργο. Μπορεί να είχαν και δίκιο, ίσως ήταν παράτολμο εκείνη τη στιγμή.
- Έχεις κάνει διαφημίσεις ως μοντέλο, παρουσίαση στην τηλεόραση, είσαι ηθοποιός, σκηνοθέτιδα, παραγωγός θεάτρου, συγγραφέας, στιχουργός.
- Ναι, είμαι πολυσχιδής ως χαρακτήρας. Για μένα είναι η ίδια δουλειά. Στην πραγματικότητα, λέω μια ιστορία στον κόσμο με διαφορετικούς τρόπους.
- Ένιωσες αυτό που λέμε «πισώπλατες μαχαιριές» στο χώρο σου;
- Δεν είχα ιδιαίτερα προβλήματα στο χώρο μου. Αυτά που λέμε ίντριγκες, κλίκες, κουτσομπολιά συμβαίνουν, αλλά δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα, γιατί ποτέ δεν έμπαινα σε αυτές τις διαδικασίες. Εκεί που είχα πρόβλημα ήταν με παρενοχλήσεις. Τότε που ήμουν 19, 20, 25 χρόνων, είχα δεχτεί επανειλημμένα σεξουαλικές παρενοχλήσεις στη δουλειά μου και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που αποφάσισα να πάρω, αυτό που λέμε, το καρπούζι και το μαχαίρι στα χέρια μου. Να κάνω τα πράγματα που μου αρέσουν και πολύ συχνά να είμαι και θεατρικός παραγωγός, χωρίς να λογοδοτώ σε κάποιον ή να εξαρτώμαι από κάποιον άλλο, που να έχει κάποια «άλλα» πράγματα στο μυαλό του. Εξάλλου, όσες φορές μού συνέβη αυτό, είναι τέτοιος ο χαρακτήρας μου, που αντέδρασα ακαριαία και έχει συμβεί από το να χαστουκίσω μέχρι να πετάξω καρέκλα στο κεφάλι παραγωγού. Αυτό δεν σημαίνει πως όλες οι κοπέλες μπορούν να αντιδράσουν αστραπιαία, γιατί κάποια μπορεί να πάθει σοκ - ή και κάποιο αγόρι, γιατί και σε αγόρια συμβαίνει. Έχω φίλες που τα συζητάμε αυτά και μου λένε: «Εγώ έπαθα σοκ όταν μου συνέβη αυτό. Είχα παγώσει. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω». Πολύ καλά έγινε και ήρθαν όλα αυτά στο φως με την έκρηξη του #ΜeToo.
- Γιατί επέλεξες να ασχοληθείς με το παιδικό θέατρο;
- Θέατρο έκανα ανελλιπώς, κάθε σεζόν ήμουν σε κάποιο κεντρικό θέατρο με πολύ σπουδαία ονόματα και κάναμε μεγάλες εμπορικές δουλειές. Θα μπορούσα να συνεχίσω έτσι ή να κάνω τέτοιες παραγωγές. Όμως, προτίμησα να ασχοληθώ με το παιδικό θέατρο, γιατί τότε η παιδική σκηνή δεν ήταν στο υψηλό επίπεδο που είναι τώρα στην Ελλάδα. Θυμάμαι λοιπόν την κόρη μου μικρή να μου λέει όπου πηγαίναμε θέατρο: «Τι βλακεία ήταν αυτό που είδαμε, δεν μου άρεσε». Γιατί η Κρίστελ διάβαζε από νωρίς παιδική λογοτεχνία και γενικότερα λογοτεχνία. Όταν ανεβάσαμε τη «Θαυμαστή Μπαλωματού» του Λόρκα με τον Χρήστο Τσάγκα -που και από αυτόν έμαθα πάρα πολλά- και παίξαμε στο «Βεάκειο», μου έγινε μια πρόταση να το κάνουμε για εφηβική σκηνή. Το έκανα, σημείωσε μεγάλη επιτυχία, άρχισα να νιώθω πολύ καλά μέσα σε αυτό κι έτσι ξεκίνησα να δημιουργώ σιγά σιγά παραστάσεις για παιδιά και εφήβους. Το ένα έργο έφερε το άλλο, σημείωναν πολύ μεγάλη επιτυχία και στο τέλος αφιερώθηκα σε αυτό.
- Τι ετοιμάζεις αυτό τον καιρό;
- Ξεκινήσαμε με το Φεστιβάλ Παγκόσμιας Παιδικής Λογοτεχνίας, που περιλαμβάνει τις μεγάλες επιτυχίες τις οποίες έχουμε στην παιδική μας σκηνή εδώ και 22 χρόνια. Είναι μια συλλογή από τις παραστάσεις που αγάπησε περισσότερο ο κόσμος και πρώτα απ’ όλα «Τα Χριστούγεννα του Σκρουτζ», που έρχεται για όγδοη χρονιά φέτος στο θέατρο «Πειραιώς 131» και για πρώτη φορά με διπλή διανομή παρουσιάζεται στις 15 Δεκεμβρίου και στο «Radio City» στη Θεσσαλονίκη. Μια παράσταση που πήγε sold out επί επτά χρόνια σε μεγάλα θέατρα της Αθήνας. Να πω ότι ο τρίτος μας Σκρουτζ στην Αθήνα, μετά τον Κώστα Ρομέο επί πέντε χρόνια και τον Τάκη Παπαματθαίου επί δύο χρόνια, είναι ο Μάνος Πίντζης και στη Θεσσαλονίκη ο Σπύρος Ιωάννου. Βεβαίως, έχουμε και τη «Βασίλισσα του χιονιού», ένα έργο που έχει σημειώσει πολύ μεγάλη επιτυχία -καθώς η παράσταση είχε πάει για δέκα χρόνια- και επιστρέφει φέτος από τις 15 Δεκεμβρίου ανανεωμένη με σύγχρονη τεχνολογία, με βιντεοπροβολές στο «Πειραιώς 131».
- Όμως, ξαναερωτεύτηκες και ξαναπαντρεύτηκες, τον Σεπτέμβριο του 2021, πολύ διακριτικά, με τον Αντώνη Μαρκόγιαννη, με τον οποίο είχατε ήδη 14 χρόνια σχέση.
- Ξανα-αγάπησα, θα σου έλεγα, γιατί για μένα η αγάπη είναι πιο σημαντική. Ο έρωτας είναι ωραίος, αλλά είναι κάτι που δεν κρατάει για πολύ. Για μένα η αγάπη και ο σεβασμός είναι τα πιο σημαντικά σε μια σχέση.
- Ποιο είναι το μυστικό που σας κρατάει τόσα χρόνια δεμένους και αγαπημένους;
- Είμαστε και οι δύο πάρα πολύ δοσμένοι στη δουλειά μας. Ο Αντώνης αγαπάει πολύ τη δισκογραφία, είναι από εννέα χρόνων παιδάκι στη δισκογραφία, από τότε που ίδρυσε ο παππούς του την εταιρεία και μετά η μητέρα του Άννα κι εκείνος μαζί με τον αδελφό του φτιάξανε τη δισκογραφική Alpha Records. Έχει μια πολύ μεγάλη διαδρομή στη δισκογραφία και είναι δοσμένος σε αυτό που κάνει, όπως είμαι κι εγώ δοσμένη στο θέατρο. Μάλιστα, συνεργαζόμαστε πολλές φορές, γιατί είμαι και στιχουργός. Είναι ένας καλός άνθρωπος και αυτό είναι το σημαντικότερο για μένα και υπάρχει πραγματική αγάπη μεταξύ μας.
- Η ταλαντούχα κόρη σου, η ηθοποιός Κρίστελ Καπερώνη, σε έκανε πρόσφατα γιαγιά.
- Είμαι πράγματι πολύ υπερήφανη για την κόρη μου. Ουσιαστικά, μαζί μεγαλώσαμε με την Κρίστελ μου και αυτό μου το λέει και η ίδια. Το ότι έγινα γιαγιά είναι ευλογία μεγάλη. Μετά τη γέννηση του παιδιού μου, η πιο συγκλονιστική στιγμή που έχω ζήσει είναι όταν έπιασα στην αγκαλιά μου αυτό το πλασματάκι, που είναι παιδί του παιδιού μου. Είμαι τρισευτυχισμένη και ανυπομονώ να έρθει η στιγμή που θα τον ακούσω να με φωνάζει «γιαγιά».
Δημοσιεύθηκε στην Ontime
